ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 49

LXX	VULGATA
1 ψαλμος τω ασαφ θεος θεων κυριος ελαλησεν και εκαλεσεν την γην απο ανατολων ηλιου και μεχρι δυσμων	1 Psalmus Asaph. Deus deorum Dominus locutus est, et vocavit terram a solis ortu usque ad occasum.
2 εκ σιων η ευπρεπεια της ωραιοτητος αυτου ο θεος εμφανως ηξει	2 Ex Sion species decoris ejus :
3 ο θεος ημων και ου παρασιωπησεται πυρ εναντιον αυτου καυθησεται και κυκλω αυτου καταιγις σφοδρα	3 Deus manifeste veniet ; Deus noster, et non silebit. Ignis in conspectu ejus exardescet ; et in circuitu ejus tempestas valida.
4 προσκαλεσεται τον ουρανον ανω και την γην διακριναι τον λαον αυτου	4 Advocabit cælum desursum, et terram, discernere populum suum.
5 συναγαγετε αυτω τους οσιους αυτου τους διατιθεμενους την διαθηκην αυτου επι θυσιαις	5 Congregate illi sanctos ejus, qui ordinant testamentum ejus super sacrificia.
6 και αναγγελουσιν οι ουρανοι την δικαιοσυνην αυτου οτι ο θεος κριτης εστιν διαψαλμα	6 Et annuntiabunt cæli justitiam ejus, quoniam Deus judex est.
7 ακουσον λαος μου και λαλησω σοι ισραηλ και διαμαρτυρομαι σοι ο θεος ο θεος σου ειμι εγω	7 Audi, populus meus, et loquar ; Israël, et testificabor tibi : Deus, Deus tuus ego sum.
8 ουκ επι ταις θυσιαις σου ελεγξω σε τα δε ολοκαυτωματα σου ενωπιον μου εστιν δια παντος	8 Non in sacrificiis tuis arguam te ; holocausta autem tua in conspectu meo sunt semper.
9 ου δεξομαι εκ του οικου σου μοσχους ουδε εκ των ποιμνιων σου χιμαρους	9 Non accipiam de domo tua vitulos, neque de gregibus tuis hircos :
10 οτι εμα εστιν παντα τα θηρια του δρυμου κτηνη εν τοις ορεσιν και βοες	10 quoniam meæ sunt omnes feræ silvarum, jumenta in montibus, et boves.
11 εγνωκα παντα τα πετεινα του ουρανου και ωραιοτης αγρου μετ' εμου εστιν	11 Cognovi omnia volatilia cæli, et pulchritudo agri mecum est.
12 εαν πεινασω ου μη σοι ειπω εμη γαρ εστιν η οικουμενη και το πληρωμα αυτης	12 Si esuriero, non dicam tibi : meus est enim orbis terræ et plenitudo ejus.
13 μη φαγομαι κρεα ταυρων η αιμα τραγων πιομαι	13 Numquid manducabo carnes taurorum ? aut sanguinem hircorum potabo ?
14 θυσον τω θεω θυσιαν αινεσεως και αποδος τω υψιστω τας ευχας σου	14 Immola Deo sacrificium laudis, et redde Altissimo vota tua.
15 και επικαλεσαι με εν ημερα θλιψεως και εξελουμαι σε και δοξασεις με διαψαλμα	15 Et invoca me in die tribulationis : eruam te, et honorificabis me.
16 τω δε αμαρτωλω ειπεν ο θεος ινα τι συ διηγη τα δικαιωματα μου και αναλαμβανεις την διαθηκην μου δια στοματος σου	16 Peccatori autem dixit Deus : Quare tu enarras justitias meas ? et assumis testamentum meum per os tuum ?
17 συ δε εμισησας παιδειαν και εξεβαλες τους λογους μου εις τα οπισω	17 Tu vero odisti disciplinam, et projecisti sermones meos retrorsum.
18 ει εθεωρεις κλεπτην συνετρεχες αυτω και μετα μοιχων την μεριδα σου ετιθεις	18 Si videbas furem, currebas cum eo ; et cum adulteris portionem tuam ponebas.
19 το στομα σου επλεονασεν κακιαν και η γλωσσα σου περιεπλεκεν δολιοτητα	19 Os tuum abundavit malitia, et lingua tua concinnabat dolos.
20 καθημενος κατα του αδελφου σου κατελαλεις και κατα του υιου της μητρος σου ετιθεις σκανδαλον	20 Sedens adversus fratrem tuum loquebaris, et adversus filium matris tuæ ponebas scandalum.
21 ταυτα εποιησας και εσιγησα υπελαβες ανομιαν οτι εσομαι σοι ομοιος ελεγξω σε και παραστησω κατα προσωπον σου	21 Hæc fecisti, et tacui. Existimasti inique quod ero tui similis : arguam te, et statuam contra faciem tuam.
22 συνετε δη ταυτα οι επιλανθανομενοι του θεου μηποτε αρπαση και μη η ο ρυομενος	22 Intelligite hæc, qui obliviscimini Deum, nequando rapiat, et non sit qui eripiat.
23 θυσια αινεσεως δοξασει με και εκει οδος η δειξω αυτω το σωτηριον του θεου	23 Sacrificium laudis honorificabit me, et illic iter quo ostendam illi salutare Dei.