Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Samuelis I 24


font
VULGATABIBLES DES PEUPLES
1 Ascendit ergo David inde : et habitavit in locis tutissimis Engaddi.1 De là David monta aux refuges d’Engaddi et il s’y installa.
2 Cumque reversus esset Saul, postquam persecutus est Philisthæos, nuntiaverunt ei, dicentes : Ecce David in deserto est Engaddi.2 Quand Saül revint de sa campagne contre les Philistins, on lui dit: “David est au désert d’Engaddi.”
3 Assumens ergo Saul tria millia electorum virorum ex omni Israël, perrexit ad investigandum David et viros ejus, etiam super abruptissimas petras, quæ solis ibicibus perviæ sunt.3 Saül choisit alors parmi tout Israël 3 000 hommes, et il partit avec eux à la recherche de David à l’est du Rocher des Bouquetins.
4 Et venit ad caulas ovium, quæ se offerebant vianti : eratque ibi spelunca, quam ingressus est Saul ut purgaret ventrem : porro David et viri ejus in interiore parte speluncæ latebant.4 Il arriva ainsi aux parcs à brebis qui sont au bord du chemin, il y avait là une grotte où Saül entra pour satisfaire ses besoins. Or David et ses hommes étaient assis au fond de la grotte.
5 Et dixerunt servi David ad eum : Ecce dies de qua locutus est Dominus ad te : Ego tradam tibi inimicum tuum, ut facias ei sicut placuerit in oculis tuis. Surrexit ergo David, et præcidit oram chlamydis Saul silenter.5 Les compagnons de David lui dirent: “Aujourd’hui Yahvé livre ton ennemi entre tes mains. Tu peux lui faire maintenant tout ce que tu veux.” David se leva et alla couper en douce le pan du manteau de Saül,
6 Post hæc percussit cor suum David, eo quod abscidisset oram chlamydis Saul.6 24:7 Il dit à ses compagnons: “Oh non! Par la vie de Yahvé, je ne porterai pas la main sur lui! Je ne peux pas faire à mon seigneur une chose semblable car il est l’élu de Yahvé!”
7 Dixitque ad viros suos : Propitius sit mihi Dominus, ne faciam hanc rem domino meo, christo Domini, ut mittam manum meam in eum : quia christus Domini est.7 24:8 Et par ses paroles David empêcha ses hommes de se jeter sur Saül. 5b David se leva et alla couper en douce le pan du manteau de Saül, 6 mais après cela le cœur lui battait d’avoir coupé le pan du manteau de Saül.
8 Et confregit David viros suos sermonibus, et non permisit eos ut consurgerent in Saul : porro Saul exsurgens de spelunca, pergebat cœpto itinere.
8 24:8b Saül se leva, sortit de la grotte et reprit son chemin.
9 Surrexit autem et David post eum : et egressus de spelunca, clamavit post tergum Saul, dicens : Domine mi rex. Et respexit Saul post se : et inclinans se David pronus in terram adoravit,9 À son tour David se leva et sortit de la grotte, il cria derrière Saül: “Mon seigneur le roi!” Saül se retourna et David se prosterna la face contre terre.
10 dixitque ad Saul : Quare audis verba hominum loquentium : David quærit malum adversum te ?10 David dit alors à Saül: “Pourquoi écoutes-tu ceux qui te disent que je cherche ta perte?
11 Ecce hodie viderunt oculi tui quod tradiderit te Dominus in manu mea in spelunca : et cogitavi ut occiderem te, sed pepercit tibi oculus meus : dixi enim : Non extendam manum meam in dominum meum, quia christus Domini est.11 Regarde toi-même, aujourd’hui Yahvé t’avait livré entre mes mains dans cette grotte, et l’on m’avait même dit de te tuer, mais j’ai eu pitié de toi. Je me suis dit: Je ne porterai pas la main sur mon seigneur, car il est l’élu de Yahvé.
12 Quin potius pater mi, vide, et cognosce oram chlamydis tuæ in manu mea : quoniam cum præscinderem summitatem chlamydis tuæ, nolui extendere manum meam in te : animadverte, et vide, quoniam non est in manu mea malum, neque iniquitas, neque peccavi in te : tu autem insidiaris animæ meæ ut auferas eam.12 Regarde, mon père, regarde le pan de ton manteau qui est dans ma main. Lorsque j’ai coupé le pan de ce manteau, j’aurais pu te tuer. Reconnais donc qu’il n’y a en moi ni malice ni méchanceté; je ne t’ai pas fait de tort, alors que toi tu me recherches pour me tuer.
13 Judicet Dominus inter me et te, et ulciscatur me Dominus ex te : manus autem mea non sit in te.13 Que Yahvé juge entre moi et toi. Que Yahvé me venge de toi, mais ma main ne se dressera pas contre toi.
14 Sicut et in proverbio antiquo dicitur : Ab impiis egredietur impietas : manus ergo mea non sit in te.14 Comme le dit le proverbe des anciens: C’est des méchants que sort la méchanceté. C’est pourquoi ma main ne se lèvera pas contre toi.
15 Quem persequeris, rex Israël ? quem persequeris ? canem mortuum persequeris, et pulicem unum.15 Après qui le roi d’Israël s’est-il lancé? Qui poursuit-il? un chien mort, une simple puce?
16 Sit Dominus judex, et judicet inter me et te : et videat, et judicet causam meam, et eruat me de manu tua.16 Que Yahvé juge entre moi et toi. Qu’il examine et qu’il défende ma cause, qu’il me rende justice et me délivre de ta main.”
17 Cum autem complesset David loquens sermones hujuscemodi ad Saul, dixit Saul : Numquid vox hæc tua est, fili mi David ? Et levavit Saul vocem suam, et flevit :17 Lorsque David eut terminé de prononcer ces paroles, Saül dit: “Est-ce bien ta voix, mon fils David?” Et Saül éclata en sanglots.
18 dixitque ad David : Justior tu es quam ego : tu enim tribuisti mihi bona, ego autem reddidi tibi mala.18 Il dit à David: “Tu es plus juste que moi, car tu m’as rendu le bien, et moi je t’avais fait le mal.
19 Et tu indicasti hodie quæ feceris mihi bona : quomodo tradiderit me Dominus in manum tuam, et non occideris me.19 Aujourd’hui tu as montré ta bonté envers moi, car Yahvé m’avait livré entre tes mains et tu ne m’as pas tué.
20 Quis enim cum invenerit inimicum suum, dimittet eum in via bona ? sed Dominus reddat tibi vicissitudinem hanc pro eo quod hodie operatus es in me.20 Lorsqu’un homme rencontre son ennemi, le laisse-t-il poursuivre son chemin? Yahvé te récompensera du bien que tu m’as fait aujourd’hui.
21 Et nunc quia scio quod certissime regnaturus sis, et habiturus in manu tua regnum Israël :21 Dès maintenant je le sais: tu régneras et ta royauté en Israël sera inébranlable.
22 jura mihi in Domino, ne deleas semen meum post me, neque auferas nomen meum de domo patris mei.22 Jure-moi donc par Yahvé que tu ne supprimeras pas ma descendance après moi et que tu ne feras pas disparaître mon nom de la famille de mon père.”
23 Et juravit David Sauli. Abiit ergo Saul in domum suam : et David et viri ejus ascenderunt ad tutiora loca.23 Alors David le jura à Saül. Et Saül retourna chez lui tandis que David et ses compagnons remontaient au refuge.