Deuteronomium 29

VULGATA	GREEK BIBLE
1 Hæc sunt verba fœderis quod præcepit Dominus Moysi ut feriret cum filiis Israël in terra Moab : præter illud fœdus, quod cum eis pepigit in Horeb.	1 Ουτοι ειναι οι λογοι της διαθηκης, την οποιαν προσεταξεν ο Κυριος εις τον Μωυσην να καμη προς τους υιους Ισραηλ εν τη γη Μωαβ? εκτος της διαθηκης, την οποιαν εκαμε προς αυτους εν Χωρηβ.
2 Vocavitque Moyses omnem Israël, et dixit ad eos : Vos vidistis universa, quæ fecit Dominus coram vobis in terra Ægypti Pharaoni, et omnibus servis ejus, universæque terræ illius,	2 Και εκαλεσεν ο Μωυσης παντα τον Ισραηλ και ειπε προς αυτους, Σεις ειδετε παντα οσα εκαμεν ο Κυριος ενωπιον των οφθαλμων σας εν τη γη της Αιγυπτου, εις τον Φαραω και εις παντας τους δουλους αυτου και εις πασαν την γην αυτου,
3 tentationes magnas, quas viderunt oculi tui, signa illa, portentaque ingentia,	3 τους πειρασμους τους μεγαλους τους οποιους ειδον οι οφθαλμοι σου, τα σημεια και τα τεραστια τα μεγαλα εκεινα?
4 et non dedit vobis Dominus cor intelligens, et oculos videntes, et aures quæ possunt audire, usque in præsentem diem.	4 πλην ο Κυριος δεν εδωκεν εις εσας καρδιαν δια να καταλαμβανητε, και οφθαλμους δια να βλεπητε, και ωτα δια να ακουητε, μεχρι της ημερας ταυτης.
5 Adduxit vos quadraginta annis per desertum : non sunt attrita vestimenta vestra, nec calceamenta pedum vestrorum vetustate consumpta sunt.	5 Και σας περιεφερα τεσσαρακοντα ετη εν τη ερημω? τα ιματια σας δεν επαλαιωθησαν επανω σας, και το υποδημα σου δεν επαλαιωθη εις τον ποδα σου.
6 Panem non comedistis, vinum et siceram non bibistis : ut sciretis quia ego sum Dominus Deus vester.	6 Αρτον δεν εφαγετε, και οινον και σικερα δεν επιετε? δια να γνωρισητε οτι εγω ειμαι Κυριος ο Θεος σας.
7 Et venistis ad hunc locum : egressusque est Sehon rex Hesebon, et Og rex Basan, occurrentes nobis ad pugnam. Et percussimus eos,	7 Και οτε ηλθετε εις τουτον τον τοπον, Σηων ο βασιλευς της Εσεβων και Ωγ ο βασιλευς της Βασαν εξηλθον εις συναντησιν ημων δια πολεμον, και ημεις επαταξαμεν αυτους?
8 et tulimus terram eorum, ac tradidimus possidendam Ruben et Gad, et dimidiæ tribui Manasse.	8 και εκυριευσαμεν την γην αυτων, και εδωκαμεν αυτην κληρονομιαν εις τους Ρουβηνιτας και εις τους Γαδιτας και εις το ημισυ της φυλης του Μανασση.
9 Custodite ergo verba pacti hujus, et implete ea : ut intelligatis universa quæ facitis.	9 Φυλαττετε λοιπον τους λογους της διαθηκης ταυτης και εκτελειτε αυτους, δια να ευημερητε εις παντα οσα πραττετε.
10 Vos statis hodie cuncti coram Domino Deo vestro, principes vestri, et tribus, ac majores natu, atque doctores, omnis populus Israël,	10 Σεις ιστασθε σημερον παντες ενωπιον Κυριου του Θεου σας, οι αρχηγοι των φυλων σας, οι πρεσβυτεροι σας και οι αρχοντες σας, παντες οι ανδρες του Ισραηλ,
11 liberi et uxores vestræ, et advena qui tecum moratur in castris, exceptis lignorum cæsoribus, et his qui comportant aquas :	11 τα τεκνα σας, αι γυναικες σας και ο ξενος σου ο εν μεσω του στρατοπεδου σου, απο του ξυλοκοπου σου εως του υδροφορου σου?
