ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 15

GREEK BIBLE	VULGATA
1 Η γλυκεια αποκρισις καταπραυνει θυμον? αλλ' ο λυπηρος λογος διεγειρει οργην.	1 Responsio mollis frangit iram ; sermo durus suscitat furorem.
2 Η γλωσσα των σοφων καλλωπιζει την γνωσιν? το στομα δε των αφρονων εξερευγεται μωριαν.	2 Lingua sapientium ornat scientiam ; os fatuorum ebullit stultitiam.
3 Οι οφθαλμοι του Κυριου ειναι εν παντι τοπω, παρατηρουντες κακους και αγαθους.	3 In omni loco, oculi Domini contemplantur bonos et malos.
4 Η υγιαινουσα γλωσσα ειναι δενδρον ζωης? η δε διεστραμμενη, συντριψις εις το πνευμα.	4 Lingua placabilis lignum vitæ ; quæ autem immoderata est conteret spiritum.
5 Ο αφρων καταφρονει την διδασκαλιαν του πατρος αυτου? ο δε φυλαττων ελεγχον ειναι φρονιμος.	5 Stultus irridet disciplinam patris sui ; qui autem custodit increpationes astutior fiet. In abundanti justitia virtus maxima est : cogitationes autem impiorum eradicabuntur.
6 Εν τω οικω του δικαιου ειναι θησαυρος πολυς? εις δε το εισοδημα του ασεβους διασκορπισμος.	6 Domus justi plurima fortitudo, et in fructibus impii conturbatio.
7 Τα χειλη των σοφων διαδιδουσι γνωσιν? αλλ' η καρδια των αφρονων δεν ειναι ουτως.	7 Labia sapientium disseminabunt scientiam ; cor stultorum dissimile erit.
8 Η θυσια των ασεβων ειναι βδελυγμα εις τον Κυριον? αλλ' η δεησις των ευθεων ευπροσδεκτος εις αυτον.	8 Victimæ impiorum abominabiles Domino ; vota justorum placabilia.
9 Βδελυγμα ειναι εις τον Κυριον η οδος του ασεβους? αγαπα δε τον θηρευοντα την δικαιοσυνην.	9 Abominatio est Domino via impii ; qui sequitur justitiam diligitur ab eo.
10 Η διδασκαλια ειναι δυσαρεστος εις τον εγκαταλειποντα την οδον? ο μισων τον ελεγχον θελει τελευτησει.	10 Doctrina mala deserenti viam vitæ ; qui increpationes odit, morietur.
11 Ο αδης και η απωλεια ειναι εμπροσθεν του Κυριου? ποσω μαλλον αι καρδιαι των υιων των ανθρωπων;	11 Infernus et perditio coram Domino ; quanto magis corda filiorum hominum !
12 Ο χλευαστης δεν αγαπα τον ελεγχοντα αυτον, ουδε θελει υπαγει προς τους σοφους.	12 Non amat pestilens eum qui se corripit, nec ad sapientes graditur.
13 Καρδια ευφραινομενη ιλαρυνει το προσωπον? υπο δε της λυπης της καρδιας καταθλιβεται το πνευμα.	13 Cor gaudens exhilarat faciem ; in mœrore animi dejicitur spiritus.
14 Η καρδια του συνετου ζητει γνωσιν? το δε στομα των αφρονων βοσκει μωριαν.	14 Cor sapientis quærit doctrinam, et os stultorum pascitur imperitia.
15 Πασαι αι ημεραι του τεθλιμμενου ειναι κακαι? ο δε ευφραινομενος την καρδιαν εχει ευωχιαν παντοτεινην.	15 Omnes dies pauperis, mali ; secura mens quasi juge convivium.
16 Καλητερον το ολιγον εν φοβω Κυριου, παρα θησαυροι πολλοι και ταραχη εν αυτοις.	16 Melius est parum cum timore Domini, quam thesauri magni et insatiabiles.
