Księga Psalmów 104

Biblia Tysiąclecia	LA SACRA BIBBIA
1 Błogosław, duszo moja, Pana! O Boże mój, Panie, jesteś bardzo wielki! Odziany we wspaniałość i majestat,	1 Benedici il Signore, anima mia. Signore, mio Dio, quanto sei grande! Splendore e maestà è il tuo vestito,
2 światłem okryty jak płaszczem. Rozpostarłeś niebo jak namiot,	2 avvolto di luce come di un manto. Egli fissa i cieli come una tenda,
3 wzniosłeś swe komnaty nad wodami. Za rydwan masz obłoki, przechadzasz się na skrzydłach wiatru.	3 costruisce sulle acque le sue stanze; fa delle nubi il suo carro, cammina sulle ali del vento;
4 Jako swych posłów używasz wichry, jako sługi - ogień i płomienie.	4 fa dei venti i suoi messaggeri, delle fiamme guizzanti i suoi ministri.
5 Umocniłeś ziemię w jej podstawach: na wieki wieków się nie zachwieje.	5 Fondò la terra sui suoi basamenti, mai vacillerà, in eterno.
6 Jak szatą okryłeś ją Wielką Otchłanią, stanęły wody ponad górami.	6 L'abisso l'avvolgeva come un manto; le acque coprivano le montagne.
7 Musiały uciekać wobec Twej groźby, na głos Twego grzmotu popadły w przerażenie.	7 Alla tua minaccia fuggirono, al fragore della tua ira s'avviarono precipitose
8 Wzniosły się na góry, opadły na doliny, na miejsce, któreś im naznaczył.	8 salendo per monti, discendendo per valli verso il luogo che tu loro assegnasti.
9 Zakreśliłeś granicę, której nie przekraczają, nigdy nie wrócą, by zalać ziemię.	9 Tracciasti ad esse un limite da non oltrepassare, sì che non tornassero a ricoprire la terra.
10 Ty zdroje kierujesz do strumieni, co pośród gór się sączą:	10 Tu facesti scaturire sorgenti nelle valli; esse scorrono fra i monti;
11 poją one wszelkie zwierzęta polne, [tam] dzikie osły gaszą swe pragnienie;	11 procurano da bere a tutte le bestie del campo; gli ònagri vi estinguono la loro sete.
12 nad nimi mieszka ptactwo powietrzne, spomiędzy gałęzi głos swój wydaje.	12 Lungo il loro corso vivono gli uccelli del cielo, di mezzo alle fronde fanno sentire la loro voce.
13 Z Twoich komnat nawadniasz góry, aby owocem Twych dzieł nasycić ziemię.	13 Dalle sue stanze superiori dà acqua alle montagne; con l'umidità dei tuoi serbatoi si sazia la terra.
14 Każesz rosnąć trawie dla bydła i roślinom, by człowiekowi służyły, aby z roli dobywał chleb	14 Fai crescere il fieno per il bestiame, l'erba per la servitù dell'uomo perché tragga dal suolo il suo cibo:
15 i wino, co rozwesela serce ludzkie, by rozpogadzać twarze oliwą, by serce ludzkie chleb krzepił.	15 il vino, che allieta il cuore dell'uomo, l'olio, che fa brillare il suo volto, il pane, che sostiene il suo vigore.
16 Drzewa Pana mają wody do syta, cedry Libanu, które zasadził.	16 Si saziano le piante del Signore, i cedri del Libano che egli piantò.
17 Tam ptactwo zakłada gniazda, na cyprysach są domy bocianów.	17 Là gli uccelli fanno il loro nido e la cicogna sui cipressi ha la sua casa.
18 Wysokie góry dla kozic, a skały są kryjówką dla borsuków.	18 Le alte montagne sono per i camosci; le rocce, un rifugio per gli iràci.
19 Tyś stworzył księżyc, aby czas wskazywał; słońce poznało swój zachód.	19 Fece la luna per segnare le stagioni, il sole che conosce il suo tramonto.
20 Mrok sprowadzasz i noc nastaje, w niej krąży wszelki zwierz leśny.	20 Tu poni le tenebre perché segua la notte, in essa vagolano tutte le fiere della selva.
21 Lwiątka ryczą za łupem, domagają się żeru od Boga.	21 Ruggiscono i leoncelli in cerca di preda, chiedono a Dio il loro cibo.
22 Gdy słońce wzejdzie, wracają i kładą się w swych legowiskach.	22 Fai spuntare il sole ed essi si ritirano, e rimangono tranquilli nelle loro tane;
23 Człowiek wychodzi do swojej pracy, do trudu swojego aż do wieczora.	23 allora esce l'uomo per il suo lavoro, per la sua fatica fino alla sera.
24 Jak liczne są dzieła Twoje, Panie! Ty wszystko mądrze uczyniłeś: ziemia jest pełna Twych stworzeń.	24 Quanto sono numerose le tue opere, Signore! Tutte le hai fatte con sapienza; è piena la terra delle tue creature.
25 Oto morze wielkie, długie i szerokie, a w nim jest bez liku żyjątek i zwierząt wielkich i małych.	25 Ecco il mare, grande e spazioso; lì vi sono rettili senza numero: animali piccoli insieme ai grandi.
26 Tamtędy wędrują okręty, i Lewiatan, którego stworzyłeś na to, aby w nim igrał.	26 Lo percorrono le navi e il Leviatàn che per trastullarsi tu hai plasmato.
27 Wszystko to czeka na Ciebie, byś dał im pokarm w swym czasie.	27 Tutti da te aspettano che dia loro il cibo a tempo opportuno.
28 Gdy im udzielasz, zbierają; gdy rękę swą otwierasz, sycą się dobrami.	28 Tu lo provvedi ed essi lo raccolgono; apri la tua mano e si saziano di beni.
29 Gdy skryjesz swe oblicze, wpadają w niepokój; gdy im oddech odbierasz, marnieją i powracają do swojego prochu.	29 Copri il tuo volto ed essi vengono meno; togli il loro spirito ed essi muoiono, ritornando alla loro polvere.
30 Stwarzasz je, gdy ślesz swego Ducha i odnawiasz oblicze ziemi.	30 Mandi il tuo spirito ed essi sono creati, e rinnovi così la faccia della terra.
31 Niech chwała Pana trwa na wieki: niech Pan się raduje z dzieł swoich.	31 La gloria del Signore duri per sempre; s'allieti il Signore per le sue opere.
32 Na ziemię patrzy, a ona drży; dotyka gór, a one dymią.	32 Egli guarda la terra e questa sussulta; tocca i monti e questi fumano.
33 Póki mego życia, chcę śpiewać Panu i grać mojemu Bogu, póki mi życia starczy.	33 Inneggerò al Signore finché avrò vita, canterò al mio Dio finché dura la mia esistenza.
34 Niech miła Mu będzie pieśń moja, będę radował się w Panu.	34 Giunga a lui gradita la mia meditazione; nel Signore sarà la mia gioia.
35 Niech znikną z ziemi grzesznicy i niech już nie będzie występnych! Błogosław, duszo moja, Pana! Alleluja.	35 Spariscano dalla terra i peccatori, e non ci siano più gli empi. Benedici il Signore, anima mia. Alleluia.