12 ut transeas in fœdere Domini Dei tui, et in jurejurando quod hodie Dominus Deus tuus percutit tecum :	12 δια να εισελθης εις την διαθηκην Κυριου του Θεου σου και εις τας καταρας αυτου, τα οποια Κυριος ο Θεος σου διατιθεται προς σε σημερον?
13 ut suscitet te sibi in populum, et ipse sit Deus tuus sicut locutus est tibi, et sicut juravit patribus tuis, Abraham, Isaac, et Jacob.	13 δια να σε καταστηση σημερον λαον εις εαυτον, και αυτος να ηναι εις σε Θεος, καθως ειπε προς σε, και καθως ωμοσε προς τους πατερας σου, προς τον Αβρααμ, προς τον Ισαακ και προς τον Ιακωβ.
14 Nec vobis solis ego hoc fœdus ferio, et hæc juramenta confirmo,	14 Και ουχι προς εσας μονον διατιθεμαι εγω την διαθηκην ταυτην και τας καταρας ταυτας?
15 sed cunctis præsentibus et absentibus.	15 αλλα και προς τους παρισταμενους ενταυθα μεθ' ημων σημερον ενωπιον Κυριου του Θεου ημων, και προς τους μη παρισταμενους ενταυθα μεθ' ημων σημερον?
16 Vos enim nostis quomodo habitaverimus in terra Ægypti, et quomodo transierimus per medium nationum, quas transeuntes	16 διοτι σεις εξευρετε πως κατωκησαμεν εν τη γη της Αιγυπτου, και πως επερασαμεν εν μεσω των εθνων δια των οποιων διηλθετε?
17 vidistis abominationes et sordes, id est, idola eorum, lignum et lapidem, argentum et aurum, quæ colebant.	17 και ειδετε τα βδελυγματα αυτων και τα ειδωλα αυτων, ξυλα και λιθους, αργυριον και χρυσιον, τα μεταξυ αυτων?
18 Ne forte sit inter vos vir aut mulier, familia aut tribus, cujus cor aversum est hodie a Domino Deo nostro, ut vadat et serviat diis illarum gentium : et sit inter vos radix germinans fel et amaritudinem.	18 δια να μη ηναι μεταξυ σας ανηρ η γυνη η συγγενεια η φυλη, των οποιων η καρδια να εκκλινη σημερον απο Κυριου του Θεου ημων, δια να υπαγη να λατρευση τους θεους των εθνων εκεινων? δια να μη ηναι μεταξυ σας ριζα αναβρυουσα χολην και πικριαν?
19 Cumque audierit verba juramenti hujus, benedicat sibi in corde suo, dicens : Pax erit mihi, et ambulabo in pravitate cordis mei : et absumat ebria sitientem,	19 και οταν ακουη τους λογους της καταρας ταυτης, να μακαριζη εαυτον εν τη καρδια αυτου, λεγων, Εγω θελω εχει ειρηνην, καιτοι περιπατων εν τη αποπλανησει της καρδιας μου, προσθετων μεθην εις την διψαν?
20 et Dominus non ignoscat ei : sed tunc quam maxime furor ejus fumet, et zelus contra hominem illum, et sedeant super eum omnia maledicta, quæ scripta sunt in hoc volumine : et deleat Dominus nomen ejus sub cælo,	20 δεν θελει σπλαγχνισθη αυτον ο Κυριος, αλλα τοτε η οργη του Κυριου και ο ζηλος αυτου θελουσιν εξαφθη κατα του ανθρωπου εκεινου? και πασαι αι καταραι αι γεγραμμεναι εν τω βιβλιω τουτω θελουσι πεσει επ' αυτον, και ο Κυριος θελει εξαλειψει το ονομα αυτου υποκατωθεν του ουρανου.
