Secondo libro dei Maccabei 1

BIBBIA RICCIOTTI	LXX
1 - « Ai fratelli giudei dell'Egitto, I fratelli giudei di Gerusalemme e della Giudea, augurano salute e pace buona.	1 τοις αδελφοις τοις κατ' αιγυπτον ιουδαιοις χαιρειν οι αδελφοι οι εν ιεροσολυμοις ιουδαιοι και οι εν τη χωρα της ιουδαιας ειρηνην αγαθην
2 Vi sia propizio il Signore, e si ricordi del patto conchiuso con Abramo, Isacco e Giacobbe suoi servi fedeli.	2 και αγαθοποιησαι υμιν ο θεος και μνησθειη της διαθηκης αυτου της προς αβρααμ και ισαακ και ιακωβ των δουλων αυτου των πιστων
3 Metta in cuore a voi tutti di servirlo» e fare la sua volontà generosamente e di buon grado.	3 και δωη υμιν καρδιαν πασιν εις το σεβεσθαι αυτον και ποιειν αυτου τα θεληματα καρδια μεγαλη και ψυχη βουλομενη
4 Apra il vostro cuore alla sua legge ed ai suol precetti, e vi dia pace.	4 και διανοιξαι την καρδιαν υμων εν τω νομω αυτου και εν τοις προσταγμασιν και ειρηνην ποιησαι
5 Esaudisca le vostre preghiere, si riconcili con voi, e non v’abbandoni nel momenti tristi.	5 και επακουσαι υμων των δεησεων και καταλλαγειη υμιν και μη υμας εγκαταλιποι εν καιρω πονηρω
6 Noi poi stiamo pregando per voi.	6 και νυν ωδε εσμεν προσευχομενοι περι υμων
7 Regnando Demetrio, Panno centosessantanove, noi Giudei vi scrivemmo nella tribolazione ed angustia che cl sopravvenne in quegli anni, da quando Giasone si separò dalla terra santa e dal regno.	7 βασιλευοντος δημητριου ετους εκατοστου εξηκοστου ενατου ημεις οι ιουδαιοι γεγραφαμεν υμιν εν τη θλιψει και εν τη ακμη τη επελθουση ημιν εν τοις ετεσιν τουτοις αφ' ου απεστη ιασων και οι μετ' αυτου απο της αγιας γης και της βασιλειας
8 Incendiarono la porta [del tempio], e versarono il sangue innocente. Noi però pregammo il Signore, e fummo esauditi; offerimmo il sacrifizio ed il fior di farina, accendemmo le lampade, e deponemmo i pani.	8 και ενεπυρισαν τον πυλωνα και εξεχεαν αιμα αθωον και εδεηθημεν του κυριου και εισηκουσθημεν και προσηνεγκαμεν θυσιαν και σεμιδαλιν και εξηψαμεν τους λυχνους και προεθηκαμεν τους αρτους
9 Voi dunque, celebrate ora i giorni della scenopegia del mese di Casleu.	9 και νυν ινα αγητε τας ημερας της σκηνοπηγιας του χασελευ μηνος ετους εκατοστου ογδοηκοστου και ογδοου
10 L'anno centottantotto, Il popolo di Gerusalemme e della Giudea, il senato, e Giuda, ad Aristobolo, della stirpe de' sacerdoti consacrati, maestro del re Tolomeo, ed ai Giudei che sono in Egitto; salute e prosperità.	10 οι εν ιεροσολυμοις και οι εν τη ιουδαια και η γερουσια και ιουδας αριστοβουλω διδασκαλω πτολεμαιου του βασιλεως οντι δε απο του των χριστων ιερεων γενους και τοις εν αιγυπτω ιουδαιοις χαιρειν και υγιαινειν
11 Liberati da Dio da grandi pericoli, a lui ne rendiamo grazie solenni avendo dovuto difenderci da un tal re.	11 εκ μεγαλων κινδυνων υπο του θεου σεσωσμενοι μεγαλως ευχαριστουμεν αυτω ως αν προς βασιλεα παρατασσομενοι
12 Fu egli infatti a rovesciare su noi dalla Persia quella schiuma che assalì noi e la santa città.	12 αυτος γαρ εξεβρασεν τους παραταξαμενους εν τη αγια πολει
13 Ma poi, essendo in Persia egli stesso il duce, e con lui un esercito numerosissimo, finì nel tempio di Nanea, per insidia tesagli da quel sacerdoti.	13 εις την περσιδα γενομενος γαρ ο ηγεμων και η περι αυτον ανυποστατος δοκουσα ειναι δυναμις κατεκοπησαν εν τω της ναναιας ιερω παραλογισμω χρησαμενων των περι την ναναιαν ιερεων
