Księga Hioba 10

Biblia Tysiąclecia	KING JAMES BIBLE
1 Życie obrzydło mojej duszy, przedstawię Jemu swą sprawę, odezwę się w bólu mej duszy!	1 My soul is weary of my life; I will leave my complaint upon myself; I will speak in the bitterness of my soul.
2 Nie potępiaj mnie, powiem do Boga. Dlaczego dokuczasz mi, powiedz!	2 I will say unto God, Do not condemn me; shew me wherefore thou contendest with me.
3 Przyjemnie ci mnie uciskać, odrzucać dzieło swoich rąk i sprzyjać radzie występnych?	3 Is it good unto thee that thou shouldest oppress, that thou shouldest despise the work of thine hands, and shine upon the counsel of the wicked?
4 Czy oczy Twoje cielesne lub patrzysz na sposób ludzki?	4 Hast thou eyes of flesh? or seest thou as man seeth?
5 Czy dni Twoje są jak dni człowieka, jak wiek mężczyzny Twe lata,	5 Are thy days as the days of man? are thy years as man's days,
6 że szukasz u mnie przestępstwa i grzechu mego dochodzisz?	6 That thou inquirest after mine iniquity, and searchest after my sin?
7 Choć wiesz, żem przecież nie zgrzeszył, nikt mnie z Twej ręki nie wyrwie.	7 Thou knowest that I am not wicked; and there is none that can deliver out of thine hand.
8 Twe ręce ukształtowały mnie, uczyniły: opuszczonego dokoła chcesz zniszczyć?	8 Thine hands have made me and fashioned me together round about; yet thou dost destroy me.
9 Wspomnij, żeś ulepił mnie z gliny: i chcesz obrócić mnie w proch?	9 Remember, I beseech thee, that thou hast made me as the clay; and wilt thou bring me into dust again?
10 Czy mnie nie zlałeś jak mleko, czyż zsiąść się nie dałeś jak serowi?	10 Hast thou not poured me out as milk, and curdled me like cheese?
11 Odziałeś mnie skórą i ciałem i spiąłeś żyłami i kośćmi,	11 Thou hast clothed me with skin and flesh, and hast fenced me with bones and sinews.
12 darzyłeś miłością, bogactwem, troskliwość Twa strzegła mi ducha -	12 Thou hast granted me life and favour, and thy visitation hath preserved my spirit.
13 a w sercu to ukrywałeś? Teraz już znam Twe zamiary.	13 And these things hast thou hid in thine heart: I know that this is with thee.
14 Tylko czyhałeś na mój grzech, nie chcesz mnie uwolnić od winy.	14 If I sin, then thou markest me, and thou wilt not acquit me from mine iniquity.
15 Biada mi, gdybym ja zgrzeszył! Choć sprawiedliwy, nie podniosę głowy, syty pogardy, niedolą pojony.	15 If I be wicked, woe unto me; and if I be righteous, yet will I not lift up my head. I am full of confusion; therefore see thou mine affliction;
16 Pysznego złowisz jak lwiątko, na nowo użyjesz Twej mocy,	16 For it increaseth. Thou huntest me as a fierce lion: and again thou shewest thyself marvellous upon me.
17 postawisz mi świeże dowody, gniew swój umocnisz powtórnie, sprowadzisz nowe zastępy.	17 Thou renewest thy witnesses against me, and increasest thine indignation upon me; changes and war are against me.
18 Czemuż wywiodłeś mnie z łona? Bodajbym zginął i nikt mnie nie widział,	18 Wherefore then hast thou brought me forth out of the womb? Oh that I had given up the ghost, and no eye had seen me!
19 jak ktoś, co nigdy nie istniał, od łona złożony do grobu.	19 I should have been as though I had not been; I should have been carried from the womb to the grave.
20 Czyż nie krótkie są dni mego życia? Odwróć Twój wzrok, niech trochę rozjaśnię oblicze,	20 Are not my days few? cease then, and let me alone, that I may take comfort a little,
21 nim pójdę, by nigdy nie wrócić, do kraju pełnego ciemności,	21 Before I go whence I shall not return, even to the land of darkness and the shadow of death;
22 do ziemi czarnej jak noc, do cienia chaosu i śmierci, gdzie świecą jedynie mroki!	22 A land of darkness, as darkness itself; and of the shadow of death, without any order, and where the light is as darkness.