ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 29
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LXX | BIBBIA CEI 2008 |
---|---|
1 μη καυχω τα εις αυριον ου γαρ γινωσκεις τι τεξεται η επιουσα | 1 Chi disprezza i rimproveri con ostinazione sarà rovinato all’improvviso, senza rimedio. |
2 εγκωμιαζετω σε ο πελας και μη το σον στομα αλλοτριος και μη τα σα χειλη | 2 Quando dominano i giusti, il popolo gioisce, quando governano i malvagi, il popolo geme. |
3 βαρυ λιθος και δυσβαστακτον αμμος οργη δε αφρονος βαρυτερα αμφοτερων | 3 Chi ama la sapienza allieta il padre, ma chi frequenta prostitute dissipa il patrimonio. |
4 ανελεημων θυμος και οξεια οργη αλλ' ουδενα υφισταται ζηλος | 4 Il re con la giustizia rende prospero il paese, quello che aggrava le imposte lo rovina. |
5 κρεισσους ελεγχοι αποκεκαλυμμενοι κρυπτομενης φιλιας | 5 L’uomo che adula il suo prossimo gli tende una rete davanti ai piedi. |
6 αξιοπιστοτερα εστιν τραυματα φιλου η εκουσια φιληματα εχθρου | 6 Con la sua trasgressione l’iniquo si prepara un trabocchetto, mentre il giusto giubila e si rallegra. |
7 ψυχη εν πλησμονη ουσα κηριοις εμπαιζει ψυχη δε ενδεει και τα πικρα γλυκεια φαινεται | 7 Il giusto riconosce il diritto dei miseri, il malvagio invece non intende ragione. |
8 ωσπερ οταν ορνεον καταπετασθη εκ της ιδιας νοσσιας ουτως ανθρωπος δουλουται οταν αποξενωθη εκ των ιδιων τοπων | 8 Gli uomini senza scrupoli sovvertono una città, mentre i saggi placano la collera. |
9 μυροις και οινοις και θυμιαμασιν τερπεται καρδια καταρρηγνυται δε υπο συμπτωματων ψυχη | 9 Se un saggio entra in causa con uno stolto, si agiti o rida, non troverà riposo. |
10 φιλον σον η φιλον πατρωον μη εγκαταλιπης εις δε τον οικον του αδελφου σου μη εισελθης ατυχων κρεισσων φιλος εγγυς η αδελφος μακραν οικων | 10 Gli uomini sanguinari odiano l’onesto, mentre i giusti hanno cura di lui. |
11 σοφος γινου υιε ινα ευφραινηται μου η καρδια και αποστρεψον απο σου επονειδιστους λογους | 11 Lo stolto dà sfogo a tutto il suo malanimo, il saggio alla fine lo sa calmare. |
12 πανουργος κακων επερχομενων απεκρυβη αφρονες δε επελθοντες ζημιαν τεισουσιν | 12 Se un principe dà ascolto alle menzogne, tutti i suoi ministri sono malvagi. |
13 αφελου το ιματιον αυτου παρηλθεν γαρ υβριστης οστις τα αλλοτρια λυμαινεται | 13 Il povero e l’oppressore s’incontrano in questo: è il Signore che illumina gli occhi di tutti e due. |
14 ος αν ευλογη φιλον το πρωι μεγαλη τη φωνη καταρωμενου ουδεν διαφερειν δοξει | 14 Se un re giudica i poveri con equità, il suo trono è saldo per sempre. |
15 σταγονες εκβαλλουσιν ανθρωπον εν ημερα χειμερινη εκ του οικου αυτου ωσαυτως και γυνη λοιδορος εκ του ιδιου οικου | 15 La verga e la correzione danno sapienza, ma il giovane lasciato a se stesso disonora sua madre. |
16 βορεας σκληρος ανεμος ονοματι δε επιδεξιος καλειται | 16 Quando dominano i malvagi, dominano anche i delitti, ma i giusti ne vedranno la rovina. |
17 σιδηρος σιδηρον οξυνει ανηρ δε παροξυνει προσωπον εταιρου | 17 Correggi tuo figlio e ti darà riposo e ti procurerà consolazioni. |
18 ος φυτευει συκην φαγεται τους καρπους αυτης ος δε φυλασσει τον εαυτου κυριον τιμηθησεται | 18 Quando non c’è visione profetica, il popolo è sfrenato; beato invece chi osserva la legge. |
19 ωσπερ ουχ ομοια προσωπα προσωποις ουτως ουδε αι καρδιαι των ανθρωπων | 19 Lo schiavo non si corregge a parole: comprende, infatti, ma non obbedisce. |
20 αδης και απωλεια ουκ εμπιμπλανται ωσαυτως και οι οφθαλμοι των ανθρωπων απληστοι [20α] βδελυγμα κυριω στηριζων οφθαλμον και οι απαιδευτοι ακρατεις γλωσση | 20 Hai visto un uomo precipitoso nel parlare? C’è più da sperare da uno stolto che da lui. |
21 δοκιμιον αργυρω και χρυσω πυρωσις ανηρ δε δοκιμαζεται δια στοματος εγκωμιαζοντων αυτον [21α] καρδια ανομου εκζητει κακα καρδια δε ευθης εκζητει γνωσιν | 21 Chi accarezza lo schiavo fin dall’infanzia, alla fine se lo vedrà contro. |
22 εαν μαστιγοις αφρονα εν μεσω συνεδριου ατιμαζων ου μη περιελης την αφροσυνην αυτου | 22 Un uomo collerico suscita litigi e l’iracondo commette molte colpe. |
23 γνωστως επιγνωση ψυχας ποιμνιου σου και επιστησεις καρδιαν σου σαις αγελαις | 23 L’orgoglio dell’uomo ne provoca l’umiliazione, l’umile di cuore ottiene onori. |
24 οτι ου τον αιωνα ανδρι κρατος και ισχυς ουδε παραδιδωσιν εκ γενεας εις γενεαν | 24 Chi spartisce con un ladro odia se stesso: egli sente la maledizione, ma non rivela nulla. |
25 επιμελου των εν τω πεδιω χλωρων και κερεις ποαν και συναγε χορτον ορεινον | 25 Chi teme gli uomini si mette in una trappola, ma chi confida nel Signore è al sicuro. |
26 ινα εχης προβατα εις ιματισμον τιμα πεδιον ινα ωσιν σοι αρνες | 26 Molti ricercano il favore di chi comanda, ma è il Signore che giudica ognuno. |
27 υιε παρ' εμου εχεις ρησεις ισχυρας εις την ζωην σου και εις την ζωην σων θεραποντων | 27 L’iniquo è un orrore per i giusti e gli uomini retti sono un orrore per i malvagi. |