14 Venne infatti con molti amici al tempio di lei per sposarla, e ricevervi a titolo di dote una gran somma.	14 ως γαρ συνοικησων αυτη παρεγενετο εις τον τοπον ο τε αντιοχος και οι συν αυτω φιλοι χαριν του λαβειν τα χρηματα πλειονα εις φερνης λογον
15 I sacerdoti di Nanea misero fuori il danaro, ed egli con pochi entrò nel recinto del tempio; ma come Antioco fu entrato, quelli chiusero il tempio,	15 και προθεντων αυτα των ιερεων του ναναιου κακεινου προσελθοντος μετ' ολιγων εις τον περιβολον του τεμενους συγκλεισαντες το ιερον ως εισηλθεν αντιοχος
16 ed aperto un ingresso segreto, a colpi di pietra uccisero il duce e quelli che eran con lui; e fattili a pezzi, e tagliate loro le teste, li gettaron fuori.	16 ανοιξαντες την του φατνωματος κρυπτην θυραν βαλλοντες πετρους συνεκεραυνωσαν τον ηγεμονα και μελη ποιησαντες και τας κεφαλας αφελοντες τοις εξω παρερριψαν
17 In tutto sia benedetto Iddio, che ha punito gli empii.	17 κατα παντα ευλογητος ημων ο θεος ος παρεδωκεν τους ασεβησαντας
18 Ora dunque che ai venticinque del mese di Casleu siamo per celebrare la purificazione del tempio, abbiamo creduto necessario parteciparvelo, affinchè anche voi celebriate il giorno del tabernacoli, ed il giorno del fuoco che ci fu mandato [da Dio], quando Neemia, riedificato il tempio e l'altare, offrì i sacrifizii.	18 μελλοντες αγειν εν τω χασελευ πεμπτη και εικαδι τον καθαρισμον του ιερου δεον ηγησαμεθα διασαφησαι υμιν ινα και αυτοι αγητε σκηνοπηγιας και του πυρος οτε νεεμιας ο οικοδομησας το τε ιερον και το θυσιαστηριον ανηνεγκεν θυσιας
19 Quando invero i padri nostri furon condotti in Persia, dei sacerdoti timorati di Dio, preso il fuoco dall'altare, segretamente lo nascosero in una valle, dov'era un pozzo profondo ed asciutto; ed ivi lo misero al sicuro, in modo che a tutti restò sconosciuto quel luogo.	19 και γαρ οτε εις την περσικην ηγοντο ημων οι πατερες οι τοτε ευσεβεις ιερεις λαβοντες απο του πυρος του θυσιαστηριου λαθραιως κατεκρυψαν εν κοιλωματι φρεατος ταξιν εχοντος ανυδρον εν ω κατησφαλισαντο ωστε πασιν αγνωστον ειναι τον τοπον
20 Ma, passati molti anni, quando a Dio piacque che Neemia fosse rimandato dal re di Persia, spedi a ricercare il fuoco i nipoti di quei sacerdoti che l'avevano nascosto; e, confessi raccontarono, non trovarono fuoco ma acqua grossa.	20 διελθοντων δε ετων ικανων οτε εδοξεν τω θεω αποσταλεις νεεμιας υπο του βασιλεως της περσιδος τους εκγονους των ιερεων των αποκρυψαντων επεμψεν επι το πυρ ως δε διεσαφησαν ημιν μη ευρηκεναι πυρ αλλα υδωρ παχυ εκελευσεν αυτους αποβαψαντας φερειν
21 Egli comandò che ne attingessero, e gliela portassero; e pei sacrifizi già preparati, comandò Neemia sacerdote che fossero asperse con quell'acqua le legna e le vittime sovrappostevi.	21 ως δε ανηνεχθη τα των θυσιων εκελευσεν τους ιερεις νεεμιας επιρραναι τω υδατι τα τε ξυλα και τα επικειμενα
22 Ora, come ciò fu fatto, e come venne il momento che brillò il sole prima nascosto fra le nuvole, s’accese un gran fuoco, si che tutti rimasero stupiti.	22 ως δε εγενετο τουτο και χρονος διηλθεν ο τε ηλιος ανελαμψεν προτερον επινεφης ων ανηφθη πυρα μεγαλη ωστε θαυμασαι παντας
