Zachariæ 14

VULGATA	LXX
1 Ecce venient dies Domini, et dividentur spolia tua in medio tui.	1 ιδου ημεραι ερχονται του κυριου και διαμερισθησεται τα σκυλα σου εν σοι
2 Et congregabo omnes gentes ad Jerusalem in prælium : et capietur civitas, et vastabuntur domus, et mulieres violabuntur : et egredietur media pars civitatis in captivitatem, et reliquum populi non auferetur ex urbe.	2 και επισυναξω παντα τα εθνη επι ιερουσαλημ εις πολεμον και αλωσεται η πολις και διαρπαγησονται αι οικιαι και αι γυναικες μολυνθησονται και εξελευσεται το ημισυ της πολεως εν αιχμαλωσια οι δε καταλοιποι του λαου μου ου μη εξολεθρευθωσιν εκ της πολεως
3 Et egredietur Dominus, et præliabitur contra gentes illas, sicut præliatus est in die certaminis.	3 και εξελευσεται κυριος και παραταξεται εν τοις εθνεσιν εκεινοις καθως ημερα παραταξεως αυτου εν ημερα πολεμου
4 Et stabunt pedes ejus in die illa super montem Olivarum, qui est contra Jerusalem ad orientem : et scindetur mons Olivarum ex media parte sui ad orientem et ad occidentem, prærupto grandi valde : et separabitur medium montis ad aquilonem, et medium ejus ad meridiem.	4 και στησονται οι ποδες αυτου εν τη ημερα εκεινη επι το ορος των ελαιων το κατεναντι ιερουσαλημ εξ ανατολων και σχισθησεται το ορος των ελαιων το ημισυ αυτου προς ανατολας και το ημισυ αυτου προς θαλασσαν χαος μεγα σφοδρα και κλινει το ημισυ του ορους προς βορραν και το ημισυ αυτου προς νοτον
5 Et fugietis ad vallem montium eorum, quoniam conjungetur vallis montium usque ad proximum : et fugietis sicut fugistis a facie terræmotus in diebus Oziæ regis Juda : et veniet Dominus Deus meus, omnesque sancti cum eo.	5 και εμφραχθησεται φαραγξ ορεων μου και εγκολληθησεται φαραγξ ορεων εως ιασολ και εμφραχθησεται καθως ενεφραγη εν ταις ημεραις του σεισμου εν ημεραις οζιου βασιλεως ιουδα και ηξει κυριος ο θεος μου και παντες οι αγιοι μετ' αυτου
6 Et erit in die illa : non erit lux, sed frigus et gelu.	6 εν εκεινη τη ημερα ουκ εσται φως και ψυχος και παγος
7 Et erit dies una quæ nota est Domino, non dies neque nox : et in tempore vesperi erit lux.	7 εσται μιαν ημεραν και η ημερα εκεινη γνωστη τω κυριω και ουχ ημερα και ου νυξ και προς εσπεραν εσται φως
8 Et erit in die illa : exibunt aquæ vivæ de Jerusalem : medium earum ad mare orientale, et medium earum ad mare novissimum : in æstate et in hieme erunt.	8 και εν τη ημερα εκεινη εξελευσεται υδωρ ζων εξ ιερουσαλημ το ημισυ αυτου εις την θαλασσαν την πρωτην και το ημισυ αυτου εις την θαλασσαν την εσχατην και εν θερει και εν εαρι εσται ουτως
9 Et erit Dominus rex super omnem terram : in die illa erit Dominus unus, et erit nomen ejus unum.	9 και εσται κυριος εις βασιλεα επι πασαν την γην εν τη ημερα εκεινη εσται κυριος εις και το ονομα αυτου εν
10 Et revertetur omnis terra usque ad desertum, de colle Remmon ad austrum Jerusalem : et exaltabitur, et habitabit in loco suo, a porta Benjamin usque ad locum portæ prioris, et usque ad portam angulorum, et a turre Hananeel usque ad torcularia regis.	10 κυκλων πασαν την γην και την ερημον απο γαβε εως ρεμμων κατα νοτον ιερουσαλημ ραμα δε επι τοπου μενει απο της πυλης βενιαμιν εως του τοπου της πυλης της πρωτης εως της πυλης των γωνιων και εως του πυργου ανανεηλ εως των υποληνιων του βασιλεως
11 Et habitabunt in ea, et anathema non erit amplius, sed sedebit Jerusalem secura.	11 κατοικησουσιν εν αυτη και ουκ εσται αναθεμα ετι και κατοικησει ιερουσαλημ πεποιθοτως
