Deuteronomium 11

VULGATA	GREEK BIBLE
1 Ama itaque Dominum Deum tuum, et observa præcepta ejus et cæremonias, judicia atque mandata, omni tempore.	1 Αγαπα λοιπον Κυριον τον Θεον σου και φυλαττε τα φυλαγματα αυτου και τα διαταγματα αυτου, και τας κρισεις αυτου, και τας εντολας αυτου, πασας τας ημερας.
2 Cognoscite hodie quæ ignorant filii vestri, qui non viderunt disciplinam Domini Dei vestri, magnalia ejus et robustam manum, extentumque brachium,	2 Και γνωρισατε σημερον? διοτι ουχι τα παιδια σας, τα οποια δεν εγνωρισαν, και τα οποια δεν ειδον την παιδειαν Κυριου του Θεου σας, τα μεγαλεια αυτου, την χειρα αυτου την κραταιαν και τον βραχιονα αυτου τον εξηπλωμενον,
3 signa et opera quæ fecit in medio Ægypti Pharaoni regi, et universæ terræ ejus,	3 και τα σημεια αυτου, και τα εργα αυτου, οσα εκαμεν εν μεσω της Αιγυπτου, κατα του Φαραω βασιλεως της Αιγυπτου και κατα πασης της γης αυτου,
4 omnique exercitui Ægyptiorum, et equis ac curribus : quomodo operuerint eos aquæ maris Rubri, cum vos persequerentur, et deleverit eos Dominus usque in præsentem diem :	4 και οσα εκαμεν εις το στρατευμα των Αιγυπτιων, εις τους ιππους αυτων και εις τας αμαξας αυτων, τινι τροπω εκαμε τα υδατα της Ερυθρας θαλασσης να καταποντισωσιν αυτους οτε σας κατεδιωκον οπισθεν, και ο Κυριος εξωλοθρευσεν αυτους εως της ημερας ταυτης,
5 vobisque quæ fecerit in solitudine donec veniretis ad hunc locum :	5 και τι εκαμεν εις εσας εν τη ερημω, εως να ελθητε εις τον τοπον τουτον,
6 et Dathan atque Abiron filiis Eliab, qui fuit filius Ruben : quos aperto ore suo terra absorbuit, cum domibus et tabernaculis, et universa substantia eorum, quam habebant in medio Israël.	6 και τι εκαμεν εις τον Δαθαν και Αβειρων τους υιους Ελιαβ υιου του Ρουβην, πως η γη ηνοιξε το στομα αυτης και κατεπιεν αυτους και τας οικογενειας αυτων και τας σκηνας αυτων και πασαν την περιουσιαν αυτων, εν μεσω παντος του Ισραηλ?
7 Oculi vestri viderunt opera Domini magna quæ fecit,	7 αλλ' οι οφθαλμοι σας ειδον παντα τα εργα του Κυριου τα μεγαλα, οσα εκαμε.
8 ut custodiatis universa mandata illius, quæ ego hodie præcipio vobis, et possitis introire, et possidere terram, ad quam ingredimini,	8 Δια τουτο θελετε φυλαττει πασας τας εντολας, τας οποιας εγω προσταζω εις σε σημερον? δια να κραταιωθητε και να εισελθητε και να κληρονομησητε την γην, εις την οποιαν υπαγετε δια να κληρονομησητε αυτην?
9 multoque in ea vivatis tempore : quam sub juramento pollicitus est Dominus patribus vestris, et semini eorum, lacte et melle manantem.	9 και δια να μακροημερευσητε επι της γης, την οποιαν ωμοσε Κυριος προς τους πατερας σας να δωση εις αυτους και εις το σπερμα αυτων, γην ρεουσαν γαλα και μελι.
10 Terra enim, ad quam ingrederis possidendam, non est sicut terra Ægypti, de qua existi, ubi jacto semine in hortorum morem aquæ ducuntur irriguæ :	10 Διοτι η γη, εις την οποιαν εισερχεσαι δια να κληρονομησης αυτην, δεν ειναι ως η γη της Αιγυπτου εκ της οποιας εξηλθετε, οπου εσπειρες τον σπορον σου, και εποτιζες δια του ποδος σου, ως κηπον λαχανων?
