Księga Psalmów 104

Biblia Tysiąclecia	BIBBIA VOLGARE
1 Błogosław, duszo moja, Pana! O Boże mój, Panie, jesteś bardzo wielki! Odziany we wspaniałość i majestat,	1 Al Signore confessate, e invocate il nome suo; raccontate tra le genti l'opere sue.
2 światłem okryty jak płaszczem. Rozpostarłeś niebo jak namiot,	2 Cantatelo e laudatelo; narrate tutte le maraviglie sue.
3 wzniosłeś swe komnaty nad wodami. Za rydwan masz obłoki, przechadzasz się na skrzydłach wiatru.	3 Laudatevi nel nome santo suo; rallegrisi il cuore delli cercanti il Signore.
4 Jako swych posłów używasz wichry, jako sługi - ogień i płomienie.	4 Cercate il Signore e confessateli; sempre cercate la faccia sua.
5 Umocniłeś ziemię w jej podstawach: na wieki wieków się nie zachwieje.	5 Ricordatevi delle sue maraviglie, che ha fatto; li suoi segnali e gli giudicii della bocca sua.
6 Jak szatą okryłeś ją Wielką Otchłanią, stanęły wody ponad górami.	6 Del seme di Abraam, servo suo; del figliuolo di Iacob, eletto suo.
7 Musiały uciekać wobec Twej groźby, na głos Twego grzmotu popadły w przerażenie.	7 Egli è il Signore Iddio nostro; in tutta la terra sono li giudicii suoi.
8 Wzniosły się na góry, opadły na doliny, na miejsce, któreś im naznaczył.	8 Sempre si ha ricordato del testamento suo; della parola che lui ha comandato in mille generazioni;
9 Zakreśliłeś granicę, której nie przekraczają, nigdy nie wrócą, by zalać ziemię.	9 il quale ordinò ad Abraam; e del giuramento fece ad Isaac.
10 Ty zdroje kierujesz do strumieni, co pośród gór się sączą:	10 E quello ordinò a Iacob in comandamento, e a Israel in promissione eterna,
11 poją one wszelkie zwierzęta polne, [tam] dzikie osły gaszą swe pragnienie;	11 dicendo: darotti la terra di Canaan, in divisione della vostra eredità.
12 nad nimi mieszka ptactwo powietrzne, spomiędzy gałęzi głos swój wydaje.	12 Essendo gli suoi abitatori di piccolo numero, e pochissimi,
13 Z Twoich komnat nawadniasz góry, aby owocem Twych dzieł nasycić ziemię.	13 e' passorono di gente in gente, e dal regno a uno altro popolo.
14 Każesz rosnąć trawie dla bydła i roślinom, by człowiekowi służyły, aby z roli dobywał chleb	14 Non lasciò nocerli all' uomo; e per loro castigò li re.
15 i wino, co rozwesela serce ludzkie, by rozpogadzać twarze oliwą, by serce ludzkie chleb krzepił.	15 Non vogliate toccare li cristi miei; e nei miei profeti non vogliate malignare.
16 Drzewa Pana mają wody do syta, cedry Libanu, które zasadził.	16 E chiamò la fame sopra la terra; e spezzò ogni firmamento di pane.
17 Tam ptactwo zakłada gniazda, na cyprysach są domy bocianów.	17 Mandò dinanzi a loro l'uomo; in servo fu venduto Iosef.
18 Wysokie góry dla kozic, a skały są kryjówką dla borsuków.	18 Isbassorono li suoi piedi ne' ceppi; il ferro trapassò l'anima sua,
19 Tyś stworzył księżyc, aby czas wskazywał; słońce poznało swój zachód.	19 insino che venisse la parola sua. Il parlare del Signore infiammò quello;
20 Mrok sprowadzasz i noc nastaje, w niej krąży wszelki zwierz leśny.	20 mandò il re, e sciolselo; il principe de' popoli, e lasciò lui.
21 Lwiątka ryczą za łupem, domagają się żeru od Boga.	21 Ordinollo in signore della casa sua; e principe di tutta la possessione sua;
22 Gdy słońce wzejdzie, wracają i kładą się w swych legowiskach.	22 acciò che ammaestrasse gli suoi principi come sè stesso; e alli suoi vecchi insegnasse prudenza.
23 Człowiek wychodzi do swojej pracy, do trudu swojego aż do wieczora.	23 E Israel entrò in Egitto; e Iacob fu peregrino nella terra di Cam.
24 Jak liczne są dzieła Twoje, Panie! Ty wszystko mądrze uczyniłeś: ziemia jest pełna Twych stworzeń.	24 E accrescette il popolo suo molto; e quello firmò sopra li suoi nemici.
25 Oto morze wielkie, długie i szerokie, a w nim jest bez liku żyjątek i zwierząt wielkich i małych.	25 Convertì loro cuore, per che odiasse il popolo suo, e facesse inganno ne' servi suoi.
26 Tamtędy wędrują okręty, i Lewiatan, którego stworzyłeś na to, aby w nim igrał.	26 Mandò Moisè servo suo; Aaron che ha eletto.
27 Wszystko to czeka na Ciebie, byś dał im pokarm w swym czasie.	27 Ne' quali puose le parole de' segni suoi, e delle maraviglie nella terra di Cam.
28 Gdy im udzielasz, zbierają; gdy rękę swą otwierasz, sycą się dobrami.	28 Mandò le tenebre, e scurogli; e non adempì li suoi parlari.
29 Gdy skryjesz swe oblicze, wpadają w niepokój; gdy im oddech odbierasz, marnieją i powracają do swojego prochu.	29 Loro acque convertì in sangue; e uccise loro pesci.
30 Stwarzasz je, gdy ślesz swego Ducha i odnawiasz oblicze ziemi.	30 E loro terra dette le rane nelle camere secrete delli re loro.
31 Niech chwała Pana trwa na wieki: niech Pan się raduje z dzieł swoich.	31 Disse, e venne la mosca canina; e le mosche piccoline in tutti li suoi confini.
32 Na ziemię patrzy, a ona drży; dotyka gór, a one dymią.	32 Puose loro pioggie in tempesta; nella loro terra il fuoco ardente.
33 Póki mego życia, chcę śpiewać Panu i grać mojemu Bogu, póki mi życia starczy.	33 E percosse loro vigne e loro fichi; e spezzò il legno de' suoi confini.
34 Niech miła Mu będzie pieśń moja, będę radował się w Panu.	34 Disse, e venne la locusta, e loro figliuoli, de' quali non era numero.
35 Niech znikną z ziemi grzesznicy i niech już nie będzie występnych! Błogosław, duszo moja, Pana! Alleluja.	35 Egli mangiò il fieno nella loro terra; e mangid ogni frutto della loro terra.
	36 E percosse ogni primogenito nella loro terra; le primizie di [ogni] loro fatica.
	37 E menolli fuori con argento e auro; e nelle loro tribù non era infermo.
	38 Rallegrossi l'Egitto nel loro partimento; per che sopra loro giacque il loro timore.
	39 Spargette la nube in loro defensione, e il fuoco acciò a loro lucesse nella notte.
	40 Addimandorono, e venne la coturnice; e satollolli del pane del cielo.
	41 Spezzò la pietra, e corsero le acque; andarono li fiumi per il secco.
	42 Però che si arricordò della parola santa sua, ch' ebbe con Abraam servo suo.
	43 E menò il suo popolo con allegrezza, e' suoi eletti con letizia.
	44 E a loro dètte le regioni delle genti; e possedettero le fatiche de' popoli;
	45 acciò osservino le giustificazioni sue, e cerchino la legge sua.