23 E mentre le vittime si consumavano, tutti i sacerdoti facevano orazione; Gionata incominciava, e gli altri rispondevano.	23 προσευχην δε εποιησαντο οι ιερεις δαπανωμενης της θυσιας οι τε ιερεις και παντες καταρχομενου ιωναθου των δε λοιπων επιφωνουντων ως νεεμιου
24 L'orazione poi di Neemia era in questi termini: - Signore Iddio, creatore d’ogni cosa, terribile e forte, giusto e misericordioso, che sei il solo re buono,	24 ην δε η προσευχη τον τροπον εχουσα τουτον κυριε κυριε ο θεος ο παντων κτιστης ο φοβερος και ισχυρος και δικαιος και ελεημων ο μονος βασιλευς και χρηστος
25 solo eccellente, solo giusto onnipotente ed eterno, che liberi Israele da ogni male, che eleggesti i nostri padri e li santificasti;	25 ο μονος χορηγος ο μονος δικαιος και παντοκρατωρ και αιωνιος ο διασωζων τον ισραηλ εκ παντος κακου ο ποιησας τους πατερας εκλεκτους και αγιασας αυτους
26 accogli questo sacrifizio per tutto il tuo popolo di Israele, custodisci e santifica la tua porzione.	26 προσδεξαι την θυσιαν υπερ παντος του λαου σου ισραηλ και διαφυλαξον την μεριδα σου και καθαγιασον
27 Riunisci i nostri che son dispersi, libera quelli che sono schiavi delle genti, riguarda quelli che son disprczzati e maledetti, sì che le genti sappiano che tu sei il nostro Dio.	27 επισυναγαγε την διασποραν ημων ελευθερωσον τους δουλευοντας εν τοις εθνεσιν τους εξουθενημενους και βδελυκτους επιδε και γνωτωσαν τα εθνη οτι συ ει ο θεος ημων
28 Affliggi quei che ci opprimono, e superbamente cl conculcano;	28 βασανισον τους καταδυναστευοντας και εξυβριζοντας εν υπερηφανια
29 e stabilisci il tuo popolo nel tuo luogo santo, come disse Mosè. -	29 καταφυτευσον τον λαον σου εις τον τοπον τον αγιον σου καθως ειπεν μωυσης
30 I sacerdoti poi cantavano inni, sinché tutto tl sacrifizio si consumasse.	30 οι δε ιερεις επεψαλλον τους υμνους
31 Consumato che fu, Neemia comandò che la rimanente acqua fosse versata su delle grosse pietre.	31 καθως δε ανηλωθη τα της θυσιας και το περιλειπομενον υδωρ ο νεεμιας εκελευσεν λιθους μειζονας καταχειν
32 Ciò fatto anche da quelle s’accese una fiamma, la quale però fu assorbita dal fuoco dell'altare.	32 ως δε τουτο εγενηθη φλοξ ανηφθη του δε απο του θυσιαστηριου αντιλαμψαντος φωτος εδαπανηθη
33 Quando la cosa si divulgò, fu riferito al re di Persia che, nel luogo dove i sacerdoti deportati avevano nascosto il fuoco s'era trovata dell'acqua, con la quale Neemia ed i suoi compagni avevano santificati i sacrifizi.	33 ως δε φανερον εγενηθη το πραγμα και διηγγελη τω βασιλει των περσων οτι εις τον τοπον ου το πυρ εκρυψαν οι μεταχθεντες ιερεις το υδωρ εφανη αφ' ου και οι περι τον νεεμιαν ηγνισαν τα της θυσιας
34 Il re, considerata la cosa, e diligentemente verificatala, vi fece un tempio a testimonianza del fatto;	34 περιφραξας δε ο βασιλευς ιερον εποιησεν δοκιμασας το πραγμα
35 ed accertatosi della cosa, donò ai sacerdoti molti beni, e più e più donativi che egli di sua mano distribuì loro.	35 και οις εχαριζετο ο βασιλευς πολλα διαφορα ελαμβανεν και μετεδιδου
36 Neemia poi dette a quel luogo il nome di Neftar, che vuol dire purificazione; e molti lo chiamano Nefi.	36 προσηγορευσαν δε οι περι τον νεεμιαν τουτο νεφθαρ ο διερμηνευεται καθαρισμος καλειται δε παρα τοις πολλοις νεφθαι