21 et consumat eum in perditionem ex omnibus tribubus Israël, juxta maledictiones, quæ in libro legis hujus ac fœderis continentur.	21 Και θελει αποχωρισει αυτον ο Κυριος προς απωλειαν απο πασων των φυλων του Ισραηλ, κατα πασας τας καταρας της διαθηκης τας γεγραμμενας εν τουτω τω βιβλιω του νομου?
22 Dicetque sequens generatio, et filii qui nascentur deinceps, et peregrini qui de longe venerint, videntes plagas terræ illius, et infirmitates, quibus eam afflixerit Dominus,	22 και η επερχομενη γενεα των υιων σας, οιτινες θελουσιν αναστηθη υστερον απο σας, και ο ξενος οστις ελθη απο μακρας γης, θελουσιν ειπει, οταν ιδωσι τας πληγας της γης εκεινης, και τας αρρωστιας τας οποιας ο Κυριος επεφερεν επ' αυτην,
23 sulphure, et salis ardore comburens, ita ut ultra non seratur, nec virens quippiam germinet, in exemplum subversionis Sodomæ et Gomorrhæ, Adamæ et Seboim, quas subvertit Dominus in ira et furore suo.	23 πας ο τοπος αυτης ειναι με θειον και αλας κατακεκαυμενος, ουτε σπειρεται ουτε βλαστανει, ουτε χορτος αυξανει επ' αυτης, κατα την καταστροφην των Σοδομων και των Γομορρων, της Αδαμα και Σεβωειμ, τας οποιας κατεστρεψεν ο Κυριος εν τω θυμω αυτου και εν τη οργη αυτου,
24 Et dicent omnes gentes : Quare sic fecit Dominus terræ huic ? quæ est hæc ira furoris ejus immensa ?	24 και θελουσιν ειπει παντα τα εθνη, Δια τι ο Κυριος εκαμεν ουτως εις την γην ταυτην; δια τι ο θυμος της μεγαλης ταυτης οργης;
25 Et respondebunt : Quia dereliquerunt pactum Domini, quod pepigit cum patribus eorum, quando eduxit eos de terra Ægypti :	25 Τοτε θελουσιν ειπει, Διοτι εγκατελιπον την διαθηκην Κυριου του Θεου των πατερων αυτων, την οποιαν εκαμε προς αυτους, οτε εξηγαγεν αυτους εκ γης Αιγυπτου?
26 et servierunt diis alienis, et adoraverunt eos, quos nesciebant, et quibus non fuerant attributi :	26 και υπηγαν και ελατρευσαν αλλους θεους και προσεκυνησαν αυτους, θεους τους οποιους δεν ηξευρον, ουδε εδωκεν εις αυτους?
27 idcirco iratus est furor Domini contra terram istam, ut induceret super eam omnia maledicta, quæ in hoc volumine scripta sunt :	27 δια τουτο εξηφθη ο θυμος του Κυριου εναντιον της γης εκεινης, δια να επιφερη επ' αυτην πασας τας καταρας τας γεγραμμενας εν τω βιβλιω τουτω,
28 et ejecit eos de terra sua in ira et in furore, et in indignatione maxima, projecitque in terram alienam, sicut hodie comprobatur.	28 και εξερριζωσεν αυτους ο Κυριος απο της γης αυτων μετα θυμου και μετα οργης? και μετα μεγαλης αγανακτησεως? και ερριψεν αυτους εις αλλην γην, καθως ειναι την ημεραν ταυτην.
29 Abscondita, Domino Deo nostro ; quæ manifesta sunt, nobis et filiis nostris usque in sempiternum, ut faciamus universa verba legis hujus.	29 Τα κρυπτα ανηκουσιν εις Κυριον τον Θεον ημων? τα δε αποκεκαλυμμενα εις ημας και εις τα τεκνα ημων διαπαντος, δια να εκτελεσωμεν παντας τους λογους του νομου τουτου.