Salmi 78
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA RICCIOTTI | NOVA VULGATA |
---|---|
1 - Salmo di Asaf. O Dio, hanno invaso le genti la tua eredità, han contaminato il tuo santo tempio, han ridotto Gerusalemme a un mucchio di rovine! | 1 Maskil. Asaph. Attendite, popule meus, doctrinam meam; inclinate aurem vestram in verba oris mei. |
2 Han buttato i cadaveri de' tuoi serviin pasto agli uccelli del cielo, le carni de' tuoi santi alle fiere della terra. | 2 Aperiam in parabolis os meum, eloquar arcana aetatis antiquae. |
3 Han versato il loro sangue com'acqua, intorno a Gerusalemme, e non v'era chi seppellisse. | 3 Quanta audivimus et cognovimus ea, et patres nostri narraverunt nobis, |
4 Siam diventati un obbrobrio per i nostri vicini, beffa e scherno per quei che ci stanno all'intorno. | 4 non occultabimus a filiis eorum, generationi alteri narrantes laudes Domini et virtutes eius et mirabilia eius, quae fecit. |
5 Sino a quando, o Signore, sarai sempre adirato? arderà come fuoco il tuo sdegno? | 5 Constituit testimonium in Iacob et legem posuit in Israel; quanta mandaverat patribus nostris nota facere ea filiis suis, |
6 Riversa l'ira tua sulle genti che non ti conosconoe sui regni che il tuo nome non invocano! | 6 ut cognoscat generatio altera, filii, qui nascentur. Exsurgent et narrabunt filiis suis, |
7 Perchè han divorato Giacobbe e la sua dimora han devastato. | 7 ut ponant in Deo spem suam et non obliviscantur operum Dei et mandata eius custodiant. |
8 Non ti ricordare delle iniquità nostre antiche, [ma] presto ci prevengano le tue misericordie, perchè miseri noi siamo oltre modo! | 8 Ne fiant sicut patres eorum, generatio rebellis et exasperans; generatio, quae non firmavit cor suum, et non fuit fidelis Deo spiritus eius. |
9 Aiutaci, o Dio salvatore nostro, e per la gloria del nome tuo, o Signore, liberaci, e sii propizio a' nostri peccati a motivo del tuo nome. | 9 Filii Ephraim, intendentes et mittentes arcum, conversi sunt in die belli. |
10 Perchè non si dica tra le Genti: «Dov'è il loro Dio?». Nota sia tra le Genti, davanti ai nostri occhi, la vendetta del sangue sparso de' tuoi servi. | 10 Non custodierunt testamentum Dei et in lege eius renuerunt ambulare. |
11 Penetri al tuo cospetto il gemito de' prigionieri: con la potenza del tuo braccio salvai figli della morte. | 11 Et obliti sunt factorum eius et mirabilium eius, quae ostendit eis. |
12 E rendi a' nostri vicini, sette volte tanto nel loro seno, l'oltraggio con cui t'hanno oltraggiato, o Signore! | 12 Coram patribus eorum fecit mirabilia in terra Aegypti, in campo Taneos. |
13 E noi, tuo popolo e pecorelle del tuo pascolo, [ti] celebreremo in eterno, di generazione in generazione proclameremo la tua lode! | 13 Scidit mare et perduxit eos et statuit aquas quasi in utre. |
14 Et deduxit eos in nube per diem et per totam noctem in illuminatione ignis. | |
15 Scidit petram in eremo et adaquavit eos velut abyssus multa. | |
16 Et eduxit rivulos de petra et deduxit tamquam flumina aquas. | |
17 Et apposuerunt adhuc peccare ei, in iram excitaverunt Excelsum in inaquoso. | |
18 Et tentaverunt Deum in cordibus suis, petentes escas animabus suis; | |
19 et contra Deum locuti sunt, dixerunt: “ Numquid poterit Deus parare mensam in deserto? ”. | |
20 Ecce percussit petram, et fluxerunt aquae, et torrentes inundaverunt. “ Numquid et panem poterit dare aut parare carnes populo suo? ”. | |
21 Ideo audivit Dominus et exarsit, et ignis accensus est in Iacob, et ira ascendit in Israel. | |
22 Quia non crediderunt in Deo nec speraverunt in salutari eius. | |
23 Verumtamen mandavit nubibus desuper et ianuas caeli aperuit; | |
24 et pluit illis manna ad manducandum et panem caeli dedit eis: | |
25 panem angelorum manducavit homo; cibaria misit eis ad abundantiam. | |
26 Excitavit austrum in caelo et induxit in virtute sua africum; | |
