1 - Vennero pertanto quei di Cariatiarim e riportarono l'arca del Signore e la introdussero nella casa di Abinadab in Gabaa e il figlio di lui, Eleazaro venne consacrato affinchè custodisse l'arca del Signore. | 1 Venerunt ergo viri Cariathiarim, et reduxerunt arcam Domini, et intulerunt eam in domum Abinadab in Gabaa : Eleazarum autem filium ejus sanctificaverunt, ut custodiret arcam Domini.
|
2 Dal giorno in cui l'arca del Signore era stata collocata a Cariatiarim era passato molto tempo (si era già nell'anno ventesimo) e la casa tutta di Israele, riposò seguendo il Signore. | 2 Et factum est, ex qua die mansit arca Domini in Cariathiarim, multiplicati sunt dies (erat quippe jam annus vigesimus), et requievit omnis domus Israël post Dominum. |
3 Disse allora Samuele a tutto Israele: «Se con tutto il vostro cuore vi convertite al Signore, togliete di mezzo a voi tutti gli dèi stranieri, i Baalim e le Astarot e disponete i vostri cuori a servire soltanto al Signore. Allora egli vi libererà dalle mani dei Filistei». | 3 Ait autem Samuel ad universam domum Israël, dicens : Si in toto corde vestro revertimini ad Dominum, auferte deos alienos de medio vestri, Baalim et Astaroth : et præparate corda vestra Domino, et servite ei soli, et eruet vos de manu Philisthiim. |
4 Avendo pertanto i figli d'Israele tolto di mezzo i Baalim e le Astarot ed essendosi messi a servire soltanto al Signore, | 4 Abstulerunt ergo filii Israël Baalim et Astaroth, et servierunt Domino soli. |
5 disse Samuele: «Radunate tutto Israele in Masfat perchè preghi per voi il Signore». | 5 Dixit autem Samuel : Congregate universum Israël in Masphath, ut orem pro vobis Dominum. |
6 Convennero quindi in Masfat, e, attinta dell'acqua, la effusero al cospetto del Signore, e dopo aver quel dì digiunato, dissero: «Peccammo contro il Signore». Samuele giudicò adunque Israele in Masfat. | 6 Et convenerunt in Masphath : hauseruntque aquam, et effuderunt in conspectu Domini : et jejunaverunt in die illa atque dixerunt ibi : Peccavimus Domino. Judicavitque Samuel filios Israël in Masphath. |
7 Or, come i Filistei seppero che i figli di Israele si eran radunati in Masfat, i loro satrapi ascesero contro Israele. Il che avendo udito, i figli d'Israele ebbero paura dei Filistei | 7 Et audierunt Philisthiim quod congregati essent filii Israël in Masphath, et ascenderunt satrapæ Philisthinorum ad Israël. Quod cum audissent filii Israël, timuerunt a facie Philisthinorum. |
8 e dissero a Samuele: «Non cessare di alzar la tua voce al Signore Iddio nostro, perchè ci salvi dalla mano dei Filistei». | 8 Dixeruntque ad Samuelem : Ne cesses pro nobis clamare ad Dominum Deum nostrum, ut salvet nos de manu Philisthinorum. |
9 Preso allora un agnello di latte, Samuele l'offrì intero in olocausto al Signore: poi gridò al Signore per Israele e il Signore lo esaudì. | 9 Tulit autem Samuel agnum lactentem unum, et obtulit illum holocaustum integrum Domino : et clamavit Samuel ad Dominum pro Israël, et exaudivit eum Dominus.
|
10 Mentre Samuele offriva il sacrificio, i Filistei attaccarono battaglia contro Israele; ma il Signore tuonò quel dì con grande fragore sui Filistei e li atterrì siffattamente che vennero da Israele sbaragliati. | 10 Factum est autem, cum Samuel offerret holocaustum, Philisthiim iniere prælium contra Israël : intonuit autem Dominus fragore magno in die illa super Philisthiim, et exterruit eos, et cæsi sunt a facie Israël. |
11 Usciti poi gli uomini d'Israele da Masfat, si misero a inseguire i Filistei e li batterono fino ad una località che era sotto Betcar. | 11 Egressique viri Israël de Masphath, persecuti sunt Philisthæos, et percusserunt eos usque ad locum qui erat subter Bethchar. |
12 Samuele, presa allora una pietra e postala tra Masfat e Sen, chiamò la località: " Pietra del Soccorso " dicendo: «Fin qua ci aiutò il Signore». | 12 Tulit autem Samuel lapidem unum, et posuit eum inter Masphath et inter Sen : et vocavit nomen loci illius, Lapis adjutorii. Dixitque : Hucusque auxiliatus est nobis Dominus. |
13 I Filistei furono così umiliati che non tentaron più di porre piede entro i confini d'Israele e per tutta la vita di Samuele la mano del Signore fu sopra i Filistei. | 13 Et humiliati sunt Philisthiim, nec apposuerunt ultra ut venirent in terminos Israël. Facta est itaque manus Domini super Philisthæos cunctis diebus Samuelis. |
14 E furon restituite ad Israele le città che i Filistei avevan prese da Accaron fino a Get coi loro territorii; ed egli liberò Israele dalle mani dei Filistei e vi fu pace tra Israeliti e Amorrei. | 14 Et redditæ sunt urbes quas tulerant Philisthiim ab Israël, Israëli, ab Accaron usque Geth, et terminos suos : liberavitque Israël de manu Philisthinorum, eratque pax inter Israël et Amorrhæum. |
15 Samuele esercitò la giudicatura sopra Israele, finchè visse, | 15 Judicabat quoque Samuel Israëlem cunctis diebus vitæ suæ : |
16 e ogni anno andava in giro a Betel, a Galgala, a Masfat e in queste località giudicava Israele. | 16 et ibat per singulos annos circuiens Bethel et Galgala et Masphath, et judicabat Israëlem in supradictis locis. |
17 Tornava quindi a Ramata, dove abitava. Qui pure giudicava Israele e qui eresse un altare al Signore. | 17 Revertebaturque in Ramatha : ibi enim erat domus ejus, et ibi judicabat Israëlem : ædificavit etiam ibi altare Domino. |