Deuteronomium 12

VULGATA	LXX
1 Hæc sunt præcepta atque judicia, quæ facere debetis in terra, quam Dominus Deus patrum tuorum daturus est tibi, ut possideas eam cunctis diebus, quibus super humum gradieris.	1 και ταυτα τα προσταγματα και αι κρισεις ας φυλαξετε του ποιειν επι της γης ης κυριος ο θεος των πατερων υμων διδωσιν υμιν εν κληρω πασας τας ημερας ας υμεις ζητε επι της γης
2 Subvertite omnia loca, in quibus coluerunt gentes, quas possessuri estis, deos suos super montes excelsos, et colles, et subter omne lignum frondosum.	2 απωλεια απολειτε παντας τους τοπους εν οις ελατρευσαν εκει τοις θεοις αυτων ους υμεις κληρονομειτε αυτους επι των ορεων των υψηλων και επι των θινων και υποκατω δενδρου δασεος
3 Dissipate aras eorum, et confringite statuas : lucos igne comburite, et idola comminuite : disperdite nomina eorum de locis illis.	3 και κατασκαψετε τους βωμους αυτων και συντριψετε τας στηλας αυτων και τα αλση αυτων εκκοψετε και τα γλυπτα των θεων αυτων κατακαυσετε πυρι και απολειται το ονομα αυτων εκ του τοπου εκεινου
4 Non facietis ita Domino Deo vestro :	4 ου ποιησετε ουτως κυριω τω θεω υμων
5 sed ad locum, quem elegerit Dominus Deus vester de cunctis tribubus vestris, ut ponat nomen suum ibi, et habitet in eo, venietis :	5 αλλ' η εις τον τοπον ον αν εκλεξηται κυριος ο θεος υμων εν μια των φυλων υμων επονομασαι το ονομα αυτου εκει επικληθηναι και εκζητησετε και εισελευσεσθε εκει
6 et offeretis in loco illo holocausta et victimas vestras, decimas et primitias manuum vestrarum, et vota atque donaria, primogenita boum et ovium.	6 και οισετε εκει τα ολοκαυτωματα υμων και τα θυσιασματα υμων και τας απαρχας υμων και τας ευχας υμων και τα εκουσια υμων και τα πρωτοτοκα των βοων υμων και των προβατων υμων
7 Et comedetis ibi in conspectu Domini Dei vestri : ac lætabimini in cunctis, ad quæ miseritis manum vos et domus vestræ, in quibus benedixerit vobis Dominus Deus vester.	7 και φαγεσθε εκει εναντιον κυριου του θεου υμων και ευφρανθησεσθε επι πασιν ου αν την χειρα επιβαλητε υμεις και οι οικοι υμων καθοτι ευλογησεν σε κυριος ο θεος σου
8 Non facietis ibi quæ nos hic facimus hodie, singuli quod sibi rectum videtur :	8 ου ποιησετε παντα α ημεις ποιουμεν ωδε σημερον εκαστος το αρεστον ενωπιον αυτου
9 neque enim usque in præsens tempus venistis ad requiem, et possessionem, quam Dominus Deus vester daturus est vobis.	9 ου γαρ ηκατε εως του νυν εις την καταπαυσιν και εις την κληρονομιαν ην κυριος ο θεος υμων διδωσιν υμιν
10 Transibitis Jordanem, et habitabitis in terra, quam Dominus Deus vester daturus est vobis, ut requiescatis a cunctis hostibus per circuitum : et absque ullo timore habitetis	10 και διαβησεσθε τον ιορδανην και κατοικησετε επι της γης ης κυριος ο θεος υμων κατακληρονομει υμιν και καταπαυσει υμας απο παντων των εχθρων υμων των κυκλω και κατοικησετε μετα ασφαλειας
11 in loco, quem elegerit Dominus Deus vester, ut sit nomen ejus in eo : illuc omnia, quæ præcipio, conferetis, holocausta, et hostias, ac decimas, et primitias manuum vestrarum : et quidquid præcipuum est in muneribus, quæ vovebitis Domino.	11 και εσται ο τοπος ον αν εκλεξηται κυριος ο θεος υμων επικληθηναι το ονομα αυτου εκει εκει οισετε παντα οσα εγω εντελλομαι υμιν σημερον τα ολοκαυτωματα υμων και τα θυσιασματα υμων και τα επιδεκατα υμων και τας απαρχας των χειρων υμων και τα δοματα υμων και παν εκλεκτον των δωρων υμων οσα εαν ευξησθε τω θεω υμων
