Thobis 9

VULGATA	LXX
1 Tunc vocavit Tobias angelum ad se, quem quidem hominem existimabat, dixitque ei : Azaria frater, peto ut auscultes verba mea.	1 και εκαλεσεν τωβιας τον ραφαηλ και ειπεν αυτω
2 Si meipsum tradam tibi servum, non ero condignus providentiæ tuæ :	2 αζαρια αδελφε λαβε μετα σεαυτου παιδα και δυο καμηλους και πορευθητι εν ραγοις της μηδιας παρα γαβαηλ και κομισαι μοι το αργυριον και αυτον αγε εις τον γαμον
3 tamen obsecro te ut assumas tibi animalia sive servitia, et vadas ad Gabelum in Rages civitatem Medorum, reddasque ei chirographum suum, et recipias ab eo pecuniam, et roges eum venire ad nuptias meas.	3 διοτι ομωμοκεν ραγουηλ μη εξελθειν με
4 Scis enim ipse quoniam numerat pater meus dies, et si tardavero una die plus, contristatur anima ejus.	4 και ο πατηρ μου αριθμει τας ημερας και εαν χρονισω μεγα οδυνηθησεται λιαν
5 Et certe vides quomodo adjuravit me Raguel, cujus adjuramentum spernere non possum.	5 και επορευθη ραφαηλ και ηυλισθη παρα γαβαηλω και εδωκεν αυτω το χειρογραφον ος δε προηνεγκεν τα θυλακια εν ταις σφραγισιν και εδωκεν αυτω
6 Tunc Raphaël assumens quatuor ex servis Raguelis, et duos camelos, in Rages civitatem Medorum perrexit : et inveniens Gabelum, reddidit ei chirographum suum, et recepit ab eo omnem pecuniam.	6 και ωρθρευσαν κοινως και ηλθοσαν εις τον γαμον και ευλογησεν τωβιας την γυναικα αυτου
7 Indicavitque ei de Tobia filio Tobiæ omnia quæ gesta sunt, fecitque eum secum venire ad nuptias.
8 Cumque ingressus esset domum Raguelis, invenit Tobiam discumbentem : et exiliens, osculati sunt se invicem : et flevit Gabelus, benedixitque Deum,
9 et dixit : Benedicat te Deus Israël, quia filius es optimi viri et justi, et timentis Deum, et eleemosynas facientis :
10 et dicatur benedictio super uxorem tuam, et super parentes vestros,
11 et videatis filios vestros, et filios filiorum vestrorum, usque in tertiam et quartam generationem : et sit semen vestrum benedictum a Deo Israël, qui regnat in sæcula sæculorum.
12 Cumque omnes dixissent : Amen : accesserunt ad convivium : sed et cum timore Domini nuptiarum convivium exercebant.