Iouse 14

VULGATA	LXX
1 Hoc est quod possederunt filii Israël in terra Chanaan, quam dederunt eis Eleazar sacerdos, et Josue filius Nun, et principes familiarum per tribus Israël :	1 και ουτοι οι κατακληρονομησαντες υιων ισραηλ εν τη γη χανααν οις κατεκληρονομησεν αυτοις ελεαζαρ ο ιερευς και ιησους ο του ναυη και οι αρχοντες πατριων φυλων των υιων ισραηλ
2 sorte omnia dividentes, sicut præceperat Dominus in manu Moysi, novem tribubus, et dimidiæ tribui.	2 κατα κληρους εκληρονομησαν ον τροπον ενετειλατο κυριος εν χειρι ιησου ταις εννεα φυλαις και τω ημισει φυλης
3 Duabus enim tribubus, et dimidiæ, dederat Moyses trans Jordanem possessionem : absque Levitis, qui nihil terræ acceperunt inter fratres suos :	3 απο του περαν του ιορδανου και τοις λευιταις ουκ εδωκεν κληρον εν αυτοις
4 sed in eorum successerunt locum filii Joseph in duas divisi tribus, Manasse et Ephraim : nec acceperunt Levitæ aliam in terra partem, nisi urbes ad habitandum, et suburbana earum ad alenda jumenta et pecora sua.	4 οτι ησαν οι υιοι ιωσηφ δυο φυλαι μανασση και εφραιμ και ουκ εδοθη μερις εν τη γη τοις λευιταις αλλ' η πολεις κατοικειν και τα αφωρισμενα αυτων τοις κτηνεσιν και τα κτηνη αυτων
5 Sicut præceperat Dominus Moysi, ita fecerunt filii Israël, et diviserunt terram.	5 ον τροπον ενετειλατο κυριος τω μωυση ουτως εποιησαν οι υιοι ισραηλ και εμερισαν την γην
6 Accesserunt itaque filii Juda ad Josue in Galgala, locutusque est ad eum Caleb filius Jephone Cenezæus : Nosti quid locutus sit Dominus ad Moysen hominem Dei de me et te in Cadesbarne.	6 και προσηλθοσαν οι υιοι ιουδα προς ιησουν εν γαλγαλ και ειπεν προς αυτον χαλεβ ο του ιεφοννη ο κενεζαιος συ επιστη το ρημα ο ελαλησεν κυριος προς μωυσην ανθρωπον του θεου περι εμου και σου εν καδης βαρνη
7 Quadraginta annorum eram quando misit me Moyses famulus Domini de Cadesbarne, ut considerarem terram, nuntiavique ei quod mihi verum videbatur.	7 τεσσαρακοντα γαρ ετων ημην οτε απεστειλεν με μωυσης ο παις του θεου εκ καδης βαρνη κατασκοπευσαι την γην και απεκριθην αυτω λογον κατα τον νουν αυτου
8 Fratres autem mei, qui ascenderant mecum, dissolverunt cor populi : et nihilominus ego secutus sum Dominum Deum meum.	8 οι δε αδελφοι μου οι αναβαντες μετ' εμου μετεστησαν την καρδιαν του λαου εγω δε προσετεθην επακολουθησαι κυριω τω θεω μου
9 Juravitque Moyses in die illo, dicens : Terra, quam calcavit pes tuus, erit possessio tua, et filiorum tuorum in æternum : quia secutus es Dominum Deum meum.	9 και ωμοσεν μωυσης εν εκεινη τη ημερα λεγων η γη εφ' ην επεβης σοι εσται εν κληρω και τοις τεκνοις σου εις τον αιωνα οτι προσετεθης επακολουθησαι οπισω κυριου του θεου ημων
10 Concessit ergo Dominus vitam mihi, sicut pollicitus est, usque in præsentem diem. Quadraginta et quinque anni sunt, ex quo locutus est Dominus verbum istud ad Moysen, quando ambulabat Israël per solitudinem : hodie octoginta quinque annorum sum,	10 και νυν διεθρεψεν με κυριος ον τροπον ειπεν τουτο τεσσαρακοστον και πεμπτον ετος αφ' ου ελαλησεν κυριος το ρημα τουτο προς μωυσην και επορευθη ισραηλ εν τη ερημω και νυν ιδου εγω σημερον ογδοηκοντα και πεντε ετων
11 sic valens ut eo valebam tempore quando ad explorandum missus sum : illius in me temporis fortitudo usque hodie perseverat, tam ad bellandum quam ad gradiendum.	11 ετι ειμι σημερον ισχυων ωσει οτε απεστειλεν με μωυσης ωσαυτως ισχυω νυν εξελθειν και εισελθειν εις τον πολεμον
12 Da ergo mihi montem istum, quem pollicitus est Dominus, te quoque audiente, in quo Enacim sunt, et urbes magnæ atque munitæ : si forte sit Dominus mecum, et potuero delere eos, sicut promisit mihi.	12 και νυν αιτουμαι σε το ορος τουτο καθα ειπεν κυριος τη ημερα εκεινη οτι συ ακηκοας το ρημα τουτο τη ημερα εκεινη νυνι δε οι ενακιμ εκει εισιν πολεις οχυραι και μεγαλαι εαν ουν κυριος μετ' εμου η εξολεθρευσω αυτους ον τροπον ειπεν μοι κυριος
13 Benedixitque ei Josue, et tradidit ei Hebron in possessionem :	13 και ευλογησεν αυτον ιησους και εδωκεν την χεβρων τω χαλεβ υιω ιεφοννη υιου κενεζ εν κληρω
14 atque ex eo fuit Hebron Caleb filio Jephone Cenezæo usque in præsentem diem, quia secutus est Dominum Deum Israël.	14 δια τουτο εγενηθη η χεβρων τω χαλεβ τω του ιεφοννη του κενεζαιου εν κληρω εως της ημερας ταυτης δια το αυτον επακολουθησαι τω προσταγματι κυριου θεου ισραηλ
15 Nomen Hebron ante vocabatur Cariath Arbe : Adam maximus ibi inter Enacim situs est : et terra cessavit a præliis.	15 το δε ονομα της χεβρων ην το προτερον πολις αρβοκ μητροπολις των ενακιμ αυτη και η γη εκοπασεν του πολεμου