ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 87

LXX	EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS
1 ωδη ψαλμου τοις υιοις κορε εις το τελος υπερ μαελεθ του αποκριθηναι συνεσεως αιμαν τω ισραηλιτη	1 De los hijos de Coré. Salmo. Canto. ¡Esta es la ciudad que fundó el Señor sobre las santas Montañas!
2 κυριε ο θεος της σωτηριας μου ημερας εκεκραξα και εν νυκτι εναντιον σου	2 El ama las puertas de Sión más que a todas las moradas de Jacob.
3 εισελθατω ενωπιον σου η προσευχη μου κλινον το ους σου εις την δεησιν μου κυριε	3 Cosas admirables se dicen de ti, Ciudad de Dios:
4 οτι επλησθη κακων η ψυχη μου και η ζωη μου τω αδη ηγγισεν	4 «Contaré a Egipto y a Babilonia entre aquellos que me conocen; filisteos, tirios y etíopes han nacido en ella».
5 προσελογισθην μετα των καταβαινοντων εις λακκον εγενηθην ως ανθρωπος αβοηθητος εν νεκροις ελευθερος	5 Así se hablará de Sión: «Este, y también aquél, han nacido en ella, y el Altísimo en persona la ha fundado».
6 ωσει τραυματιαι ερριμμενοι καθευδοντες εν ταφω ων ουκ εμνησθης ετι και αυτοι εκ της χειρος σου απωσθησαν	6 Al registrar a los pueblos, el Señor escribirá: «Este ha nacido en ella».
7 εθεντο με εν λακκω κατωτατω εν σκοτεινοις και εν σκια θανατου	7 Y todos cantarán, mientras danzan: «Todas mis fuentes de vida están en ti».
8 επ' εμε επεστηριχθη ο θυμος σου και παντας τους μετεωρισμους σου επ' εμε επηγαγες διαψαλμα
9 εμακρυνας τους γνωστους μου απ' εμου εθεντο με βδελυγμα εαυτοις παρεδοθην και ουκ εξεπορευομην
10 οι οφθαλμοι μου ησθενησαν απο πτωχειας εκεκραξα προς σε κυριε ολην την ημεραν διεπετασα προς σε τας χειρας μου
11 μη τοις νεκροις ποιησεις θαυμασια η ιατροι αναστησουσιν και εξομολογησονται σοι
12 μη διηγησεται τις εν ταφω το ελεος σου και την αληθειαν σου εν τη απωλεια
13 μη γνωσθησεται εν τω σκοτει τα θαυμασια σου και η δικαιοσυνη σου εν γη επιλελησμενη
14 καγω προς σε κυριε εκεκραξα και το πρωι η προσευχη μου προφθασει σε
15 ινα τι κυριε απωθεις την ψυχην μου αποστρεφεις το προσωπον σου απ' εμου
16 πτωχος ειμι εγω και εν κοποις εκ νεοτητος μου υψωθεις δε εταπεινωθην και εξηπορηθην
17 επ' εμε διηλθον αι οργαι σου και οι φοβερισμοι σου εξεταραξαν με
18 εκυκλωσαν με ως υδωρ ολην την ημεραν περιεσχον με αμα
19 εμακρυνας απ' εμου φιλον και πλησιον και τους γνωστους μου απο ταλαιπωριας