| 1 W trzech rzeczach upodobałem sobie, które są przyjemne Panu i ludziom: zgoda wśród braci, przyjaźń między sąsiadami oraz żona i mąż dobrze zgadzający się wzajemnie. | |
| 2 Trzech rodzajów ludzi znienawidziła moja dusza, a życie ich szczególnie mnie gniewa: żebraka pysznego, bogacza kłamcy, starca cudzołożnego, ogołoconego z rozumu. | |
| 3 Jeśli w młodości nie nazbierałeś, jakim sposobem znajdziesz na starość? | |
| 4 Jak sąd przystoi siwym włosom, tak starszym umieć doradzać. | |
| 5 Jak starcom przystoi mądrość, tak tym, co mają poważanie - myśl i rada. | |
| 6 Wieńcem starców jest wielkie doświadczenie, a chlubą ich bojaźń Pańska. | |
| 7 Dziewięć myśli uznałem w sercu za błogosławione, a dziesiątą słowami wypowiem: człowiek, który ma radość z dzieci i już za życia patrzy na upadek wrogów; | |
| 8 szczęśliwy, kto mieszka z żoną rozumną, kto się językiem nie poślizgnął, kto nie służył innemu, niegodnemu siebie, | |
| 9 szczęśliwy, kto znalazł roztropność, kto może przemawiać do uszu tych, którzy go słuchają; | |
| 10 jakże wielki jest ten, kto znalazł mądrość, ale nikt nie jest większy od tego, kto boi się Pana. | |
| 11 Bojaźń Pana wszystko przewyższa, a kto ją posiadł, do kogo będzie przyrównany? | |
| 12 Bojaźń Pana jest początkiem umiłowania Go, wiara zaś początkiem zjednoczenia z Nim. | |
| 13 Każda rana, byle nie rana serca, wszelka złość, byle nie złość żony. | |
| 14 Każde prześladowanie, byle nie prześladowanie przez nienawidzących nas, każda zemsta, byle nie zemsta nieprzyjaciół. | |
| 15 Nie ma bowiem głowy nad głowę węża i nie ma gniewu nad gniew nieprzyjaciela. | |
| 16 Wolałbym mieszkać z lwem i smokiem, niż mieszkać z żoną przewrotną. | |
| 17 Złość kobiety zmienia wyraz je twarzy, zeszpeca jej oblicze na kształt niedźwiedzia. | |
| 18 Mąż jej zasiądzie do stołu pośród swoich bliskich i wbrew woli przykro wzdychać będzie. | |
| 19 Małe jest wszelkie zło wobec przewrotności kobiety, toteż spadnie na nią los grzesznika. | |
| 20 Czym dla nóg starca wspinanie się po zboczu piaszczystym, tym żona gadatliwa dla spokojnego męża. | |
| 21 Nie pozwól się doprowadzić do upadku pięknością kobiety, ani nawet jej nie pożądaj! | |
| 22 Złem jest, bezwstydem i wielką hańbą, jeśli żona utrzymuje swego męża. | |
| 23 Duch przygnębiony, twarz zasmucona i rana serca - żona przewrotna; ręce bezwładne i kolana bez siły - taka, która unieszczęśliwia swojego męża. | |
| 24 Początek grzechu przez kobietę i przez nią też wszyscy umieramy. | |
| 25 Nie dawaj ujścia wodzie ani możności rządzenia przewrotnej żonie. | |
| 26 Jeżeli nie trzyma się rąk twoich, odsuń ją od siebie. | |