11 sed montuosa est et campestris, de cælo expectans pluvias,	11 αλλ' η γη, εις την οποιαν διαβαινετε δια να κληρονομησητε αυτην, γη ορεων και κοιλαδων, απο της βροχης του ουρανου πινει υδωρ?
12 quam Dominus Deus tuus semper invisit, et oculi illius in ea sunt a principio anni usque ad finem ejus.	12 γη, την οποιαν Κυριος ο Θεος σου επιβλεπει παντοτε? οι οφθαλμοι Κυριου του Θεου σου ειναι επ' αυτην, απο της αρχης του ετους εως τελους του ετους.
13 Si ergo obedieritis mandatis meis, quæ ego hodie præcipio vobis, ut diligatis Dominum Deum vestrum, et serviatis ei in toto corde vestro, et in tota anima vestra :	13 Και εαν επιμελως ακουσητε τας εντολας μου, τας οποιας εγω προσταζω εις εσας σημερον, να αγαπατε Κυριον τον Θεον σας, και να λατρευητε αυτον εξ ολης της καρδιας σας και εξ ολης της ψυχης σας,
14 dabit pluviam terræ vestræ temporaneam et serotinam, ut colligatis frumentum, et vinum, et oleum,	14 τοτε θελω δωσει την βροχην της γης σας εν τω καιρω αυτης, την πρωιμον και την οψιμον, δια να συναξης τον σιτον σου και τον οινον σου και το ελαιον σου?
15 fœnumque ex agris ad pascenda jumenta, et ut ipsi comedatis ac saturemini.	15 και θελω δωσει χορτον εις τους αγρους σου δια τα κτηνη σου, δια να τρωγης και να χορταινης.
16 Cavete ne forte decipiatur cor vestrum, et recedatis a Domino, serviatisque diis alienis, et adoretis eos :	16 Προσεχετε εις εαυτους, μηποτε πλανηθη η καρδια σας και παραδρομησητε και λατρευσητε αλλους θεους και προσκυνησητε αυτους?
17 iratusque Dominus claudat cælum, et pluviæ non descendant, nec terra det germen suum, pereatisque velociter de terra optima, quam Dominus daturus est vobis.	17 και εξαφθη η οργη του Κυριου εναντιον σας, και κλειση τον ουρανον, δια να μη βρεξη, και η γη να μη δωση τους καρπους αυτης? και εξολοθρευθητε παραυτα εκ της γης της αγαθης, την οποιαν διδει εις εσας ο Κυριος.
18 Ponite hæc verba mea in cordibus et in animis vestris, et suspendite ea pro signo in manibus, et inter oculos vestros collocate.	18 Θελετε λοιπον βαλει τους λογους μου τουτους εις την καρδιαν σας και εις την ψυχην σας? και θελετε δεσει αυτους δια σημειον επι της χειρος σας και θελουσιν εισθαι ως προμετωπιδια μεταξυ των οφθαλμων σας?
19 Docete filios vestros ut illa meditentur : quando sederis in domo tua, et ambulaveris in via, et accubueris atque surrexeris.	19 και θελετε διδασκει αυτους εις τα τεκνα σας, ομιλουντες περι αυτων καθημενος εν τη οικια σου και περιπατων εν τη οδω και πλαγιαζων και εγειρομενος?
20 Scribes ea super postes et januas domus tuæ,	20 και θελεις γραψει αυτους επι τους παραστατας της οικιας σου και επι τας πυλας σου?
21 ut multiplicentur dies tui, et filiorum tuorum in terra, quam juravit Dominus patribus tuis, ut daret eis quamdiu cælum imminet terræ.	21 δια να πολλαπλασιασθωσιν αι ημεραι σας και αι ημεραι των τεκνων σας επι της γης, την οποιαν ο Κυριος ωμοσε προς τους πατερας σας να δωση εις αυτους, ως αι ημεραι του ουρανου επι της γης.
