Vangelo secondo Matteo (متى) 25

SMITH VAN DYKE	MODERN HEBREW BIBLE
1 حينئذ يشبه ملكوت السموات عشر عذارى اخذن مصابيحهن وخرجن للقاء العريس.	1 אז תדמה מלכות השמים לעשר עלמות אשר לקחו את נרותיהן ותצאנה לקראת החתן
2 وكان خمس منهنّ حكيمات وخمس جاهلات.	2 חמש מהן היו חכמות וחמש כסילות
3 اما الجاهلات فاخذن مصابيحهن ولم ياخذن معهن زيتا.	3 הכסילות לקחו את הנרות ולא לקחו עמהן שמן
4 واما الحكيمات فاخذن زيتا في آنيتهن مع مصابيحهن.	4 והחכמות לקחו שמן בכליהן ואת נרותיהן
5 وفيما ابطأ العريس نعسن جميعهن ونمن.	5 וכאשר בשש החתן לבוא ותנמנה כלן ותרדמנה
6 ففي نصف الليل صار صراخ هوذا العريس مقبل فاخرجن للقائه.	6 ויהי בחצות הלילה ותהי צוחה הנה החתן צאינה לקראתו
7 فقامت جميع اولئك العذارى واصلحن مصابيحهن.	7 אז התעוררו כל העלמות ההן ותיטבנה את נרותיהן
8 فقالت الجاهلات للحكيمات اعطيننا من زيتكن فان مصابيحنا تنطفئ.	8 ותאמרנה הכסילות אל החכמות תנה לנו משמנכן כי יכבו נרותינו
9 فاجابت الحكيمات قائلات لعله لا يكفي لنا ولكنّ بل اذهبن الى الباعة وابتعن لكنّ.	9 ותענינה החכמות לאמר לא כן פן יחסר לנו ולכן כי אם לכנה אל המוכרים וקנינה לכן
10 وفيما هنّ ذاهبات ليبتعن جاء العريس والمستعدات دخلن معه الى العرس وأغلق الباب.	10 ויהי בעת לכתן לקנות ויבוא החתן והנכנות ללכת באו אתו אל החתנה ותסגר הדלת
11 اخيرا جاءت بقية العذارى ايضا قائلات يا سيد يا سيد افتح لنا.	11 ואחרי כן באו גם שאר העלמות ותאמרנה אדנינו אדנינו פתח לנו
12 فاجاب وقال الحق اقول لكن اني ما اعرفكنّ.	12 ויען ויאמר אמן אמר אני לכן לא ידעתי אתכן
13 فاسهروا اذا لانكم لا تعرفون اليوم ولا الساعة التي يأتي فيها ابن الانسان	13 לכן שקדו כי אינכם יודעים את היום ואת השעה אשר יבא בה בן האדם
14 وكأنما انسان مسافر دعا عبيده وسلمهم امواله.	14 כי כמו איש נסע למרחוק אשר קרא אל עבדיו וימסר להם את רכושו
15 فاعطى واحدا خمس وزنات وآخر وزنتين وآخر وزنة. كل واحد على قدر طاقته. وسافر للوقت.	15 ויתן לזה חמש ככרים ולזה שתים ולזה אחת לכל איש ואיש כפי ערכו וימהר ויסע משם
16 فمضى الذي اخذ الخمس وزنات وتاجر بها فربح خمس وزنات أخر.	16 וילך האיש הלקח חמש ככרים ויסחר בהן ויעש לו חמש ככרים אחרות
17 وهكذا الذي اخذ الوزنتين ربح ايضا وزنتين أخريين.	17 וכן הלקח שתים גם הוא הרויח שתים אחרות
18 واما الذي اخذ الوزنة فمضى وحفر في الارض واخفى فضة سيده.	18 אך לקח האחת הלך ויחפר באדמה ויטמן את כסף אדניו
19 وبعد زمان طويل أتى سيد اولئك العبيد وحاسبهم.	19 ואחרי ימים רבים בא אדוני העבדים ההם ויעש חשבון עמהם
20 فجاء الذي اخذ الخمس وزنات وقدم خمس وزنات أخر قائلا يا سيد خمس وزنات سلمتني. هوذا خمس وزنات أخر ربحتها فوقها.	20 ויגש הלקח חמש הככרים ויבא חמש ככרים אחרות לאמר אדני חמש ככרים מסרת לי הנה חמש ככרים אחרות הרוחתי בהן
21 فقال له سيده نعمّا ايها العبد الصالح والامين كنت امينا في القليل فاقيمك على الكثير. ادخل الى فرح سيدك.	21 ויאמר אליו אדניו כן העבד הטוב והנאמן כי במעט נאמן היית ועל הרבה אפקידך בוא אל שמחת אדניך
22 ثم جاء الذي اخذ الوزنتين وقال يا سيد وزنتين سلمتني. هوذا وزنتان أخريان ربحتهما فوقهما.	22 ויגש גם לקח הככרים ויאמר אדני ככרים מסרת לי הנה ככרים הרוחתי בהן
23 قال له سيده نعمّا ايها العبد الصالح والامين. كنت امينا في القليل فاقيمك على الكثير. ادخل الى فرح سيدك.	23 ויאמר אליו אדניו היטבת העבד הטוב והנאמן במזער נאמן היית ועל הרבה אפקידך בוא אל שמחת אדניך
24 ثم جاء ايضا الذي اخذ الوزنة الواحدة وقال. يا سيد عرفت انك انسان قاس تحصد حيث لم تزرع وتجمع حيث لم تبذر.	24 ויגש גם הלקח את הככר האחת ויאמר אדני ידעתיך כי איש קשה אתה קצר באשר לא זרעת וכנס מאשר לא פזרת
