ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 29

LXX	VULGATA
1 μη καυχω τα εις αυριον ου γαρ γινωσκεις τι τεξεται η επιουσα	1 Viro qui corripientem dura cervice contemnit, repentinus ei superveniet interitus, et eum sanitas non sequetur.
2 εγκωμιαζετω σε ο πελας και μη το σον στομα αλλοτριος και μη τα σα χειλη	2 In multiplicatione justorum lætabitur vulgus ; cum impii sumpserint principatum, gemet populus.
3 βαρυ λιθος και δυσβαστακτον αμμος οργη δε αφρονος βαρυτερα αμφοτερων	3 Vir qui amat sapientiam lætificat patrem suum ; qui autem nutrit scorta perdet substantiam.
4 ανελεημων θυμος και οξεια οργη αλλ' ουδενα υφισταται ζηλος	4 Rex justus erigit terram ; vir avarus destruet eam.
5 κρεισσους ελεγχοι αποκεκαλυμμενοι κρυπτομενης φιλιας	5 Homo qui blandis fictisque sermonibus loquitur amico suo rete expandit gressibus ejus.
6 αξιοπιστοτερα εστιν τραυματα φιλου η εκουσια φιληματα εχθρου	6 Peccantem virum iniquum involvet laqueus, et justus laudabit atque gaudebit.
7 ψυχη εν πλησμονη ουσα κηριοις εμπαιζει ψυχη δε ενδεει και τα πικρα γλυκεια φαινεται	7 Novit justus causam pauperum ; impius ignorat scientiam.
8 ωσπερ οταν ορνεον καταπετασθη εκ της ιδιας νοσσιας ουτως ανθρωπος δουλουται οταν αποξενωθη εκ των ιδιων τοπων	8 Homines pestilentes dissipant civitatem ; sapientes vero avertunt furorem.
9 μυροις και οινοις και θυμιαμασιν τερπεται καρδια καταρρηγνυται δε υπο συμπτωματων ψυχη	9 Vir sapiens si cum stulto contenderit, sive irascatur, sive rideat, non inveniet requiem.
10 φιλον σον η φιλον πατρωον μη εγκαταλιπης εις δε τον οικον του αδελφου σου μη εισελθης ατυχων κρεισσων φιλος εγγυς η αδελφος μακραν οικων	10 Viri sanguinum oderunt simplicem ; justi autem quærunt animam ejus.
11 σοφος γινου υιε ινα ευφραινηται μου η καρδια και αποστρεψον απο σου επονειδιστους λογους	11 Totum spiritum suum profert stultus ; sapiens differt, et reservat in posterum.
12 πανουργος κακων επερχομενων απεκρυβη αφρονες δε επελθοντες ζημιαν τεισουσιν	12 Princeps qui libenter audit verba mendacii, omnes ministros habet impios.
13 αφελου το ιματιον αυτου παρηλθεν γαρ υβριστης οστις τα αλλοτρια λυμαινεται	13 Pauper et creditor obviaverunt sibi : utriusque illuminator est Dominus.
14 ος αν ευλογη φιλον το πρωι μεγαλη τη φωνη καταρωμενου ουδεν διαφερειν δοξει	14 Rex qui judicat in veritate pauperes, thronus ejus in æternum firmabitur.
15 σταγονες εκβαλλουσιν ανθρωπον εν ημερα χειμερινη εκ του οικου αυτου ωσαυτως και γυνη λοιδορος εκ του ιδιου οικου	15 Virga atque correptio tribuit sapientiam ; puer autem qui dimittitur voluntati suæ confundit matrem suam.
16 βορεας σκληρος ανεμος ονοματι δε επιδεξιος καλειται	16 In multiplicatione impiorum multiplicabuntur scelera, et justi ruinas eorum videbunt.
17 σιδηρος σιδηρον οξυνει ανηρ δε παροξυνει προσωπον εταιρου	17 Erudi filium tuum, et refrigerabit te, et dabit delicias animæ tuæ.
18 ος φυτευει συκην φαγεται τους καρπους αυτης ος δε φυλασσει τον εαυτου κυριον τιμηθησεται	18 Cum prophetia defecerit, dissipabitur populus ; qui vero custodit legem beatus est.
19 ωσπερ ουχ ομοια προσωπα προσωποις ουτως ουδε αι καρδιαι των ανθρωπων	19 Servus verbis non potest erudiri, quia quod dicis intelligit, et respondere contemnit.
20 αδης και απωλεια ουκ εμπιμπλανται ωσαυτως και οι οφθαλμοι των ανθρωπων απληστοι [20α] βδελυγμα κυριω στηριζων οφθαλμον και οι απαιδευτοι ακρατεις γλωσση	20 Vidisti hominem velocem ad loquendum ? stultitia magis speranda est quam illius correptio.
21 δοκιμιον αργυρω και χρυσω πυρωσις ανηρ δε δοκιμαζεται δια στοματος εγκωμιαζοντων αυτον [21α] καρδια ανομου εκζητει κακα καρδια δε ευθης εκζητει γνωσιν	21 Qui delicate a pueritia nutrit servum suum postea sentiet eum contumacem.
22 εαν μαστιγοις αφρονα εν μεσω συνεδριου ατιμαζων ου μη περιελης την αφροσυνην αυτου	22 Vir iracundus provocat rixas, et qui ad indignandum facilis est erit ad peccandum proclivior.
23 γνωστως επιγνωση ψυχας ποιμνιου σου και επιστησεις καρδιαν σου σαις αγελαις	23 Superbum sequitur humilitas, et humilem spiritu suscipiet gloria.
24 οτι ου τον αιωνα ανδρι κρατος και ισχυς ουδε παραδιδωσιν εκ γενεας εις γενεαν	24 Qui cum fure participat odit animam suam ; adjurantem audit, et non indicat.
25 επιμελου των εν τω πεδιω χλωρων και κερεις ποαν και συναγε χορτον ορεινον	25 Qui timet hominem cito corruet ; qui sperat in Domino sublevabitur.
26 ινα εχης προβατα εις ιματισμον τιμα πεδιον ινα ωσιν σοι αρνες	26 Multi requirunt faciem principis, et judicium a Domino egreditur singulorum.
27 υιε παρ' εμου εχεις ρησεις ισχυρας εις την ζωην σου και εις την ζωην σων θεραποντων	27 Abominantur justi virum impium, et abominantur impii eos qui in recta sunt via. Verbum custodiens filius extra perditionem erit.