12 Ibi epulabimini coram Domino Deo vestro, vos et filii ac filiæ vestræ, famuli et famulæ, atque Levites qui in urbibus vestris commoratur : neque enim habet aliam partem et possessionem inter vos.	12 και ευφρανθησεσθε εναντιον κυριου του θεου υμων υμεις και οι υιοι υμων και αι θυγατερες υμων οι παιδες υμων και αι παιδισκαι υμων και ο λευιτης ο επι των πυλων υμων οτι ουκ εστιν αυτω μερις ουδε κληρος μεθ' υμων
13 Cave ne offeras holocausta tua in omni loco, quem videris :	13 προσεχε σεαυτω μη ανενεγκης τα ολοκαυτωματα σου εν παντι τοπω ου εαν ιδης
14 sed in eo, quem elegerit Dominus, in una tribuum tuarum offeres hostias, et facies quæcumque præcipio tibi.	14 αλλ' η εις τον τοπον ον αν εκλεξηται κυριος ο θεος σου αυτον εν μια των φυλων σου εκει ανοισεις τα ολοκαυτωματα σου και εκει ποιησεις παντα οσα εγω εντελλομαι σοι σημερον
15 Sin autem comedere volueris, et te esus carnium delectaverit, occide, comede juxta benedictionem Domini Dei tui, quam dedit tibi in urbibus tuis : sive immundum fuerit, hoc est, maculatum et debile : sive mundum, hoc est, integrum et sine macula, quod offerri licet, sicut capream et cervum, comedes :	15 αλλ' η εν παση επιθυμια σου θυσεις και φαγη κρεα κατα την ευλογιαν κυριου του θεου σου ην εδωκεν σοι εν παση πολει ο ακαθαρτος εν σοι και ο καθαρος επι το αυτο φαγεται αυτο ως δορκαδα η ελαφον
16 absque esu dumtaxat sanguinis, quem super terram quasi aquam effundes.	16 πλην το αιμα ου φαγεσθε επι την γην εκχεειτε αυτο ως υδωρ
17 Non poteris comedere in oppidis tuis decimam frumenti, et vini, et olei tui, primogenita armentorum et pecorum, et omnia quæ voveris, et sponte offerre volueris, et primitias manuum tuarum :	17 ου δυνηση φαγειν εν ταις πολεσιν σου το επιδεκατον του σιτου σου και του οινου σου και του ελαιου σου τα πρωτοτοκα των βοων σου και των προβατων σου και πασας ευχας οσας αν ευξησθε και τας ομολογιας υμων και τας απαρχας των χειρων υμων
18 sed coram Domino Deo tuo comedes ea in loco, quem elegerit Dominus Deus tuus, tu et filius tuus, et filia tua, et servus et famula, atque Levites qui manet in urbibus tuis : et lætaberis et reficieris coram Domino Deo tuo in cunctis ad quæ extenderis manum tuam.	18 αλλ' η εναντιον κυριου του θεου σου φαγη αυτα εν τω τοπω ω αν εκλεξηται κυριος ο θεος σου αυτω συ και ο υιος σου και η θυγατηρ σου ο παις σου και η παιδισκη σου και ο προσηλυτος ο εν ταις πολεσιν υμων και ευφρανθηση εναντιον κυριου του θεου σου επι παντα ου αν επιβαλης την χειρα σου
19 Cave ne derelinquas Levitem in omni tempore quo versaris in terra.	19 προσεχε σεαυτω μη εγκαταλιπης τον λευιτην παντα τον χρονον οσον εαν ζης επι της γης
20 Quando dilataverit Dominus Deus tuus terminos tuos, sicut locutus est tibi, et volueris vesci carnibus, quas desiderat anima tua :	20 εαν δε εμπλατυνη κυριος ο θεος σου τα ορια σου καθαπερ ελαλησεν σοι και ερεις φαγομαι κρεα εαν επιθυμηση η ψυχη σου ωστε φαγειν κρεα εν παση επιθυμια της ψυχης σου φαγη κρεα