25 فخفت ومضيت واخفيت وزنتك في الارض. هوذا الذي لك.	25 ואירא ואלך ואטמן את ככרך באדמה ועתה הא לך את אשר לך
26 فاجاب سيده وقال له ايها العبد الشرير والكسلان عرفت اني احصد حيث لم ازرع واجمع من حيث لم ابذر.	26 ויען אדניו ויאמר אליו העבד הרע והעצל אתה ידעת כי קצר אנכי באשר לא זרעתי וכנס מאשר לא פזרתי
27 فكان ينبغي ان تضع فضتي عند الصيارفة. فعند مجيئي كنت آخذ الذي لي مع ربا.	27 לכן היה עליך לתת את כספי לשלחנים ואני בבואי הייתי לקח את אשר לי בתרבית
28 فخذوا منه الوزنة واعطوها للذي له العشر وزنات.	28 על כן שאו ממנו את הככר ותנו אל האיש אשר לו עשר הככרים
29 لان كل من له يعطى فيزداد ومن ليس له فالذي عنده يؤخذ منه.	29 כי כל איש אשר יש לו ינתן לו ויעדיף והאיש אשר אין לו גם את אשר לו יקח ממנו
30 والعبد البطال اطرحوه الى الظلمة الخارجية. هناك يكون البكاء وصرير الاسنان	30 ואת עבד הבליעל השליכו אל החשך החיצון שם תהיה היללה וחרק השנים
31 ومتى جاء ابن الانسان في مجده وجميع الملائكة القديسين معه فحينئذ يجلس على كرسي مجده.	31 והיה כי יבוא בן האדם בכבודו וכל המלאכים הקדשים עמו וישב על כסא כבודו
32 ويجتمع امامه جميع الشعوب فيميّز بعضهم من بعض كما يميّز الراعي الخراف من الجداء.	32 ונאספו לפניו כל הגוים והפריד בינותם כאשר יפריד הרעה את הכבשים מן העתודים
33 فيقيم الخراف عن يمينه والجداء عن اليسار.	33 והציב את הכבשים לימינו ואת העתודים לשמאלו
34 ثم يقول الملك للذين عن يمينه تعالوا يا مباركي ابي رثوا الملكوت المعد لكم منذ تأسيس العالم.	34 אז יאמר המלך אל הנצבים לימינו באו ברוכי אבי ורשו את המלכות המוכנה לכם למן הוסד העולם
35 لاني جعت فاطعمتموني. عطشت فسقيتموني. كنت غريبا فآويتموني.	35 כי רעב הייתי ותאכילני צמא הייתי ותשקוני גר הייתי ותאספוני
36 عريانا فكسيتموني. مريضا فزرتموني. محبوسا فأتيتم اليّ.	36 ערום ותכסוני חולה ותבקרוני במשמר הייתי ותבאו אלי
37 فيجيبه الابرار حينئذ قائلين. يا رب متى رأيناك جائعا فاطعمناك. او عطشانا فسقيناك.	37 וענו הצדיקים ואמרו אדנינו מתי ראינוך רעב ונכלכלך או צמא ונשקה אותך
38 ومتى رأيناك غريبا فآويناك. او عريانا فكسوناك.	38 ומתי ראינוך גר ונאספך או ערם ונכסך
39 ومتى رأيناك مريضا او محبوسا فأتينا اليك.	39 ומתי ראינוך חולה או במשמר ונבא אליך
40 فيجيب الملك ويقول لهم الحق اقول لكم بما انكم فعلتموه باحد اخوتي هؤلاء الاصاغر فبي فعلتم	40 והמלך יענה ויאמר אליהם אמן אמר אני לכם מה שעשיתם לאחד מאחי הצעירים האלה לי עשיתם
41 ثم يقول ايضا للذين عن اليسار اذهبوا عني يا ملاعين الى النار الابدية المعدة لابليس وملائكته.	41 ואז יאמר גם אל הנצבים לשמאלו לכו מעלי אתם הארורים אל אש עולם המוכנה לשטן ולמלאכיו
42 لاني جعت فلم تطعموني. عطشت فلم تسقوني.	42 כי רעב הייתי ולא האכלתם אותי צמא הייתי ולא השקיתם אותי
43 كنت غريبا فلم تأووني. عريانا فلم تكسوني. مريضا ومحبوسا فلم تزوروني.	43 גר הייתי ולא אספתם אותי ערום ולא כסיתם אותי חולה ובמשמר ולא בקרתם אותי
44 حينئذ يجيبونه هم ايضا قائلين يا رب متى رأيناك جائعا او عطشانا او غريبا او عريانا او مريضا او محبوسا ولم نخدمك.	44 וענו גם הם ואמרו אדנינו מתי ראינוך רעב או צמא או גר או ערום או חולה או במשמר ולא שרתנוך
45 فيجيبهم قائلا الحق اقول لكم بما انكم لم تفعلوه باحد هؤلاء الاصاغر فبي لم تفعلوا.	45 אז יענה אתם לאמר אמן אמר אני לכם מה שלא עשיתם לאחד מן הצעירים האלה גם לי לא עשיתם
46 فيمضي هؤلاء الى عذاب ابدي والابرار الى حياة ابدية	46 וילכו אלה למעצבת עולם והצדיקים לחיי עולם