Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Ioannes 4


font
VULGATABIBLIA
1 Ut ergo cognovit Jesus quia audierunt pharisæi quod Jesus plures discipulos facit, et baptizat, quam Joannes1 Cuando Jesús se enteró de que había llegado a oídos de los fariseos que él hacía más discípulos y bautizaba más que Juan -
2 (quamquam Jesus non baptizaret, sed discipuli ejus),2 aunque no era Jesús mismo el que bautizaba, sino sus discípulos -,
3 reliquit Judæam, et abiit iterum in Galilæam.3 abandonó Judea y volvió a Galilea.
4 Oportebat autem eum transire per Samariam.
4 Tenía que pasar por Samaria.
5 Venit ergo in civitatem Samariæ, quæ dicitur Sichar, juxta prædium quod dedit Jacob Joseph filio suo.5 Llega, pues, a una ciudad de Samaria llamada Sicar, cerca de la heredad que Jacob dio a su hijo José.
6 Erat autem ibi fons Jacob. Jesus ergo fatigatus ex itinere, sedebat sic supra fontem. Hora erat quasi sexta.6 Allí estaba el pozo de Jacob. Jesús, como se había fatigado del camino, estaba sentado junto al pozo. Era alrededor de la hora sexta.
7 Venit mulier de Samaria haurire aquam. Dicit ei Jesus : Da mihi bibere.7 Llega una mujer de Samaria a sacar agua. Jesús le dice: «Dame de beber».
8 (Discipuli enim ejus abierant in civitatem ut cibos emerent.)8 Pues sus discípulos se habían ido a la ciudad a comprar comida. Le dice a la mujer samaritana:
9 Dicit ergo ei mulier illa Samaritana : Quomodo tu, Judæus cum sis, bibere a me poscis, quæ sum mulier Samaritana ? non enim coutuntur Judæi Samaritanis.9 «¿Cómo tú, siendo judío, me pides de beber a mí, que soy una mujer samaritana?» (Porque los judíos no se tratan con los samaritanos.)
10 Respondit Jesus, et dixit ei : Si scires donum Dei, et quis est qui dicit tibi : Da mihi bibere, tu forsitan petisses ab eo, et dedisset tibi aquam vivam.10 Jesús le respondió: «Si conocieras el don de Dios, y quién es el que te dice: “Dame de beber”, tú le habrías pedido a él, y él te habría dado agua viva».
11 Dicit ei mulier : Domine, neque in quo haurias habes, et puteus altus est : unde ergo habes aquam vivam ?11 Le dice la mujer: «Señor, no tienes con qué sacarla, y el pozo es hondo; ¿de dónde, pues, tienes esa agua viva?
12 Numquid tu major es patre nostro Jacob, qui dedit nobis puteum, et ipse ex eo bibit, et filii ejus, et pecora ejus ?12 ¿Es que tú eres más que nuestro padre Jacob, que nos dio el pozo, y de él bebieron él y sus hijos y sus ganados?»
13 Respondit Jesus, et dixit ei : Omnis qui bibit ex aqua hac, sitiet iterum ; qui autem biberit ex aqua quam ego dabo ei, non sitiet in æternum :13 Jesús le respondió: «Todo el que beba de esta agua, volverá a tener sed;
14 sed aqua quam ego dabo ei, fiet in eo fons aquæ salientis in vitam æternam.14 pero el que beba del agua que yo le dé, no tendrá sed jamás, sino que el agua que yo le dé se convertirá en él en fuente de agua que brota para vida eterna».
15 Dicit ad eum mulier : Domine, da mihi hanc aquam, ut non sitiam, neque veniam huc haurire.15 Le dice la mujer: «Señor, dame de esa agua, para que no tenga más sed y no tenga que venir aquí a sacarla».
16 Dicit ei Jesus : Vade, voca virum tuum, et veni huc.16 El le dice: «Vete, llama a tu marido y vuelve acá».
17 Respondit mulier, et dixit : Non habeo virum. Dicit ei Jesus : Bene dixisti, quia non habeo virum ;17 Respondió la mujer: «No tengo marido». Jesús le dice: «Bien has dicho que no tienes marido,
18 quinque enim viros habuisti, et nunc, quem habes, non est tuus vir : hoc vere dixisti.18 porque has tenido cinco maridos y el que ahora tienes no es marido tuyo; en eso has dicho la verdad».
