Lettera agli Ebrei (عبرانيين) 10

SMITH VAN DYKE	STUTTGARTENSIA-DELITZSCH
1 لان الناموس اذ له ظل الخيرات العتيدة لا نفس صورة الاشياء لا يقدر ابدا بنفس الذبائح كل سنة التي يقدمونها على الدوام ان يكمّل الذين يتقدمون.	1 כִּי הַתּוֹרָה בִּהְיוֹת בָּהּ צֵל הַטֹּבוֹת הָעֲתִידוֹת וְלֹא מַרְאֵה עֶצֶם הַדְּבָרִים אֵין בִּיכָלְתָּהּ לְהַשְׁלִים אֶת־הַקְּרֵבִים בַּקָּרְבָּנוֹת הָהֵם אֲשֶׁר יַקְרִיבוּ תָמִיד מִדֵּי שָׁנָה בְשָׁנָה
2 وإلا أفما زالت تقدم. من اجل ان الخادمين وهم مطهرون مرة لا يكون لهم ايضا ضمير خطايا.	2 כִּי לוּלֵא זֹאת חָדְלוּ מֵהֲבִיאָם בַּאֲשֶׁר הַמַּקְרִיבִים בְּהִטָּהֲרָם פַּעַם אַחַת לֹא־הָיְתָה בָהֶם עוֹד רִגְשַׁת חֲטָאִים
3 لكن فيها كل سنة ذكر خطايا.	3 אֲבָל יֶשׁ־שָׁם הַזְכָּרַת הַחֲטָאִים שָׁנָה בְשָׁנָה
4 لانه لا يمكن ان دم ثيران وتيوس يرفع خطايا.	4 כִּי דַם־הַפָּרִים וְהַשְּׂעִירִים לֹא יוּכַל לְהָסִיר חֲטָאִים
5 لذلك عند دخوله الى العالم يقول ذبيحة وقربانا لم ترد ولكن هيأت لي جسدا.	5 וּבַעֲבוּר זֹאת אֹמֵר בְּבוֹאוֹ לָעוֹלָם זֶבַח וּמִנְחָה לֹא חָפַצְתָּ גּוּף כּוֹנַנְתָּ לִּי
6 بمحرقات وذبائح للخطية لم تسرّ.	6 עוֹלָה וְחַטָּאָה לֹא שָׁאָלְתָּ
7 ثم قلت هانذا اجيء في درج الكتاب مكتوب عني لافعل مشيئتك يا الله.	7 אָז אָמַרְתִּי הִנֵּה־בָאתִי בִּמְגִלַּת־סֵפֶר כָּתוּב עָלַי לַעֲשׂוֹת רְצוֹנְךָ אֱלֹהָי
8 اذ يقول آنفا انك ذبيحة وقربانا ومحرقات وذبائح للخطية لم ترد ولا سررت بها. التي تقدّم حسب الناموس.	8 אַחֲרֵי אָמְרוֹ לְמַעְלָה זֶבַח וּמִנְחָה עוֹלָה וְחַטָּאָה לֹא חָפַצְתָּ וְלֹא שָׁאָלְתָּ אֲשֶׁר יַקְרִיבוּ אֹתָם עַל־פִּי הַתּוֹרָה
9 ثم قال هانذا اجيء لافعل مشيئتك يا الله. ينزع الاول لكي يثبت الثاني.	9 אָז אָמַר הִנֵּה־בָאתִי לַעֲשׂוֹת רְצוֹנְךָ אֱלֹהָי מַעֲבִיר בָּזֶה אֶת־הָרִאשׁוֹנָה לְמַעַן הָקִים אֶת־הַשְּׁנִיָּה
10 فبهذه المشيئة نحن مقدّسون بتقديم جسد يسوع المسيح مرة واحدة	10 וּבָרָצוֹן הַזֶּה מְקֻדָּשִׁים אֲנַחְנוּ עַל־יְדֵי הַקְרָבַת קָרְבַּן גּוּף יֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ בְּפַעַם אֶחָת
11 وكل كاهن يقوم كل يوم يخدم ويقدّم مرارا كثيرة تلك الذبائح عينها التي لا تستطيع البتة ان تنزع الخطية.	11 וְכָל־כֹּהֵן עֹמֵד יוֹם יוֹם לְשָׁרֵת וּמוֹסִיף פְּעָמִים רַבּוֹת לְהַקְרִיב אֹתָם הַקָּרְבָּנוֹת אֲשֶׁר לֹא־יוּכְלוּ לְעוֹלָם לְהַעֲבִיר חֲטָאִים
