Evanđelje po Luki 17

Biblija Hrvatski	STUTTGARTENSIA-DELITZSCH
1 I reče svojim učenicima: »Nije moguće da ne dođu sablazni, no jao onome po kom dolaze;	1 וַיֹּאמֶר אֶל־תַּלְמִידָיו אִי אֶפְשַׁר שֶׁלֹּא־יָבֹאוּ הַמִּכְשֹׁלִים אֲבָל אוֹי לָאִישׁ אֲשֶׁר עַל־יָדוֹ יָבֹאוּ
2 je li s mlinskim kamenom o vratu strovaljen u more, korisnije mu je nego da sablazni jednoga od ovih malenih.	2 נוֹחַ לוֹ שֶׁיִּתָּלֶה פֶלַח־רֶכֶב עַל־צַוָּארוֹ וְיֻשְׁלַךְ אֶל־הַיָּם מֵאֲשֶׁר יַכְשִׁיל אֶת־אֶחָד מֵהַקְּטַנִּים הָאֵלֶּה
3 Čuvajte se!« »Pogriješi li tvoj brat, prekori ga; ako se obrati, oprosti mu.	3 הִשָּׁמְרוּ לְנַפְשׁוֹתֵיכֶם אִם־יֶחֱטָא לְךָ אָחִיךָ הוֹכַח לוֹ וְאִם־יִנָּחֵם סְלַח־לוֹ
4 Pa ako se sedam puta na dan ogriješi o tebe i sedam se puta obrati tebi govoreći: ‘Žao mi je!’, oprosti mu.«	4 וְאִם־יֶחֱטָא לְךָ שֶׁבַע פְּעָמִים בַּיּוֹם וְשָׁב אֵלֶיךָ שֶׁבַע פְּעָמִים בַּיּוֹם וְאָמַר נִחָמְתִּי וְסָלַחְתָּ לּוֹ
5 Apostoli zamole Gospodina: »Um-noži nam vjeru!«	5 וַיֹּאמְרוּ הַשְּׁלִיחִים אֶל־הָאָדוֹן הוֹסֵף לָנוּ אֱמוּנָה
6 Gospodin im odvrati: »Da imate vjere koliko je zrno gorušičino, rekli biste ovom dudu: ‘Iščupaj se s korijenom i presadi se u more!’ I on bi vas poslušao.«	6 וַיֹּאמֶר הָאָדוֹן לוּ־הָיְתָה לָכֶם אֱמוּנָה כְּגַרְגֵר הַחַרְדָּל אָז תֹּאמְרוּ אֶל־הַתּוּת הַזֶּה הֵעָקֵר וְהִנָּטַע בְּתוֹךְ הַיָּם וְיִשְׁמַע לָכֶם
7 »Tko će to od vas reći sluzi svomu, oraču ili pastiru, koji se vrati s polja: ‘Dođi brzo i sjedni za stol?’	7 מִי הוּא־זֶה מִכֶּם וְלוֹ עֶבֶד חֹרֵשׁ אוֹ רֹעֶה אֲשֶׁר בְּבֹאוֹ מִן־הַשָּׂדֶה יֹאמַר אֵלָיו מַהֵר גְּשָׁה־הֵנָּה וְהָסֵב
8 Neće li mu, naprotiv, reći: ‘Pripravi što ću večerati pa se pripaši i poslužuj mi dok jedem i pijem; potom ćeš ti jesti i piti’?	8 הֲלֹא יֹאמַר אֵלָיו הָכֵן לִי אֲרוּחַת הָעֶרֶב וַחֲגֹר מָתְנֶיךָ וְשָׁרְתֵנִי עַד אִם־כִּלִּיתִי לֶאֱכֹל וְלִשְׁתּוֹת וְאַחַר תֹּאכַל וְתִשְׁתֶּה גַּם־אָתָּה
9 Zar duguje zahvalnost sluzi jer je izvršio što mu je naređeno?	9 הֲגַם יִתֵּן תּוֹדָה לָעֶבֶד עַל־עֲשׂתוֹ אֵת אֲשֶׁר צִוָּהוּ אָמַרְתִּי לֹא יִתֵּן
10 Tako i vi: kad izvršite sve što vam je naređeno, recite: ‘Sluge smo beskorisne! Učinismo što smo bili dužni učiniti!’«	10 כָּכָה גַם־אַתֶּם אַחֲרֵי עֲשׂוֹתְכֶם אֶת־כָּל־אֲשֶׁר צֻוֵּיתֶם אִמְרוּ עֲבָדִים אֵין־מוֹעִיל בָּם אֲנָחְנוּ כִּי רַק אֶת־הַמֻּטָּל עָלֵינוּ לַעֲשׂוֹת עָשִׂינוּ
