ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ - Siracide - Sirach 43
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
GREEK BIBLE | BIBLIA |
---|---|
1 γαυριαμα υψους στερεωμα καθαριοτητος ειδος ουρανου εν οραματι δοξης | 1 Orgullo de las alturas, firmamento de pureza, tal la vista del cielo en su espectáculo de gloria. |
2 ηλιος εν οπτασια διαγγελλων εν εξοδω σκευος θαυμαστον εργον υψιστου | 2 El sol apareciendo proclama a su salida: «¡Qué admirable la obra del Altísimo!» |
3 εν μεσημβρια αυτου αναξηραινει χωραν και εναντιον καυματος αυτου τις υποστησεται | 3 En su mediodía reseca la tierra, ante su ardor, ¿quién puede resistir? |
4 καμινον φυσων εν εργοις καυματος τριπλασιως ηλιος εκκαιων ορη ατμιδας πυρωδεις εκφυσων και εκλαμπων ακτινας αμαυροι οφθαλμους | 4 Se atiza el horno para obras de forja: tres veces más el sol que abrasa las montañas; vapores ardientes despide, ciega los ojos con el brillo de sus rayos. |
5 μεγας κυριος ο ποιησας αυτον και εν λογοις αυτου κατεσπευσεν πορειαν | 5 Grande es el Señor que lo hizo, y a cuyo mandato emprende su rápida carrera. |
6 και η σεληνη εν πασιν εις καιρον αυτης αναδειξιν χρονων και σημειον αιωνος | 6 También la luna: sale siempre a su hora, para marcar los tiempos, señal eterna. |
7 απο σεληνης σημειον εορτης φωστηρ μειουμενος επι συντελειας | 7 De la luna procede la señal de las fiestas, astro que mengua, después del plenilunio. |
8 μην κατα το ονομα αυτης εστιν αυξανομενος θαυμαστως εν αλλοιωσει σκευος παρεμβολων εν υψει εν στερεωματι ουρανου εκλαμπων | 8 Lleva el mes su nombre; crece ella maravillosamente cuando cambia, enseña del ejército celeste que brilla en el firmamento del cielo. |
9 καλλος ουρανου δοξα αστρων κοσμος φωτιζων εν υψιστοις κυριου | 9 Hermosura del cielo es la gloria de las estrellas. orden radiante en las alturas del Señor. |
10 εν λογοις αγιου στησονται κατα κριμα και ου μη εκλυθωσιν εν φυλακαις αυτων | 10 Por las palabras del Señor están fijas según su orden. y no aflojan en su puesto de guardia. |
11 ιδε τοξον και ευλογησον τον ποιησαντα αυτο σφοδρα ωραιον εν τω αυγασματι αυτου | 11 Mira el arco iris y a su Hacedor bendice, ¡qué bonito en su esplendor! |
12 εγυρωσεν ουρανον εν κυκλωσει δοξης χειρες υψιστου ετανυσαν αυτο | 12 Rodea el cielo con aureola de gloria, lo han tendido las manos del Altísimo. |
13 προσταγματι αυτου κατεσπευσεν χιονα και ταχυνει αστραπας κριματος αυτου | 13 Con su orden precipita la nieve, y fulmina los rayos según su decreto. |
14 δια τουτο ηνεωχθησαν θησαυροι και εξεπτησαν νεφελαι ως πετεινα | 14 Por eso se abren sus cilleros, y vuelvan las nubes como pájaros. |
15 εν μεγαλειω αυτου ισχυσεν νεφελας και διεθρυβησαν λιθοι χαλαζης | 15 Con su grandeza hace espesas las nubes, y se desmenuzan las piedras de granizo. |
16 και εν οπτασια αυτου σαλευθησεται ορη εν θεληματι αυτου πνευσεται νοτος | 16 a su vista se conmueven los montes. A su voluntad sopla el viento del sur, |
17 φωνη βροντης αυτου ωνειδισεν γην και καταιγις βορεου και συστροφη πνευματος | 17 El bramido de su trueno insulta a la tierra, el huracán del norte y los ciclones. |