19 Dicit ei mulier : Domine, video quia propheta es tu.19 Le dice la mujer: «Señor, veo que eres un profeta.
20 Patres nostri in monte hoc adoraverunt, et vos dicitis, quia Jerosolymis est locus ubi adorare oportet.20 Nuestros padres adoraron en este monte y vosotros decís que en Jerusalén es el lugar donde se debe adorar».
21 Dicit ei Jesus : Mulier, crede mihi, quia venit hora, quando neque in monte hoc, neque in Jerosolymis adorabitis Patrem.21 Jesús le dice: «Créeme, mujer, que llega la hora en que, ni en este monte, ni en Jerusalén adoraréis al Padre.
22 Vos adoratis quod nescitis : nos adoramus quod scimus, quia salus ex Judæis est.22 Vosotros adoráis lo que no conocéis; nosotros adoramos lo que conocemos, porque la salvación viene de los judíos.
23 Sed venit hora, et nunc est, quando veri adoratores adorabunt Patrem in spiritu et veritate. Nam et Pater tales quærit, qui adorent eum.23 Pero llega la hora (ya estamos en ella) en que los adoradores verdaderos adorarán al Padre en espíritu y en verdad, porque así quiere el Padre que sean los que le adoren.
24 Spiritus est Deus : et eos qui adorant eum, in spiritu et veritate oportet adorare.24 Dios es espíritu, y los que adoran, deben adorar en espíritu y verdad».
25 Dicit ei mulier : Scio quia Messias venit (qui dicitur Christus) : cum ergo venerit ille, nobis annuntiabit omnia.25 Le dice la mujer: «Sé que va a venir el Mesías, el llamado Cristo. Cuando venga, nos lo explicará todo».
26 Dicit ei Jesus : Ego sum, qui loquor tecum.26 Jesús le dice: «Yo soy, el que te está hablando».
27 Et continuo venerunt discipuli ejus, et mirabantur quia cum muliere loquebatur. Nemo tamen dixit : Quid quæris ? aut, Quid loqueris cum ea ?27 En esto llegaron sus discípulos y se sorprendían de que hablara con una mujer. Pero nadie le dijo: «¿Qué quieres?» o «¿Qué hablas con ella?»
28 Reliquit ergo hydriam suam mulier, et abiit in civitatem, et dicit illis hominibus :28 La mujer, dejando su cántaro, corrió a la ciudad y dijo a la gente:
29 Venite, et videte hominem qui dixit mihi omnia quæcumque feci : numquid ipse est Christus ?29 «Venid a ver a un hombre que me ha dicho todo lo que he hecho. ¿No será el Cristo?»
30 Exierunt ergo de civitate et veniebant ad eum.30 Salieron de la ciudad e iban donde él.
31 Interea rogabant eum discipuli, dicentes : Rabbi, manduca.31 Entretanto, los discípulos le insistían diciendo: «Rabbí, come».
32 Ille autem dicit eis : Ego cibum habeo manducare, quem vos nescitis.32 Pero él les dijo: «Yo tengo para comer un alimento que vosotros no sabéis».
33 Dicebant ergo discipuli ad invicem : Numquid aliquis attulit ei manducare ?33 Los discípulos se decían unos a otros: «¿Le habrá traído alguien de comer?»
34 Dicit eis Jesus : Meus cibus est ut faciam voluntatem ejus qui misit me, ut perficiam opus ejus.34 Les dice Jesús: «Mi alimento es hacer la voluntad del que me ha enviado y llevar a cabo su obra.
35 Nonne vos dicitis quod adhuc quatuor menses sunt, et messis venit ? Ecce dico vobis : levate oculos vestros, et videte regiones, quia albæ sunt jam ad messem.35 ¿No decís vosotros: Cuatro meses más y llega la siega? Pues bien, yo os digo: Alzad vuestros ojos y ved los campos, que blanquean ya para la siega. Ya
36 Et qui metit, mercedem accipit, et congregat fructum in vitam æternam : ut et qui seminat, simul gaudeat, et qui metit.36 el segador recibe el salario, y recoge fruto para vida eterna, de modo que el sembrador se alegra igual que el segador.
