Księga Psalmów 104
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
Biblia Tysiąclecia | LA SACRA BIBBIA |
---|---|
1 Błogosław, duszo moja, Pana! O Boże mój, Panie, jesteś bardzo wielki! Odziany we wspaniałość i majestat, | 1 Benedici il Signore, anima mia. Signore, mio Dio, quanto sei grande! Splendore e maestà è il tuo vestito, |
2 światłem okryty jak płaszczem. Rozpostarłeś niebo jak namiot, | 2 avvolto di luce come di un manto. Egli fissa i cieli come una tenda, |
3 wzniosłeś swe komnaty nad wodami. Za rydwan masz obłoki, przechadzasz się na skrzydłach wiatru. | 3 costruisce sulle acque le sue stanze; fa delle nubi il suo carro, cammina sulle ali del vento; |
4 Jako swych posłów używasz wichry, jako sługi - ogień i płomienie. | 4 fa dei venti i suoi messaggeri, delle fiamme guizzanti i suoi ministri. |
5 Umocniłeś ziemię w jej podstawach: na wieki wieków się nie zachwieje. | 5 Fondò la terra sui suoi basamenti, mai vacillerà, in eterno. |
6 Jak szatą okryłeś ją Wielką Otchłanią, stanęły wody ponad górami. | 6 L'abisso l'avvolgeva come un manto; le acque coprivano le montagne. |
7 Musiały uciekać wobec Twej groźby, na głos Twego grzmotu popadły w przerażenie. | 7 Alla tua minaccia fuggirono, al fragore della tua ira s'avviarono precipitose |
8 Wzniosły się na góry, opadły na doliny, na miejsce, któreś im naznaczył. | 8 salendo per monti, discendendo per valli verso il luogo che tu loro assegnasti. |
9 Zakreśliłeś granicę, której nie przekraczają, nigdy nie wrócą, by zalać ziemię. | 9 Tracciasti ad esse un limite da non oltrepassare, sì che non tornassero a ricoprire la terra. |
10 Ty zdroje kierujesz do strumieni, co pośród gór się sączą: | 10 Tu facesti scaturire sorgenti nelle valli; esse scorrono fra i monti; |
11 poją one wszelkie zwierzęta polne, [tam] dzikie osły gaszą swe pragnienie; | 11 procurano da bere a tutte le bestie del campo; gli ònagri vi estinguono la loro sete. |
12 nad nimi mieszka ptactwo powietrzne, spomiędzy gałęzi głos swój wydaje. | 12 Lungo il loro corso vivono gli uccelli del cielo, di mezzo alle fronde fanno sentire la loro voce. |
13 Z Twoich komnat nawadniasz góry, aby owocem Twych dzieł nasycić ziemię. | 13 Dalle sue stanze superiori dà acqua alle montagne; con l'umidità dei tuoi serbatoi si sazia la terra. |
14 Każesz rosnąć trawie dla bydła i roślinom, by człowiekowi służyły, aby z roli dobywał chleb | 14 Fai crescere il fieno per il bestiame, l'erba per la servitù dell'uomo perché tragga dal suolo il suo cibo: |
15 i wino, co rozwesela serce ludzkie, by rozpogadzać twarze oliwą, by serce ludzkie chleb krzepił. | 15 il vino, che allieta il cuore dell'uomo, l'olio, che fa brillare il suo volto, il pane, che sostiene il suo vigore. |
16 Drzewa Pana mają wody do syta, cedry Libanu, które zasadził. | 16 Si saziano le piante del Signore, i cedri del Libano che egli piantò. |
17 Tam ptactwo zakłada gniazda, na cyprysach są domy bocianów. | 17 Là gli uccelli fanno il loro nido e la cicogna sui cipressi ha la sua casa. |
18 Wysokie góry dla kozic, a skały są kryjówką dla borsuków. | 18 Le alte montagne sono per i camosci; le rocce, un rifugio per gli iràci. |
19 Tyś stworzył księżyc, aby czas wskazywał; słońce poznało swój zachód. | 19 Fece la luna per segnare le stagioni, il sole che conosce il suo tramonto. |
20 Mrok sprowadzasz i noc nastaje, w niej krąży wszelki zwierz leśny. | 20 Tu poni le tenebre perché segua la notte, in essa vagolano tutte le fiere della selva. |
21 Lwiątka ryczą za łupem, domagają się żeru od Boga. | 21 Ruggiscono i leoncelli in cerca di preda, chiedono a Dio il loro cibo. |
22 Gdy słońce wzejdzie, wracają i kładą się w swych legowiskach. | 22 Fai spuntare il sole ed essi si ritirano, e rimangono tranquilli nelle loro tane; |
23 Człowiek wychodzi do swojej pracy, do trudu swojego aż do wieczora. | 23 allora esce l'uomo per il suo lavoro, per la sua fatica fino alla sera. |
24 Jak liczne są dzieła Twoje, Panie! Ty wszystko mądrze uczyniłeś: ziemia jest pełna Twych stworzeń. | 24 Quanto sono numerose le tue opere, Signore! Tutte le hai fatte con sapienza; è piena la terra delle tue creature. |
25 Oto morze wielkie, długie i szerokie, a w nim jest bez liku żyjątek i zwierząt wielkich i małych. | 25 Ecco il mare, grande e spazioso; lì vi sono rettili senza numero: animali piccoli insieme ai grandi. |
26 Tamtędy wędrują okręty, i Lewiatan, którego stworzyłeś na to, aby w nim igrał. | 26 Lo percorrono le navi e il Leviatàn che per trastullarsi tu hai plasmato. |
27 Wszystko to czeka na Ciebie, byś dał im pokarm w swym czasie. | 27 Tutti da te aspettano che dia loro il cibo a tempo opportuno. |
28 Gdy im udzielasz, zbierają; gdy rękę swą otwierasz, sycą się dobrami. | 28 Tu lo provvedi ed essi lo raccolgono; apri la tua mano e si saziano di beni. |
29 Gdy skryjesz swe oblicze, wpadają w niepokój; gdy im oddech odbierasz, marnieją i powracają do swojego prochu. | 29 Copri il tuo volto ed essi vengono meno; togli il loro spirito ed essi muoiono, ritornando alla loro polvere. |
30 Stwarzasz je, gdy ślesz swego Ducha i odnawiasz oblicze ziemi. | 30 Mandi il tuo spirito ed essi sono creati, e rinnovi così la faccia della terra. |
31 Niech chwała Pana trwa na wieki: niech Pan się raduje z dzieł swoich. | 31 La gloria del Signore duri per sempre; s'allieti il Signore per le sue opere. |
32 Na ziemię patrzy, a ona drży; dotyka gór, a one dymią. | 32 Egli guarda la terra e questa sussulta; tocca i monti e questi fumano. |
33 Póki mego życia, chcę śpiewać Panu i grać mojemu Bogu, póki mi życia starczy. | 33 Inneggerò al Signore finché avrò vita, canterò al mio Dio finché dura la mia esistenza. |
34 Niech miła Mu będzie pieśń moja, będę radował się w Panu. | 34 Giunga a lui gradita la mia meditazione; nel Signore sarà la mia gioia. |
35 Niech znikną z ziemi grzesznicy i niech już nie będzie występnych! Błogosław, duszo moja, Pana! Alleluja. | 35 Spariscano dalla terra i peccatori, e non ci siano più gli empi. Benedici il Signore, anima mia. Alleluia. |