18 ως πετεινα καθιπταμενα πασσει χιονα και ως ακρις καταλυουσα η καταβασις αυτης καλλος λευκοτητος αυτης εκθαυμασει οφθαλμος και επι του υετου αυτης εκστησεται καρδια | 18 Como pájaros que se posan esparce la nieve, que baja como langosta que salta al suelo. Admira el ojo la belleza de su blancura, y al verla caer se pasma el corazón. |
19 και παχνην ως αλα επι γης χεει και παγεισα γινεται σκολοπων ακρα | 19 El derrama también sobre la tierra la escarcha como sal, que al helarse se queda como pinchos de espinas. |
20 ψυχρος ανεμος βορεης πνευσει και παγησεται κρυσταλλος εφ' υδατος επι πασαν συναγωγην υδατος καταλυσει και ως θωρακα ενδυσεται το υδωρ | 20 El viento frío del norte sopla y se forma el hielo sobre el agua; sobre toda masa de agua se posa, y el agua se reviste como de coraza. |
21 καταφαγεται ορη και ερημον εκκαυσει και αποσβεσει χλοην ως πυρ | 21 Devora los montes, quema el desierto, y consume como fuego el verdor. |
22 ιασις παντων κατα σπουδην ομιχλη δροσος απαντωσα απο καυσωνος ιλαρωσει | 22 Como remedio de todo llega presto la niebla, el rocío, después del viento ardiente, devuelve la alegría. |
23 λογισμω αυτου εκοπασεν αβυσσον και εφυτευσεν εν αυτη νησους | 23 Según su designio domeña el abismo, y planta islas en él. |
24 οι πλεοντες την θαλασσαν διηγουνται τον κινδυνον αυτης και ακοαις ωτιων ημων θαυμαζομεν | 24 Los que surcan el mar hablan de sus peligros, y de lo que oyen nuestros oídos nos maravillamos. |
25 και εκει τα παραδοξα και θαυμασια εργα ποικιλια παντος ζωου κτισις κητων | 25 Allí están las cosas raras y maravillosas, variedad de animales, especies de monstruos marinos. |
26 δι' αυτον ευοδοι αγγελος αυτου και εν λογω αυτου συγκειται τα παντα | 26 Gracias a Dios tiene éxito su mensajero, y por su palabra todo está en su sitio. |
27 πολλα ερουμεν και ου μη αφικωμεθα και συντελεια λογων το παν εστιν αυτος | 27 Muchos más podríamos decir y nunca acabaríamos; broche de mis palabras: «El lo es todo». |
28 δοξαζοντες που ισχυσομεν αυτος γαρ ο μεγας παρα παντα τα εργα αυτου | 28 ¿Dónde hallar fuerza para glorificarle? ¡Que él es el Grande sobre todas sus obras! |
29 φοβερος κυριος και σφοδρα μεγας και θαυμαστη η δυναστεια αυτου | 29 Temible es el Señor, inmensamente grande, maravilloso su poderío. |
30 δοξαζοντες κυριον υψωσατε καθ' οσον αν δυνησθε υπερεξει γαρ και ετι και υψουντες αυτον πληθυνατε εν ισχυι μη κοπιατε ου γαρ μη αφικησθε | 30 Con vuestra alabanza ensalzad al Señor, cuanto podáis, que siempre estará más alto; y al ensalzarle redoblad vuestra fuerza, no os canséis, que nunca acabaréis. |
31 τις εορακεν αυτον και εκδιηγησεται και τις μεγαλυνει αυτον καθως εστιν | 31 ¿Quién le ha visto para que pueda describirle? ¿quién puede engrandecerle tal como es? |
32 πολλα αποκρυφα εστιν μειζονα τουτων ολιγα γαρ εωρακαμεν των εργων αυτου | 32 Mayores que éstas quedan ocultas muchas cosas, que bien poco de sus obras hemos visto. |
33 παντα γαρ εποιησεν ο κυριος και τοις ευσεβεσιν εδωκεν σοφιαν | 33 Porque el Señor lo hizo todo, y dio a los piadosos la sabiduría. |