12 واما هذا فبعدما قدّم عن الخطايا ذبيحة واحدة جلس الى الابد عن يمين الله	12 אוּלָם זֶה אַחֲרֵי הַקְרִיבוֹ זֶבַח אֶחָד עַל־הַחֲטָאִים יָשַׁב עַד־עוֹלָם לִימִין הָאֱלֹהִים
13 منتظرا بعد ذلك حتى توضع اعداؤه موطئا لقدميه.	13 וְחַכֹּה יְחַכֶּה עַד כִּי־יוּשְׁתוּ אֹיְבָיו הֲדֹם לְרַגְלָיו
14 لانه بقربان واحد قد اكمل الى الابد المقدّسين.	14 כִּי הוּא בְּקָרְבָּן אֶחָד הִשְׁלִים לָנֶצַח אֶת־הַמְקֻדָּשִׁים
15 ويشهد لنا الروح القدس ايضا. لانه بعدما قال سابقا	15 וְאַף־רוּחַ הַקֹּדֶשׁ מֵעִיד לָנוּ עַל־זֹאת כִּי אַחֲרֵי אָמְרוֹ
16 هذا هو العهد الذي اعهده معهم بعد تلك الايام يقول الرب اجعل نواميسي في قلوبهم واكتبها في اذهانهم	16 זֹאת הַבְּרִית אֲשֶׁר אֶכְרֹת אִתָּם אַחֲרֵי הַיָּמִים הָהֵם אָמַר יְהוָֹה נָתַתִּי אֶת־תּוֹרָתִי בְּקִרְבָּם וְעַל־לִבָּם אֶכְתֳּבֶנָּה
17 ولن اذكر خطاياهم وتعدياتهم في ما بعد.	17 וְלַעֲוֺנָם וּלְחַטָּאתָם לֹא אֶזְכָּר־עוֹד
18 وانما حيث تكون مغفرة لهذه لا يكون بعد قربان عن الخطية	18 וְהִנֵּה בַּאֲשֶׁר נִסְלְחוּ הַחֲטָאִים אֵין עוֹד קָרְבָּן עֲלֵיהֶם
19 فاذ لنا ايها الاخوة ثقة بالدخول الى الاقداس بدم يسوع	19 וְעַתָּה אֶחָי בִּהְיוֹת לָנוּ בִּטְחוֹן דֶּרֶךְ הַקֹּדֶשׁ בְּדַם יֵשׁוּעַ
20 طريقا كرّسه لنا حديثا حيّا بالحجاب اي جسده	20 דֶּרֶךְ חָדָשׁ וָחָי אֲשֶׁר חִדֵּשׁ לָנוּ בַּפָּרֹכֶת הִיא בְשָׂרוֹ
21 وكاهن عظيم على بيت الله	21 וּבִהְיוֹת לָנוּ כֹּהֵן גָּדוֹל עַל־בֵּית אֱלֹהִים
22 لنتقدم بقلب صادق في يقين الايمان مرشوشة قلوبنا من ضمير شرير ومغتسلة اجسادنا بماء نقي	22 נִקְרְבָה־נָּא בְּלֵבָב שָׁלֵם וּבֶאֱמוּנָה תְמִימָה מְטֹהָרִים בְּהַזָּיַת לְבָבֵנוּ מֵרוּחַ רָעָה וּרְחוּצֵי בָשָׂר בְּמַיִם טְהוֹרִים
23 لنتمسك باقرار الرجاء راسخا لان الذي وعد هو امين.	23 נַחֲזִיקָה בְּהוֹדָיַת הַתִּקְוָה בַּל־נִמּוֹט כִּי־נֶאֱמָן הַמַּבְטִיחַ
24 ولنلاحظ بعضنا بعضا للتحريض على المحبة والاعمال الحسنة	24 וְנִתְבּוֹנְנָה זֶה עַל־זֶה לְעוֹרֵר אֹתָנוּ לְאַהֲבָה וּלְמַעֲשִׂים טוֹבִים
25 غير تاركين اجتماعنا كما لقوم عادة بل واعظين بعضنا بعضا وبالاكثر على قدر ما ترون اليوم يقرب	25 וְאַל־נַעֲזֹב אֶת־כְּנֵסִיָּתֵנוּ כְּמִנְהַג קְצָת אֲנָשִׁים כִּי אִם־נוֹכִיחַ אִישׁ אֶת־אָחִיו וּבְיוֹתֵר בִּרְאֹתְכֶם כִּי־קָרוֹב הַיּוֹם
26 فانه ان اخطأنا باختيارنا بعد ما اخذنا معرفة الحق لا تبقى بعد ذبيحة عن الخطايا	26 כִּי אִם־נֶחֱטָא בְזָדוֹן אַחֲרֵי אֲשֶׁר קִבַּלְנוּ דַּעַת הָאֱמֶת לֹא־יִשָּׁאֵר עוֹד זֶבַח קָרְבָּן לְכַפֵּר עַל־הַחֵטְא