27 et pluit super eos sicut pulverem carnes et sicut arenam maris volatilia pennata: | |
28 et ceciderunt in medio castrorum eorum, circa tabernacula eorum. | |
29 Et manducaverunt et saturati sunt nimis, et desiderium eorum attulit eis. | |
30 Nondum recesserant a desiderio suo, adhuc escae eorum erant in ore ipsorum, | |
31 et ira Dei ascendit super eos et occidit pingues eorum et electos Israel prostravit. | |
32 In omnibus his peccaverunt adhuc et non crediderunt in mirabilibus eius; | |
33 et consumpsit in halitu dies eorum et annos eorum cum festinatione. | |
34 Cum occideret eos, quaerebant eum et conversi veniebant diluculo ad eum; | |
35 et rememorati sunt quia Deus adiutor est eorum, et Deus Excelsus redemptor eorum est. | |
36 Et suaserunt ei in ore suo et lingua sua mentiti sunt ei; | |
37 cor autem eorum non erat rectum cum eo, nec fideles erant in testamento eius. | |
38 Ipse autem est misericors et propitiatur iniquitati et non disperdit. Saepe avertit iram suam et non accendit omnem furorem suum. | |
39 Et recordatus est quia caro sunt, spiritus vadens et non rediens. | |
40 Quoties exacerbaverunt eum in deserto, in iram concitaverunt eum in inaquoso! | |
41 Et reversi sunt et tentaverunt Deum et Sanctum Israel exacerbaverunt. | |
42 Non sunt recordati manus eius, diei, qua redemit eos de manu tribulantis. | |
43 Cum posuit in Aegypto signa sua et prodigia sua in campo Taneos. | |
44 Convertit in sanguinem flumina eorum et rivulos eorum, ne biberent. | |
45 Misit in eos coenomyiam et comedit eos, ranam et perdidit eos. | |
46 Dedit brucho fructus eorum, labores eorum locustae. | |
47 Occidit in grandine vineas eorum, moros eorum in pruina. | |
48 Tradidit grandini iumenta eorum et greges eorum flammae ignis. | |
49 Misit in eos ardorem irae suae, indignationem et comminationem et angustiam, immissionem angelorum malorum. | |
50 Complanavit semitam irae suae; non pepercit a morte animabus eorum et vitam eorum in peste conclusit. | |
51 Percussit omne primogenitum in terra Aegypti, primitias roboris eorum in tabernaculis Cham. | |
52 Abstulit sicut oves populum suum et perduxit eos tamquam gregem in deserto. | |
53 Deduxit eos in spe, et non timuerunt, et inimicos eorum operuit mare. | |
54 Et induxit eos in fines sanctificationis suae, in montem, quem acquisivit dextera eius. | |
55 Et eiecit a facie eorum gentes et divisit eis terram in funiculo hereditatis et habitare fecit in tabernaculis eorum tribus Israel. | |
56 Et tentaverunt et exacerbaverunt Deum Excelsum et testimonia eius non custodierunt. | |
57 Recesserunt et praevaricati sunt, quemadmodum patres eorum; conversi sunt retro ut arcus pravus. | |
58 In iram concitaverunt eum in collibus suis et in sculptilibus suis ad aemulationem eum provocaverunt. | |
59 Audivit Deus et exarsit et sprevit valde Israel. | |
60 Et reppulit habitaculum Silo, tabernaculum, ubi habitavit in hominibus. | |
61 Et tradidit in captivitatem virtutem suam et pulchritudinem suam in manus inimici. | |
62 Et conclusit in gladio populum suum et in hereditatem suam exarsit. | |
63 Iuvenes eorum comedit ignis, et virgines eorum non sunt desponsatae. | |
64 Sacerdotes eorum in gladio ceciderunt, et viduae eorum non plorabantur. | |
65 Et excitatus est tamquam dormiens Dominus, tamquam potens crapulatus a vino. | |
66 Et percussit inimicos suos in posteriora, opprobrium sempiternum dedit illis. | |
67 Et reppulit tabernaculum Ioseph et tribum Ephraim non elegit, | |
68 sed elegit tribum Iudae, montem Sion, quem dilexit. | |
69 Et aedificavit sicut excelsum sanctuarium suum, sicut terram, quam fundavit in saecula. | |
70 Et elegit David servum suum et sustulit eum de gregibus ovium, | |
71 de post fetantes accepit eum: pascere Iacob populum suum et Israel hereditatem suam. | |
72 Et pavit eos in innocentia cordis sui et in prudentia manuum suarum deduxit eos. |