ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 49
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150151
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LXX | BIBLIA |
---|---|
1 ψαλμος τω ασαφ θεος θεων κυριος ελαλησεν και εκαλεσεν την γην απο ανατολων ηλιου και μεχρι δυσμων | 1 Del maestro de coro. De los hijos de Coré. Salmo. |
2 εκ σιων η ευπρεπεια της ωραιοτητος αυτου ο θεος εμφανως ηξει | 2 ¡Oídlo, pueblos todos, escuchad, habitantes todos de la tierra, |
3 ο θεος ημων και ου παρασιωπησεται πυρ εναντιον αυτου καυθησεται και κυκλω αυτου καταιγις σφοδρα | 3 hijos de Adán, así como hijos de hombre, ricos y pobres a la vez! |
4 προσκαλεσεται τον ουρανον ανω και την γην διακριναι τον λαον αυτου | 4 Mi boca va a decir sabiduría, y cordura el murmullo de mi corazón; |
5 συναγαγετε αυτω τους οσιους αυτου τους διατιθεμενους την διαθηκην αυτου επι θυσιαις | 5 tiendo mi oído a un proverbio, al son de cítara descubriré mi enigma. |
6 και αναγγελουσιν οι ουρανοι την δικαιοσυνην αυτου οτι ο θεος κριτης εστιν διαψαλμα | 6 ¿Por qué temer en días de desgracia cuando me cerca la malicia de los que me hostigan, |
7 ακουσον λαος μου και λαλησω σοι ισραηλ και διαμαρτυρομαι σοι ο θεος ο θεος σου ειμι εγω | 7 los que ponen su confianza en su fortuna, y se glorían de su gran riqueza? |
8 ουκ επι ταις θυσιαις σου ελεγξω σε τα δε ολοκαυτωματα σου ενωπιον μου εστιν δια παντος | 8 ¡Si nadie puede redimirse ni pagar a Dios por su rescate!; |
9 ου δεξομαι εκ του οικου σου μοσχους ουδε εκ των ποιμνιων σου χιμαρους | 9 es muy cara la redención de su alma, y siempre faltará, |
10 οτι εμα εστιν παντα τα θηρια του δρυμου κτηνη εν τοις ορεσιν και βοες | 10 para que viva aún y nunca vea la fosa. |
11 εγνωκα παντα τα πετεινα του ουρανου και ωραιοτης αγρου μετ' εμου εστιν | 11 Se ve, en cambio, fenecer a los sabios, perecer a la par necio y estúpido, y dejar para otros sus riquezas. |
12 εαν πεινασω ου μη σοι ειπω εμη γαρ εστιν η οικουμενη και το πληρωμα αυτης | 12 Sus tumbas son sus casas para siempre, sus moradas de edad en edad; ¡y a sus tierras habían puesto sus nombres! |
13 μη φαγομαι κρεα ταυρων η αιμα τραγων πιομαι | 13 El hombre en la opulencia no comprende, a las bestias mudas se asemeja. |
14 θυσον τω θεω θυσιαν αινεσεως και αποδος τω υψιστω τας ευχας σου | 14 Así andan ellos, seguros de sí mismos, y llegan al final, contentos de su suerte. Pausa. |
15 και επικαλεσαι με εν ημερα θλιψεως και εξελουμαι σε και δοξασεις με διαψαλμα | 15 Como ovejas son llevados al seol, los pastorea la Muerte, y los rectos dominarán sobre ellos. Por la mañana se desgasta su imagen, ¡el seol será su residencia! |
16 τω δε αμαρτωλω ειπεν ο θεος ινα τι συ διηγη τα δικαιωματα μου και αναλαμβανεις την διαθηκην μου δια στοματος σου | 16 Pero Dios rescatará mi alma, de las garras del seol me cobrará. |
17 συ δε εμισησας παιδειαν και εξεβαλες τους λογους μου εις τα οπισω | 17 No temas cuando el hombre se enriquece, cuando crece el boato de su casa. |
18 ει εθεωρεις κλεπτην συνετρεχες αυτω και μετα μοιχων την μεριδα σου ετιθεις | 18 Que a su muerte, nada ha de llevarse, su boato no bajará con él. |
19 το στομα σου επλεονασεν κακιαν και η γλωσσα σου περιεπλεκεν δολιοτητα | 19 Aunque en vida se bendecía a sí mismo - te alaban, porque te has tratado bien -, |
20 καθημενος κατα του αδελφου σου κατελαλεις και κατα του υιου της μητρος σου ετιθεις σκανδαλον | 20 irá a unirse a la estirpe de sus padres, que nunca ya verán la luz. |
21 ταυτα εποιησας και εσιγησα υπελαβες ανομιαν οτι εσομαι σοι ομοιος ελεγξω σε και παραστησω κατα προσωπον σου | 21 El hombre en la opulencia no comprende, a las bestias mudas se asemeja. |
22 συνετε δη ταυτα οι επιλανθανομενοι του θεου μηποτε αρπαση και μη η ο ρυομενος | |
23 θυσια αινεσεως δοξασει με και εκει οδος η δειξω αυτω το σωτηριον του θεου |