12 Et hæc erit plaga qua percutiet Dominus omnes gentes quæ pugnaverunt adversus Jerusalem : tabescet caro uniuscujusque stantis super pedes suos : et oculi ejus contabescent in foraminibus suis, et lingua eorum contabescet in ore suo.	12 και αυτη εσται η πτωσις ην κοψει κυριος παντας τους λαους οσοι επεστρατευσαν επι ιερουσαλημ τακησονται αι σαρκες αυτων εστηκοτων αυτων επι τους ποδας αυτων και οι οφθαλμοι αυτων ρυησονται εκ των οπων αυτων και η γλωσσα αυτων τακησεται εν τω στοματι αυτων
13 In die illa erit tumultus Domini magnus in eis : et apprehendet vir manum proximi sui, et conseretur manus ejus super manum proximi sui.	13 και εσται εν τη ημερα εκεινη εκστασις κυριου επ' αυτους μεγαλη και επιλημψονται εκαστος της χειρος του πλησιον αυτου και συμπλακησεται η χειρ αυτου προς χειρα του πλησιον αυτου
14 Sed et Judas pugnabit adversus Jerusalem : et congregabuntur divitiæ omnium gentium in circuitu, aurum, et argentum, et vestes multæ satis.	14 και ο ιουδας παραταξεται εν ιερουσαλημ και συναξει την ισχυν παντων των λαων κυκλοθεν χρυσιον και αργυριον και ιματισμον εις πληθος σφοδρα
15 Et sic erit ruina equi, et muli, et cameli, et asini, et omnium jumentorum quæ fuerint in castris illis, sicut ruina hæc.	15 και αυτη εσται η πτωσις των ιππων και των ημιονων και των καμηλων και των ονων και παντων των κτηνων των οντων εν ταις παρεμβολαις εκειναις κατα την πτωσιν ταυτην
16 Et omnes qui reliqui fuerint de universis gentibus quæ venerunt contra Jerusalem, ascendent ab anno in annum ut adorent regem, Dominum exercituum, et celebrent festivitatem tabernaculorum.	16 και εσται οσοι εαν καταλειφθωσιν εκ παντων των εθνων των ελθοντων επι ιερουσαλημ και αναβησονται κατ' ενιαυτον του προσκυνησαι τω βασιλει κυριω παντοκρατορι και του εορταζειν την εορτην της σκηνοπηγιας
17 Et erit : qui non ascenderit de familiis terræ ad Jerusalem ut adoret regem, Dominum exercituum, non erit super eos imber.	17 και εσται οσοι εαν μη αναβωσιν εκ πασων των φυλων της γης εις ιερουσαλημ του προσκυνησαι τω βασιλει κυριω παντοκρατορι και ουτοι εκεινοις προστεθησονται
18 Quod etsi familia Ægypti non ascenderit et non venerit, nec super eos erit : sed erit ruina, qua percutiet Dominus omnes gentes quæ non ascenderint ad celebrandam festivitatem tabernaculorum.	18 εαν δε φυλη αιγυπτου μη αναβη μηδε ελθη εκει και επι τουτοις εσται η πτωσις ην παταξει κυριος παντα τα εθνη οσα εαν μη αναβη του εορτασαι την εορτην της σκηνοπηγιας
19 Hoc erit peccatum Ægypti, et hoc peccatum omnium gentium quæ non ascenderint ad celebrandam festivitatem tabernaculorum.	19 αυτη εσται η αμαρτια αιγυπτου και η αμαρτια παντων των εθνων οσα αν μη αναβη του εορτασαι την εορτην της σκηνοπηγιας
20 In die illa, erit quod super frenum equi est, sanctum Domino : et erunt lebetes in domo Domini quasi phialæ coram altari.	20 εν τη ημερα εκεινη εσται το επι τον χαλινον του ιππου αγιον τω κυριω παντοκρατορι και εσονται οι λεβητες οι εν τω οικω κυριου ως φιαλαι προ προσωπου του θυσιαστηριου
21 Et erit omnis lebes in Jerusalem et in Juda sanctificatus Domino exercituum : et venient omnes immolantes, et sument ex eis, et coquent in eis : et non erit mercator ultra in domo Domini exercituum in die illo.	21 και εσται πας λεβης εν ιερουσαλημ και εν τω ιουδα αγιον τω κυριω παντοκρατορι και ηξουσιν παντες οι θυσιαζοντες και λημψονται εξ αυτων και εψησουσιν εν αυτοις και ουκ εσται χαναναιος ουκετι εν τω οικω κυριου παντοκρατορος εν τη ημερα εκεινη .