21 locus autem, quem elegerit Dominus Deus tuus ut sit nomen ejus ibi, si procul fuerit, occides de armentis et pecoribus, quæ habueris, sicut præcepi tibi, et comedes in oppidis tuis, ut tibi placet.	21 εαν δε μακροτερον απεχη σου ο τοπος ον αν εκλεξηται κυριος ο θεος σου επικληθηναι το ονομα αυτου εκει και θυσεις απο των βοων σου και απο των προβατων σου ων αν δω ο θεος σοι ον τροπον ενετειλαμην σοι και φαγη εν ταις πολεσιν σου κατα την επιθυμιαν της ψυχης σου
22 Sicut comeditur caprea et cervus, ita vesceris eis : et mundus et immundus in commune vescentur.	22 ως εσθεται η δορκας και η ελαφος ουτως φαγη αυτο ο ακαθαρτος εν σοι και ο καθαρος ωσαυτως εδεται
23 Hoc solum cave, ne sanguinem comedas : sanguis enim eorum pro anima est, et idcirco non debes animam comedere cum carnibus :	23 προσεχε ισχυρως του μη φαγειν αιμα οτι το αιμα αυτου ψυχη ου βρωθησεται η ψυχη μετα των κρεων
24 sed super terram fundes quasi aquam,	24 ου φαγεσθε επι την γην εκχεειτε αυτο ως υδωρ
25 ut bene sit tibi et filiis tuis post te, cum feceris quod placet in conspectu Domini.	25 ου φαγη αυτο ινα ευ σοι γενηται και τοις υιοις σου μετα σε εαν ποιησης το καλον και το αρεστον εναντιον κυριου του θεου σου
26 Quæ autem sanctificaveris, et voveris Domino, tolles, et venies ad locum, quem elegerit Dominus :	26 πλην τα αγια σου εαν γενηται σοι και τας ευχας σου λαβων ηξεις εις τον τοπον ον αν εκλεξηται κυριος ο θεος σου επικληθηναι το ονομα αυτου εκει
27 et offeres oblationes tuas carnem et sanguinem super altare Domini Dei tui : sanguinem hostiarum fundes in altari ; carnibus autem ipse vesceris.	27 και ποιησεις τα ολοκαυτωματα σου τα κρεα ανοισεις επι το θυσιαστηριον κυριου του θεου σου το δε αιμα των θυσιων σου προσχεεις προς την βασιν του θυσιαστηριου κυριου του θεου σου τα δε κρεα φαγη
28 Observa et audi omnia quæ ego præcipio tibi, ut bene sit tibi et filiis tuis post te in sempiternum, cum feceris quod bonum est et placitum in conspectu Domini Dei tui.	28 φυλασσου και ακουε και ποιησεις παντας τους λογους ους εγω εντελλομαι σοι ινα ευ σοι γενηται και τοις υιοις σου δι' αιωνος εαν ποιησης το καλον και το αρεστον εναντιον κυριου του θεου σου
29 Quando disperdiderit Dominus Deus tuus ante faciem tuam gentes, ad quas ingredieris possidendas, et possederis eas, atque habitaveris in terra earum :	29 εαν δε εξολεθρευση κυριος ο θεος σου τα εθνη εις ους συ εισπορευη εκει κληρονομησαι την γην αυτων απο προσωπου σου και κατακληρονομησης αυτους και κατοικησης εν τη γη αυτων
30 cave ne imiteris eas, postquam te fuerint introëunte subversæ, et requiras cæremonias earum, dicens : Sicut coluerunt gentes istæ deos suos, ita et ego colam.	30 προσεχε σεαυτω μη εκζητησης επακολουθησαι αυτοις μετα το εξολεθρευθηναι αυτους απο προσωπου σου ου μη εκζητησης τους θεους αυτων λεγων πως ποιουσιν τα εθνη ταυτα τοις θεοις αυτων ποιησω καγω
31 Non facies similiter Domino Deo tuo. Omnes enim abominationes, quas aversatur Dominus, fecerunt diis suis, offerentes filios et filias, et comburentes igni.	31 ου ποιησεις ουτως κυριω τω θεω σου τα γαρ βδελυγματα α κυριος εμισησεν εποιησαν τοις θεοις αυτων οτι τους υιους αυτων και τας θυγατερας αυτων κατακαιουσιν εν πυρι τοις θεοις αυτων
32 Quod præcipio tibi, hoc tantum facito Domino : nec addas quidquam, nec minuas.