17 Καλητερον ξενισμος λαχανων μετα αγαπης, παρα μοσχος σιτευτος μετα μισους.	17 Melius est vocari ad olera cum caritate, quam ad vitulum saginatum cum odio.
18 Ο θυμωδης ανθρωπος διεγειρει μαχας? ο δε μακροθυμος καταπαυει εριδας.	18 Vir iracundus provocat rixas ; qui patiens est mitigat suscitatas.
19 Η οδος του οκνηρου ειναι ως πεφραγμενη απο ακανθας? αλλ' η οδος των ευθεων ειναι εξωμαλισμενη.	19 Iter pigrorum quasi sepes spinarum ; via justorum absque offendiculo.
20 Υιος σοφος ευφραινει πατερα? ο δε μωρος ανθρωπος καταφρονει την μητερα αυτου.	20 Filius sapiens lætificat patrem, et stultus homo despicit matrem suam.
21 Η μωρια ειναι χαρα εις τον ενδεη φρενων? ο δε συνετος ανθρωπος περιπατει ορθως.	21 Stultitia gaudium stulto, et vir prudens dirigit gressus suos.
22 Οπου συμβουλιον δεν υπαρχει, οι σκοποι ματαιονονται? εν δε τω πληθει των συμβουλων στερεονονται.	22 Dissipantur cogitationes ubi non est consilium ; ubi vero sunt plures consiliarii, confirmantur.
23 Χαρα εις τον ανθρωπον δια την αποκρισιν του στοματος αυτου, και λογος εν καιρω, ποσον καλος ειναι.	23 Lætatur homo in sententia oris sui, et sermo opportunus est optimus.
24 Η οδος της ζωης εις τον συνετον ειναι προς τα ανω, δια να εκκλινη απο του αδου κατω.	24 Semita vitæ super eruditum, ut declinet de inferno novissimo.
25 Ο Κυριος καταστρεφει τον οικον των υπερηφανων? στερεονει δε το οριον της χηρας.	25 Domum superborum demolietur Dominus, et firmos faciet terminos viduæ.
26 Οι λογισμοι του πονηρου ειναι βδελυγμα εις τον Κυριον? των δε καθαρων οι λογοι ευαρεστοι.	26 Abominatio Domini cogitationes malæ, et purus sermo pulcherrimus firmabitur ab eo.
27 Ο δωροληπτης ταραττει τον οικον αυτου? αλλ' οστις μισει τα δωρα θελει ζησει.	27 Conturbat domum suam qui sectatur avaritiam ; qui autem odit munera, vivet. Per misericordiam et fidem purgantur peccata : per timorem autem Domini declinat omnis a malo.
28 Η καρδια του δικαιου προμελετα δια να αποκριθη? το δε στομα των ασεβων εξερευγεται κακα.	28 Mens justi meditatur obedientiam ; os impiorum redundat malis.
29 Ο Κυριος ειναι μακραν απο των ασεβων? εισακουει δε της δεησεως των δικαιων.	29 Longe est Dominus ab impiis, et orationes justorum exaudiet.
30 Το φως των οφθαλμων ευφραινει την καρδιαν? και η καλη φημη παχυνει τα οστα.	30 Lux oculorum lætificat animam ; fama bona impinguat ossa.
31 Το ωτιον, το οποιον ακουει τον ελεγχον της ζωης, διατριβει μεταξυ των σοφων.	31 Auris quæ audit increpationes vitæ in medio sapientium commorabitur.
32 Οστις απωθει την διδασκαλιαν, αποστρεφεται την ψυχην αυτου? αλλ' οστις ακουει τον ελεγχον, αποκτα συνεσιν.	32 Qui abjicit disciplinam despicit animam suam ; qui autem acquiescit increpationibus possessor est cordis.
33 Ο φοβος του Κυριου ειναι διδασκαλια σοφιας? και η ταπεινωσις προπορευεται της δοξης.	33 Timor Domini disciplina sapientiæ, et gloriam præcedit humilitas.