11 Dok je tako putovao u Jeruzalem, prolazio je između Samarije i Galileje.	11 וַיְהִי בְּנָסְעוֹ יְרוּשָׁלָיִם וְהוּא עֹבֵר בְּתוֹךְ שֹׁמְרוֹן וְהַגָּלִיל
12 Kad je ulazio u neko selo, eto mu u susret deset gubavaca. Zaustave se podaleko	12 וַיָּבֹא אֶל־כְּפָר אֶחָד וַיִּפְגָּעֻהוּ עֲשָׂרָה אֲנָשִׁים מְצֹרָעִים וְהֵם עֹמְדִים מֵרָחוֹק
13 i zavape: »Isuse, Učitelju, smiluj nam se!«	13 וַיִּשְׂאוּ אֶת־קוֹלָם לֵאמֹר יֵשׁוּעַ מוֹרֶה חָנֵּנוּ
14 Kad ih Isus ugleda, reče im: »Idite, pokažite se svećenicima!« I dok su išli, očistiše se.	14 וַיַּרְא אוֹתָם וַיֹּאמֶר אֲלֵיהֶם לְכוּ וְהֵרָאוּ אֶל־הַכֹּהֲנִים וַיְהִי בְלֶכְתָּם וַיִּטְהָרוּ
15 Jedan od njih vidjevši da je ozdravio, vrati se slaveći Boga u sav glas.	15 וְאֶחָד מֵהֶם בִּרְאֹתוֹ כִּי נִרְפָּא וַיָּשָׁב וַיְשַׁבַּח אֶת־הָאֱלֹהִים בְּקוֹל גָּדוֹל
16 Baci se ničice k Isusovim nogama zahvaljujući mu. A to bijaše neki Samarijanac.	16 וַיִּפֹּל עַל־פָּנָיו לְרַגְלָיו וַיּוֹדֶה לוֹ וְהוּא הָיָה שֹׁמְרוֹנִי
17 Nato Isus primijeti: »Zar se ne očistiše desetorica?	17 וַיַּעַן יֵשׁוּעַ וַיֹּאמַר הֲלֹא הָעֲשָׂרָה טֹהָרוּ וְהַתִּשְׁעָה אַיֵּה הֵם
18 A gdje su ona devetorica? Ne nađe li se nijedan koji bi se vratio i podao slavu Bogu, osim ovoga tuđinca?«	18 הַאִם לֹא־נִמְצָא אֲשֶׁר שָׁב לָתֵת כָּבוֹד לֵאלֹהִים זוּלָתִי הַנָּכְרִי הַזֶּה
19 A njemu reče: »Ustani! Idi! Tvoja te vjera spasila!«	19 וַיֹּאמֶר אֵלָיו קוּם וָלֵךְ אֱמוּנָתְךָ הוֹשִׁיעָה לָּךְ
20 Upitaju ga farizeji: »Kad će doći kraljevstvo Božje?« Odgovori im: »Kraljevstvo Božje ne dolazi primjetljivo.	20 וַיִּשְׁאָלֻהוּ הַפְּרוּשִׁים מָתַי תָּבוֹא מַלְכוּת הָאֱלֹהִים וַיַּעַן אֹתָם לֵאמֹר מַלְכוּת הָאֱלֹהִים לֹא תָבוֹא בְּמַרְאֵה עֵינָיִם
21 Niti će se moći kazati: ‘Evo ga ovdje!’ ili: ‘Eno ga ondje!’ Ta evo – kraljevstvo je Božje među vama!«	21 וְלֹא יֹאמְרוּ הִנֵּה־פֹה אוֹ הִנֵּה־שָׁם כִּי מַלְכוּת הָאֱלֹהִים הִנֵּה בְּקִרְבְּכֶם הִיא
22 Zatim reče učenicima: »Doći će dani kad ćete zaželjeti vidjeti i jedan dan Sina Čovječjega, ali ga nećete vidjeti.	22 וַיֹּאמֶר אֶל־הַתַּלְמִידִים יָמִים בָּאִים וְהִתְאַוִּיתֶם לִרְאוֹת יוֹם אֶחָד מִימֵי בֶן־הָאָדָם וְלֹא תִרְאוּ
23 Govorit će vam: ‘Eno ga ondje, evo ovdje!’ Ne odlazite i ne pomamite se!	23 וְאִם־יֹאמְרוּ אֲלֵיכֶם הִנֵּה־שָׁם הִנֵּה פֹה אַל־תֵּלֵכוּ וְאַל־תָּרוּצוּ אַחֲרֵיהֶם
