Ad Corinthios II 8

VULGATA	GREEK BIBLE
1 Notam autem facimus vobis, fratres, gratiam Dei, quæ data est in ecclesiis Macedoniæ :	1 Γνωστοποιουμεν δε εις εσας, αδελφοι, την χαριν του Θεου την δεδομενην εις τας εκκλησιας της Μακεδονιας,
2 quod in multo experimento tribulationis abundantia gaudii ipsorum fuit, et altissima paupertas eorum, abundavit in divitias simplicitatis eorum :	2 οτι η περισσεια της χαρας αυτων, ενω εδοκιμαζον μεγαλην θλιψιν, και η βαθεια πτωχεια αυτων ανεδειξαν εκ περισσου τον πλουτον της ελευθεροτητος αυτων?
3 quia secundum virtutem testimonium illis reddo, et supra virtutem voluntarii fuerunt,	3 διοτι υπηρξαν κατα δυναμιν, μαρτυρω τουτο, και υπερ δυναμιν αυτοπροαιρετοι,
4 cum multa exhortatione obsecrantes nos gratiam, et communicationem ministerii, quod fit in sanctos.	4 παρακαλουντες ημας μετα πολλης παρακλησεως να δεχθωμεν την χαριν και την κοινωνιαν της διακονιας της εις τους αγιους,
5 Et non sicut speravimus, sed semetipsos dederunt primum Domino, deinde nobis per voluntatem Dei,	5 και ουχι μονον καθως ηλπισαμεν, αλλ' εαυτους εδωκαν πρωτον εις τον Κυριον και εις ημας δια θεληματος του Θεου,
6 ita ut rogaremus Titum, ut quemadmodum cœpit, ita et perficiat in vobis etiam gratiam istam.	6 ωστε παρεκαλεσαμεν τον Τιτον, καθως ηρχισεν, ουτω και να τελειωση προς εσας και την χαριν ταυτην.
7 Sed sicut in omnibus abundatis fide, et sermone, et scientia, et omni sollicitudine, insuper et caritate vestra in nos, ut et in hac gratia abundetis.	7 Καθως λοιπον περισσευετε εν παντι, εν πιστει και λογω και γνωσει και παση σπουδη και της προς ημας αγαπης σας, ουτω σπουδασατε να περισσευσητε και εν ταυτη τη χαριτι.
8 Non quasi imperans dico : sed per aliorum sollicitudinem, etiam vestræ caritatis ingenium bonum comprobans.	8 Δεν λεγω τουτο κατ' επιταγην, αλλα δια να δοκιμασω δια της σπουδης των αλλων και την γνησιοτητα της αγαπης σας?
9 Scitis enim gratiam Domini nostri Jesu Christi, quoniam propter vos egenus factus est, cum esset dives, ut illius inopia vos divites essetis.	9 διοτι εξευρετε την χαριν του Κυριου ημων Ιησου Χριστου, οτι πλουσιος ων επτωχευσε δια σας, δια να πλουτησητε σεις με την πτωχειαν εκεινου.
10 Et consilium in hoc do : hoc enim vobis utile est, qui non solum facere, sed et velle cœpistis ab anno priore :	10 Και εις τουτο γνωμην διδω? διοτι τουτο συμφερει εις εσας, οιτινες ηρχισατε απο περυσιν ουχι μονον το να καμητε, αλλα και το να θελητε?
11 nunc vero et facto perficite : ut quemadmodum promptus est animus voluntatis, ita sit et perficiendi ex eo quod habetis.	11 τωρα δε τελειωσατε και το να καμητε, ωστε καθως υπηρξεν η προθυμια του θελειν, ουτω να υπαρχη και το τελειωσαι αφ' οσα εχετε.
12 Si enim voluntas prompta est, secundum id quod habet, accepta est, non secundum id quod non habet.	12 Διοτι εαν προυπαρχη η προθυμια, ειναι τις ευπροσδεκτος καθ' οσα εχει, ουχι καθ' οσα δεν εχει.