27 بل قبول دينونة مخيف وغيرة نار عتيدة ان تأكل المضادين.	27 כִּי אִם־בִּעוּתֵי הַדִּין הֶעָתִיד וְאֵשׁ קִנְאָה אֲשֶׁר תֹּאכַל אֶת־הַצֹּרְרִים
28 من خالف ناموس موسى فعلى شاهدين او ثلاثة شهود يموت بدون رأفة	28 הֵן אִישׁ כִּי־יָפֵר תּוֹרַת משֶׁה מוֹת יָמוּת בְּלִי חֶמְלָה עַל־פִּי שְׁנַיִם עֵדִים אוֹ־שְׁלשָׁה
29 فكم عقابا اشر تظنون انه يحسب مستحقا من داس ابن الله وحسب دم العهد الذي قدّس به دنسا وازدرى بروح النعمة.	29 מַה־תַּחְשְׁבוּ כַּמָּה יִגְדַּל הָעֹנֶשׁ הָרָאוּי לָרֹמֵס בְּרַגְלוֹ אֶת־בֶּן־הָאֱלֹהִים וְחשֵׁב לְחֹל אֶת־דַּם הַבְּרִית אֲשֶׁר־הוּא מְקֻדָּשׁ בּוֹ וּמְחָרֵף אֶת־רוּחַ הֶחָסֶד
30 فاننا نعرف الذي قال لي الانتقام انا اجازي يقول الرب. وايضا الرب يدين شعبه.	30 כִּי־יָדַעְנוּ אֶת־הָאֹמֵר לִי נָקָם וְשִׁלֵּם אָמַר יְהוָֹה וְעוֹד כִּי־יָדִין יְהוָֹה עַמּוֹ
31 مخيف هو الوقوع في يدي الله الحي	31 מַה־נּוֹרָא לִנְפֹּל בְּיַד אֱלֹהִים חַיִּים
32 ولكن تذكروا الايام السالفة التي فيها بعدما أنرتم صبرتم على مجاهدة آلام كثيرة	32 אֲבָל זִכְרוּ־נָא אֶת־הַיָּמִים הָרִאשׁוֹנִים כִּי אָז אַחֲרֵי אֹרוּ עֵינֵיכֶם נְשָׂאתֶם כֹּבֶד עִנּוּיִם רַבִּים
33 من جهة مشهورين بتعييرات وضيقات ومن جهة صائرين شركاء الذين تصرّف فيهم هكذا.	33 פַּעַם בִּהְיוֹתְכֶם לְרַאֲוָה בְּחֶרְפָּה וְתוּגָה פַּעַם בְּהִשְׁתַּתֵּף לַאֲשֶׁר־הִגִּיעַ אֲלֵיהֶם כָּזֹאת
34 لانكم رثيتم لقيودي ايضا وقبلتم سلب اموالكم بفرح عالمين في انفسكم ان لكم مالا افضل في السموات وباقيا.	34 כִּי הִצְטָעַרְתֶּם עַל־מוֹסֵרָי וּגְזֵלַת רְכוּשְׁכֶם סְבַלְתֶּם בְּשִׂמְחָה מִדַּעְתְּכֶם בְּנַפְשְׁכֶם שֶׁיֵּשׁ־לָכֶם בַּשָּׁמַיִם קִנְיָן טוֹב מִמֶּנּוּ וְקַיָּם לָעַד
35 فلا تطرحوا ثقتكم التي لها مجازاة عظيمة.	35 לָכֵן אַל־תַּשְׁלִיכוּ אֶת־בִּטְחוֹנְכֶם כִּי יֶשׁ־לוֹ שָׂכָר רָב
36 لانكم تحتاجون الى الصبر حتى اذا صنعتم مشيئة الله تنالون الموعد.	36 כִּי צְרִיכִים אַתֶּם לְסַבְלָנוּת לְמַעַן תַּעֲשֹוּ רְצוֹן אֱלֹהִים וּנְשָׂאתֶם אֶת־הַהַבְטָחָה
37 لانه بعد قليل جدا سيأتي الآتي ولا يبطئ.	37 כִּי עוֹד מְעַט־רָגַע וְהַבָּא יָבֹא לֹא יְאַחֵר
38 اما البار فبالايمان يحيا وان ارتد لا تسرّ به نفسي.	38 הַצַּדִּיק בֶּאֱמוּנָתוֹ יִחְיֶה וְאִם־יִסֹּג אָחוֹר לֹא־רָצְתָה נַפְשִׁי בּוֹ
39 واما نحن فلسنا من الارتداد للهلاك بل من الايمان لاقتناء النفس	39 אָמְנָם אֲנַחְנוּ אֵינֶנּוּ מִן־הַנְּסוֹגִים אָחוֹר לְאָבְדָם כִּי אִם־מִן־הַמַּאֲמִינִים לְהַצָּלַת הַנֶּפֶשׁ