37 In hoc enim est verbum verum : quia alius est qui seminat, et alius est qui metit.37 Porque en esto resulta verdadero el refrán de que uno es el sembrador y otro el segador:
38 Ego misi vos metere quod vos non laborastis : alii laboraverunt, et vos in labores eorum introistis.38 yo os he enviado a segar donde vosotros no os habéis fatigado. Otros se fatigaron y vosotros os aprovecháis de su fatiga».
39 Ex civitate autem illa multi crediderunt in eum Samaritanorum, propter verbum mulieris testimonium perhibentis : Quia dixit mihi omnia quæcumque feci.39 Muchos samaritanos de aquella ciudad creyeron en él por las palabras de la mujer que atestiguaba: «Me ha dicho todo lo que he hecho».
40 Cum venissent ergo ad illum Samaritani, rogaverunt eum ut ibi maneret. Et mansit ibi duos dies.40 Cuando llegaron donde él los samaritanos, le rogaron que se quedara con ellos. Y se quedó allí dos días.
41 Et multo plures crediderunt in eum propter sermonem ejus.41 Y fueron muchos más los que creyeron por sus palabras,
42 Et mulieri dicebant : Quia jam non propter tuam loquelam credimus : ipsi enim audivimus, et scimus quia hic est vere Salvator mundi.
42 y decían a la mujer: «Ya no creemos por tus palabras; que nosotros mismos hemos oído y sabemos que éste es verdaderamente el Salvador del mundo».
43 Post duos autem dies exiit inde, et abiit in Galilæam.43 Pasados los dos días, partió de allí para Galilea.
44 Ipse enim Jesus testimonium perhibuit, quia propheta in sua patria honorem non habet.44 Pues Jesús mismo había afirmado que un profeta no goza de estima en su patria.
45 Cum ergo venisset in Galilæam, exceperunt eum Galilæi, cum omnia vidissent quæ fecerat Jerosolymis in die festo : et ipsi enim venerant ad diem festum.45 Cuando llegó, pues, a Galilea, los galileos le hicieron un buen recibimiento, porque habían visto todo lo que había hecho en Jerusalén durante la fiesta, pues también ellos habían ido a la fiesta.
46 Venit ergo iterum in Cana Galilææ, ubi fecit aquam vinum. Et erat quidam regulus, cujus filius infirmabatur Capharnaum.46 Volvió, pues, a Caná de Galilea, donde había convertido el agua en vino. Había un funcionario real, cuyo hijo estaba enfermo en Cafarnaúm.
47 Hic cum audisset quia Jesus adveniret a Judæa in Galilæam, abiit ad eum, et rogabat eum ut descenderet, et sanaret filium ejus : incipiebat enim mori.47 Cuando se enteró de que Jesús había venido de Judea a Galilea, fue donde él y le rogaba que bajase a curar a su hijo, porque se iba a morir.
48 Dixit ergo Jesus ad eum : Nisi signa et prodigia videritis, non creditis.48 Entonces Jesús le dijo: «Si no veis señales y prodigios, no creéis».
49 Dicit ad eum regulus : Domine, descende priusquam moriatur filius meus.49 Le dice el funcionario: «Señor, baja antes que se muera mi hijo».
50 Dicit ei Jesus : Vade, filius tuus vivit. Credidit homo sermoni quem dixit ei Jesus, et ibat.50 Jesús le dice: «Vete, que tu hijo vive». Creyó el hombre en la palabra que Jesús le había dicho y se puso en camino.
51 Jam autem eo descendente, servi occurrerunt ei, et nuntiaverunt dicentes, quia filius ejus viveret.51 Cuando bajaba, le salieron al encuentro sus siervos, y le dijeron que su hijo vivía.
52 Interrogabat ergo horam ab eis in qua melius habuerit. Et dixerunt ei : Quia heri hora septima reliquit eum febris.52 El les preguntó entonces la hora en que se había sentido mejor. Ellos le dijeron: «Ayer a la hora séptima le dejó la fiebre».
53 Cognovit ergo pater, quia illa hora erat in qua dixit ei Jesus : Filius tuus vivit ; et credidit ipse et domus ejus tota.53 El padre comprobó que era la misma hora en que le había dicho Jesús: «Tu hijo vive», y creyó él y toda su familia.
54 Hoc iterum secundum signum fecit Jesus, cum venisset a Judæa in Galilæam.54 Esta nueva señal, la segunda, la realizó Jesús cuando volvió de Judea a Galilea.