1 - E la parola del Signore degli eserciti fu comunicata dicendo: | 1 Et factum est verbum Domini exercituum, dicens : |
2 «Così dice il Signore degli eserciti: - Io sono stato sempre geloso di Sion, sono stato geloso fino ad incollerire fortemente. - | 2 Hæc dicit Dominus exercituum : Zelatus sum Sion zelo magno, et indignatione magna zelatus sum eam. |
3 Così dice il Signore degli eserciti: - Io sono tornato a Sion e abiterò in mezzo a Gerusalemme, e Gerusalemme sarà chiamata città della verità e il monte del Signore degli eserciti, Monte santo. - | 3 Hæc dicit Dominus exercituum : Reversus sum ad Sion, et habitabo in medio Jerusalem : et vocabitur Jerusalem civitas veritatis, et mons Domini exercituum mons sanctificatus. |
4 Così dice il Signore degli eserciti: - Vi saranno ancora nelle piazze di Gerusalemme dei vecchi e delle vecchie e degli uomini che porteranno il bastone per la molta età. | 4 Hæc dicit Dominus exercituum : Adhuc habitabunt senes et anus in plateis Jerusalem, et viri baculus in manu ejus præ multitudine dierum. |
5 E le piazze della città saranno gremite di bambini e di fanciulle intenti a divertirsi. - | 5 Et plateæ civitatis complebuntur infantibus et puellis, ludentibus in plateis ejus. |
6 Così dice il Signore degli eserciti: - Se questo è difficile agli occhi dei superstiti di questo popolo pei giorni avvenire, sarà forse difficile agli occhi miei? - dice il Signore degli eserciti. | 6 Hæc dicit Dominus exercituum : Si videbitur difficile in oculis reliquiarum populi hujus in diebus illis, numquid in oculis meis difficile erit ? dicit Dominus exercituum. |
7 Così dice il Signore degli eserciti: - Ecco che io trarrò salvo il mio popolo dalla terra d'Oriente, e dalla terra dove cala il sole. | 7 Hæc dicit Dominus exercituum : Ecce ego salvabo populum meum de terra orientis et de terra occasus solis. |
8 Li ricondurrò, e abiteranno in mezzo a Gerusalemme; essi saranno il popolo mio ed io sarò il loro Dio, nella verità e nella giustizia. - | 8 Et adducam eos, et habitabunt in medio Jerusalem : et erunt mihi in populum, et ego ero eis in Deum, in veritate et in justitia.
|
9 Così dice il Signore degli eserciti: - Si rafforzino le vostre mani, voi che in questi giorni ascoltate queste parole dalla bocca dei profeti che vi hanno parlato, nel giorno in cui furono gettati i fondamenti della casa del Signore degli eserciti, affinchè il tempio fosse riedificato. | 9 Hæc dicit Dominus exercituum : Confortentur manus vestræ, qui auditis in his diebus sermones istos per os prophetarum, in die qua fundata est domus Domini exercituum, ut templum ædificaretur. |
10 Giacchè prima di questi giorni non c'era mercede per gli uomini, non c'era mercede per i giumenti e quelli che andavano e venivano non erano sicuri dalle molestie; io aveva lasciato che tutti gli uomini si scagliassero gli uni contro gli altri. | 10 Siquidem ante dies illos merces hominum non erat, nec merces jumentorum erat : neque introëunti, neque exeunti erat pax præ tribulatione : et dimisi omnes homines, unumquemque contra proximum suum. |
11 Ora invece non agirò più come per il passato coi superstiti di questo popolo, dice il Signore degli eserciti; | 11 Nunc autem non juxta dies priores ego faciam reliquiis populi hujus, dicit Dominus exercituum, |
12 ma la sementa sarà prospera, la vigna darà il suo frutto, e la terra il suo prodotto, e i cieli la loro rugiada; e farò che le reliquie di questo popolo abbiano tutte queste cose. | 12 sed semen pacis erit : vinea dabit fructum suum, et terra dabit germen suum, et cæli dabunt rorem suum : et possidere faciam reliquias populi hujus universa hæc. |