24 Jer kao što munja sijevne na jednom kraju obzorja i odbljesne na drugom, tako će biti i sa Sinom Čovječjim u Dan njegov.	24 כִּי כַבָּרָק אֲשֶׁר יִבְרַק מִקְצֵה הַשָּׁמַיִם וְיָאִיר עַד־קְצֵה הַשָּׁמָיִם כֵּן־יִהְיֶה בֶן־הָאָדָם בְּיוֹמוֹ
25 No prije treba da on mnogo pretrpi i da ga ovaj naraštaj odbaci.«	25 אַךְ בָּרִאשׁוֹנָה צָרִיךְ הוּא לִסְבֹּל הַרְבֵּה וּלְהִמָּאֵס מִן־הַדּוֹר הַזֶּה
26 »I kao što bijaše u dane Noine, tako će biti i u dane Sina Čovječjega:	26 וְכַאֲשֶׁר הָיָה בִּימֵי נֹחַ כֵּן יִהְיֶה בִּימֵי בֶן־הָאָדָם
27 jeli su, pili, ženili se i udavali do dana kad Noa uđe u korablju. I dođe potop i sve uništi.	27 אָכְלוּ וְשָׁתוּ נָשְׂאוּ נָשִׁים וְהִשִּׂיאוּ נָשִׁים לַאֲנָשִׁים עַד־הַיּוֹם אֲשֶׁר־בָּא נֹחַ אֶל־הַתֵּבָה וַיָּבֹא הַמַּבּוּל וַיַּשְׁחֵת אֶת־כֻּלָּם
28 Slično kao što bijaše u dane Lotove: jeli su, pili, kupovali, prodavali, sadili, gradili.	28 וְכַאֲשֶׁר הָיָה בִּימֵי לוֹט אָכֹל וְשָׁתֹה קָנֹה וּמָכֹר נָטֹעַ וּבָנֹה
29 A onog dana kad Lot iziđe iz Sodome, zapljušti s neba oganj i sumpor i sve uništi.	29 וַיְהִי בַיּוֹם אֲשֶׁר־יָצָא לוֹט מִסְּדוֹם וַיַּמְטֵר אֵשׁ וְגָפְרִית מִן־הַשָּׁמַיִם וַיַּשְׁחֵת אֶת־כֻּלָּם
30 Tako će isto biti u dan kad se Sin Čovječji objavi.«	30 כָּכָה יִהְיֶה בַּיּוֹם אֲשֶׁר יִגָּלֶה בֶּן־הָאָדָם
31 »U onaj dan tko bude na krovu, a stvari mu u kući, neka ne siđe da ih uzme.	31 בַּיּוֹם הַהוּא אִישׁ אֲשֶׁר יִהְיֶה עַל־הַגָּג וְכֵלָיו בַּבָּיִת אַל־יֵרֵד לָשֵׂאת אֹתָם וְאִישׁ אֲשֶׁר בַּשָּׂדֶה אַל־יָשֹׁב הַבָּיְתָה
32 I tko bude u polju, neka se ne okreće natrag. Sjetite se žene Lotove!	32 זִכְרוּ אֶת־אֵשֶׁת לוֹט
33 Tko god bude nastojao život svoj sačuvati, izgubit će ga; a tko ga izgubi, živa će ga sačuvati.«	33 הַמְבַקֵּשׁ לְמַלֵּט אֶת־נַפְשׁוֹ יְאַבְּדֶנָּה וַאֲשֶׁר יְאַבֵּד אֹתָהּ יְחָיֶּהָ
34 »Kažem vam, one će noći biti dvojica u jednoj postelji: jedan će se uzeti, drugi ostaviti.	34 אֲנִי אֹמֵר לָכֶם בַּלַּיְלָה הַהוּא שְׁנַיִם יִהְיוּ בְּמִטָּה אֶחָת הָאֶחָד יֵאָסֵף וְהָאַחֵר יֵעָזֵב
35 Dvije će mljeti zajedno: jedna će se uzeti, druga ostaviti.«	35 שְׁתַּיִם תִּהְיֶינָה טֹחֲנוֹת יָחַד הָאַחַת תֵּאָסֵף וְהָאַחֶרֶת תֵּעָזֵב
	36 שְׁנַיִם יִהְיוּ בַשָּׂדֶה וְנֶאֱסַף הָאֶחָד וְהָאַחֵר יֵעָזֵב
37 Upitaše ga na to: »Gdje to, Gospodine?« A on im reče: »Gdje bude trupla, ondje će se okupljati i orlovi.«	37 וַיַּעֲנוּ וַיֹּאמְרוּ אֵלָיו אַיֵּה זֹאת אֲדֹנֵינוּ וַיֹּאמֶר אֲלֵיהֶם בַּאֲשֶׁר הַפֶּגֶר שָׁם יִקָּבְצוּ הַנְּשָׁרִים