1 - Figliolo mio, attento alla mia sapienza, alla prudenza mia porgi l'orecchio, | 1 υιε εμη σοφια προσεχε εμοις δε λογοις παραβαλλε σον ους |
2 per far tesoro di riflessionie le tue labbra mettano in serbo una buona istruzione. Non dar retta alle fallacie della donna, | 2 ινα φυλαξης εννοιαν αγαθην αισθησιν δε εμων χειλεων εντελλομαι σοι |
3 perchè un favo che stilla sono le labbra della meretrice e la sua gola ha un parlare che unge più dell'olio; | 3 μη προσεχε φαυλη γυναικι μελι γαρ αποσταζει απο χειλεων γυναικος πορνης η προς καιρον λιπαινει σον φαρυγγα |
4 ma alla fine è più amara del fiele e punge come una spada a due tagli. | 4 υστερον μεντοι πικροτερον χολης ευρησεις και ηκονημενον μαλλον μαχαιρας διστομου |
5 I suoi piedi scendono nelle profondità della Morte e i suoi passi fan capo all'Inferno, | 5 της γαρ αφροσυνης οι ποδες καταγουσιν τους χρωμενους αυτη μετα θανατου εις τον αδην τα δε ιχνη αυτης ουκ ερειδεται |
6 non procedono sul sentiero della vita, son erranti i suoi passi e investigabili. | 6 οδους γαρ ζωης ουκ επερχεται σφαλεραι δε αι τροχιαι αυτης και ουκ ευγνωστοι |
7 Ed ora, figliuolo, ascoltamie non ti scostare dai detti della mia bocca: | 7 νυν ουν υιε ακουε μου και μη ακυρους ποιησης εμους λογους |
8 La tua strada passi lungi da leie non avvicinarti alla porta della sua casa | 8 μακραν ποιησον απ' αυτης σην οδον μη εγγισης προς θυραις οικων αυτης |
9 e non dare agli altri il tuo onore e gli anni tuoi a gente spietata; | 9 ινα μη προη αλλοις ζωην σου και σον βιον ανελεημοσιν |
10 affinchè gli estranei non si riempiano delle tue sostanze e le tue fatiche non vadano a finire in casa altrui, | 10 ινα μη πλησθωσιν αλλοτριοι σης ισχυος οι δε σοι πονοι εις οικους αλλοτριων εισελθωσιν |
11 e debba gemere alla finequando avrai la tua carne ed il tuo corpo consunti | 11 και μεταμεληθηση επ' εσχατων ηνικα αν κατατριβωσιν σαρκες σωματος σου |
12 ed esclamare: «Perchè ho io detestato gli avvertimenti ed il mio cuore non diede retta alle correzioni | 12 και ερεις πως εμισησα παιδειαν και ελεγχους εξεκλινεν η καρδια μου |
13 e non ascoltai la voce di chi mi ammoniva e non prestai orecchio ai miei maestri? | 13 ουκ ηκουον φωνην παιδευοντος με και διδασκοντος με ουδε παρεβαλλον το ους μου |
14 Poco mancò non fossi, per colmo di sciagura, tradotto in mezzo all'adunata ed al concilio!». | 14 παρ' ολιγον εγενομην εν παντι κακω εν μεσω εκκλησιας και συναγωγης |
15 Bevi le acque della tua cisterna e quelle che scaturiscono entro il tuo pozzo; | 15 πινε υδατα απο σων αγγειων και απο σων φρεατων πηγης |
16 le tue sorgenti riversino fuori, per le piazze si spandano le tue acque. | 16 μη υπερεκχεισθω σοι τα υδατα εκ της σης πηγης εις δε σας πλατειας διαπορευεσθω τα σα υδατα |
17 Siano per te solo e non abbiano parte teco gli estranei. | 17 εστω σοι μονω υπαρχοντα και μηδεις αλλοτριος μετασχετω σοι |
18 Sia la tua fonte benedetta e goditi la donna che hai amata giovine. | 18 η πηγη σου του υδατος εστω σοι ιδια και συνευφραινου μετα γυναικος της εκ νεοτητος σου |
19 Amabile cerva, vezzosa gazzella, le sue carezze ti possano inebriare ognora; con amore vagheggiala costantemente. | 19 ελαφος φιλιας και πωλος σων χαριτων ομιλειτω σοι η δε ιδια ηγεισθω σου και συνεστω σοι εν παντι καιρω εν γαρ τη ταυτης φιλια συμπεριφερομενος πολλοστος εση |
20 E perchè invaghirti, figlio, di una estranea? e stringerti al seno una donna non tua? | 20 μη πολυς ισθι προς αλλοτριαν μηδε συνεχου αγκαλαις της μη ιδιας |
21 Mentre il Signore tien d'occhio tutte le vie dell'uomo e osserva tutti i suoi passi? | 21 ενωπιον γαρ εισιν των του θεου οφθαλμων οδοι ανδρος εις δε πασας τας τροχιας αυτου σκοπευει |
22 Ma l'empio resterà schiavo delle sue inique passionie stretto nelle funi dei suoi peccati. | 22 παρανομιαι ανδρα αγρευουσιν σειραις δε των εαυτου αμαρτιων εκαστος σφιγγεται |
23 Egli morrà perchè non ebbe a cuore la correzione e dalla sua grande stoltezza resterà ingannato. | 23 ουτος τελευτα μετα απαιδευτων εκ δε πληθους της εαυτου βιοτητος εξερριφη και απωλετο δι' αφροσυνην |