13 E avverrà che siccome voi, o Casa di Giuda, o casa d' Israele, eravate in maledizione fra le genti, così vi salverò e sarete in benedizione: non vogliate temere, rafforzate le vostre mani! - | 13 Et erit : sicut eratis maledictio in gentibus, domus Juda et domus Israël, sic salvabo vos, et eritis benedictio. Nolite timere ; confortentur manus vestræ. |
14 Perchè il Signore degli eserciti dice così: - Come io pensai di flagellarvi allorchè i vostri padri provocarono la mia ira, dice il Signore, | 14 Quia hæc dicit Dominus exercituum : Sicut cogitavi ut affligerem vos, cum ad iracundiam provocassent patres vestri me, dicit Dominus, |
15 e non ho usato misericordia: così in questi giorni ho rivolto il mio pensiero a beneficare la casa di Giuda e Gerusalemme; non vogliate temere! | 15 et non sum misertus : sic conversus cogitavi, in diebus istis, ut benefaciam domui Juda et Jerusalem. Nolite timere. |
16 E voi farete questo che vi dico: ciascuno di voi parli la verità col suo prossimo; giudicate con verità e con intendimenti di pace alle vostre porte; | 16 Hæc sunt ergo verba quæ facietis : loquimini veritatem unusquisque cum proximo suo : veritatem et judicium pacis judicate in portis vestris. |
17 e che nessuno macchini del male in cuor suo contro il suo amico, e non amate il giuramento falso; perchè tutte queste cose io odio, - dice il Signore. | 17 Et unusquisque malum contra amicum suum ne cogitetis in cordibus vestris, et juramentum mendax ne diligatis : omnia enim hæc sunt quæ odi, dicit Dominus.
|
18 E la parola del Signore degli eserciti mi fu comunicata, dicendo: | 18 Et factum est verbum Domini exercituum ad me, dicens : |
19 - Così dice il Signore degli eserciti: "Il digiuno del quarto e il digiuno del quinto e il digiuno del settimo e il digiuno del decimo mese, saranno per la casa di Giuda giorni di gaudio e di letizia, e di feste solenni: solo che voi amiate la verità e la pace!". | 19 Hæc dicit Dominus exercituum : Jejunium quarti, et jejunium quinti, et jejunium septimi, et jejunium decimi erit domui Juda in gaudium et lætitiam et in solemnitates præclaras. Veritatem tantum et pacem diligite. |
20 Così dice il Signore degli eserciti: "Verranno ancora popoli e abitanti di molte città; | 20 Hæc dicit Dominus exercituum, usquequo veniant populi et habitent in civitatibus multis : |
21 e andranno gli abitanti uno dall'altro dicendo: Andiamo a far suppliche alla presenza del Signore! Anch' io vengo! | 21 et vadant habitatores, unus ad alterum, dicentes : Eamus, et deprecemur faciem Domini, et quæramus Dominum exercituum : vadam etiam ego. |
22 E verranno molti popoli e nazioni potenti a cercare il Signore in Gerusalemme, e a fare orazione al suo cospetto". | 22 Et venient populi multi, et gentes robustæ, ad quærendum Dominum exercituum in Jerusalem, et deprecandam faciem Domini. |
23 Così dice il Signore degli eserciti: " Saranno tempi quelli in cui dieci uomini di tutte le lingue straniere, afferreranno per la falda delle vesti un Giudeo, e lo afferreranno dicendogli: Vogliamo venire con voi, perchè abbiamo inteso che Dio è con voi!". | 23 Hæc dicit Dominus exercituum : In diebus illis, in quibus apprehendent decem homines ex omnibus linguis gentium, et apprehendent fimbriam viri Judæi, dicentes : Ibimus vobiscum : audivimus enim quoniam Deus vobiscum est. |