13 Non enim ut aliis sit remissio, vobis autem tribulatio, sed ex æqualitate.	13 Επειδη δεν θελω να ηναι εις αλλους ανεσις, εις εσας δε στενοχωρια
14 In præsenti tempore vestra abundantia illorum inopiam suppleat : ut et illorum abundantia vestræ inopiæ sit supplementum, ut fiat æqualitas, sicut scriptum est :	14 αλλα να γεινη εν ισοτητι, ωστε εν τω παροντι καιρω το περισσευμα σας να αναπληρωση την στερησιν εκεινων, δια να χρησιμευση και το περισσευμα εκεινων εις την στερησιν σας, ωστε να γεινη ισοτης,
15 Qui multum, non abundavit : et qui modicum, non minoravit.	15 καθως ειναι γεγραμμενον? Οστις ειχε συναξει πολυ δεν ελαμβανε πλειοτερον, και οστις ολιγον δεν ελαμβανεν ολιγωτερον.
16 Gratias autem Deo, qui dedit eamdem sollicitudinem pro vobis in corde Titi,	16 Χαρις δε εις τον Θεον τον διδοντα εις την καρδιαν του Τιτου την αυτην σπουδην δια σας,
17 quoniam exhortationem quidem suscepit : sed cum sollicitior esset, sua voluntate profectus est ad vos.	17 διοτι την μεν προτροπην εδεχθη, προθυμοτερος δε ων ανεχωρησε προς εσας αυτοπροαιρετος.
18 Misimus etiam cum illo fratrem, cujus laus est in Evangelio per omnes ecclesias :	18 Επεμψαμεν δε μετ' αυτου τον αδελφον, του οποιου ο εν τω ευαγγελιω επαινος γινεται κατα πασας τας εκκλησιας?
19 non solum autem, sed et ordinatus est ab ecclesiis comes peregrinationis nostræ in hanc gratiam, quæ ministratur a nobis ad Domini gloriam, et destinatam voluntatem nostram :	19 και ουχι μονον τουτο, αλλα και εψηφισθη υπο των εκκλησιων συνοδοιπορος ημων μετα της δωρεας ταυτης της διακονουμενης υφ' ημων προς την δοξαν αυτου του Κυριου και προς ενδειξιν της προθυμιας σας?
20 devitantes hoc, ne quis nos vituperet in hac plenitudine, quæ ministratur a nobis.	20 φοβουμενοι τουτο, μη προσαψη τις εις ημας μωμον εν τη αφθονια ταυτη τη διακονουμενη υφ' ημων,
21 Providemus enim bona non solum coram Deo, sed etiam coram hominibus.	21 προνοουντες τα καλα ουχι μονον ενωπιον του Κυριου, αλλα και ενωπιον των ανθρωπων.
22 Misimus autem cum illis et fratrem nostrum, quem probavimus in multis sæpe sollicitum esse : nunc autem multo sollicitiorem, confidentia multa in vos,	22 Επεμψαμεν δε μετ' αυτων τον αδελφον ημων, τον οποιον πολλακις εδοκιμασαμεν εν πολλοις οτι ειναι προθυμος, τωρα δε πολυ προθυμοτερος δια την πολλην πεποιθησιν την προς εσας.
23 sive pro Tito, qui est socius meus, et in vos adjutor, sive fratres nostri, Apostoli ecclesiarum, gloria Christi.	23 Οσον μεν περι Τιτου, ειναι κοινωνος εμου και εις εσας συνεργος? οσον δε περι των αδελφων ημων, ειναι αποστολοι των εκκλησιων, δοξα Χριστου.
24 Ostensionem ergo, quæ est caritatis vestræ, et nostræ gloriæ pro vobis, in illos ostendite in faciem ecclesiarum.	24 Την ενδειξιν λοιπον της αγαπης σας και της καυχησεως ημων την οποιαν εχομεν δια σας, δειξατε προς αυτους και ενωπιον των εκκλησιων.