22 Si enim custodieritis mandata quæ ego præcipio vobis, et feceritis ea, ut diligatis Dominum Deum vestrum, et ambuletis in omnibus viis ejus, adhærentes ei,	22 Επειδη, εαν φυλαξητε επιμελως πασας τας εντολας ταυτας, τας οποιας εγω προσταζω εις εσας, ωστε να εκτελητε αυτας, να αγαπατε Κυριον τον Θεον σας, να περιπατητε εις πασας τας οδους αυτου, και να ησθε προσκεκολλημενοι εις αυτον,
23 disperdet Dominus omnes gentes istas ante faciem vestram, et possidebitis eas, quæ majores et fortiores vobis sunt.	23 τοτε θελει εκδιωξει ο Κυριος παντα ταυτα τα εθνη απ' εμπροσθεν σας, και θελετε κληρονομησει εθνη μεγαλητερα και δυνατωτερα σας.
24 Omnis locus, quem calcaverit pes vester, vester erit. A deserto, et a Libano, a flumine magno Euphrate usque ad mare occidentale erunt termini vestri.	24 Πας ο τοπος, οπου πατηση το ιχνος των ποδων σας, ιδικος σας θελει εισθαι απο της ερημου και του Λιβανου, απο του ποταμου, του ποταμου Ευφρατου, και εως της θαλασσης της προς δυσμας, θελει εισθαι το οριον σας.
25 Nullus stabit contra vos : terrorem vestrum et formidinem dabit Dominus Deus vester super omnem terram quam calcaturi estis, sicut locutus est vobis.	25 Ουδεις θελει δυνηθη να σταθη εμπροσθεν σας? τον φοβον σας και τον τρομον σας θελει εμβαλλει Κυριος ο Θεος σας επι προσωπου πασης της γης, την οποιαν πατησητε, καθως ειπεν εις εσας.
26 En propono in conspectu vestro hodie benedictionem et maledictionem :	26 Ιδου, εγω βαλλω σημερον εμπροσθεν σας ευλογιαν και καταραν?
27 benedictionem, si obedieritis mandatis Domini Dei vestri, quæ ego hodie præcipio vobis :	27 την ευλογιαν, εαν υπακουητε εις τας εντολας Κυριου του Θεου σας, τας οποιας εγω προσταζω εις εσας σημερον,
28 maledictionem, si non obedieritis mandatis Domini Dei vestri, sed recesseritis de via, quam ego nunc ostendo vobis, et ambulaveritis post deos alienos, quos ignoratis.	28 και την καταραν, εαν δεν υπακουητε εις τας εντολας Κυριου του Θεου σας, αλλα εκκλινητε απο της οδου, την οποιαν εγω προσταζω εις εσας σημερον, ωστε να ακολουθησητε αλλους θεους, τους οποιους δεν εγνωρισατε.
29 Cum vero introduxerit te Dominus Deus tuus in terram, ad quam pergis habitandam, pones benedictionem super montem Garizim, maledictionem super montem Hebal :	29 Και οταν Κυριος ο Θεος σου σε εισαγαγη εις την γην, εις την οποιαν υπαγεις δια να κληρονομησης αυτην, θελεις θεσει την ευλογιαν επι το ορος Γαριζιν και την καταραν επι το ορος Εβαλ.
30 qui sunt trans Jordanem, post viam quæ vergit ad solis occubitum in terra Chananæi, qui habitat in campestribus contra Galgalam, quæ est juxta vallem tendentem et intrantem procul.	30 Δεν ειναι ταυτα περαν του Ιορδανου, κατα την οδον την προς δυσμας ηλιου, εν τη γη των Χαναναιων, των κατοικουντων εν τη πεδιαδι, κατεναντι Γαλγαλων, πλησιον της δρυος Μορεχ;
31 Vos enim transibitis Jordanem, ut possideatis terram quam Dominus Deus vester daturus est vobis, ut habeatis et possideatis illam.	31 Διοτι σεις διαβαινετε τον Ιορδανην, δια να εισελθητε να κληρονομησητε την γην, την οποιαν Κυριος ο Θεος σας διδει εις εσας, και θελετε κληρονομησει αυτην και κατοικησει εν αυτη.
32 Videte ergo ut impleatis cæremonias atque judicia, quæ ego hodie ponam in conspectu vestro.	32 Και θελετε προσεχει να εκτελητε παντα τα διαταγματα και τας κρισεις, τας οποιας εγω βαλλω ενωπιον σας σημερον.