ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 12

GREEK BIBLE	LA SACRA BIBBIA
1 Οστις αγαπα παιδειαν, αγαπα γνωσιν? αλλ' οστις μισει ελεγχον, ειναι αφρων.	1 Chi ama la disciplina, ama la scienza, ma chi odia il rimprovero è uno stupido.
2 Ο καλος ευρισκει χαριν παρα Κυριου? τον δε μηχανευομενον κακα θελει καταδικασει.	2 Un buono si attira la compiacenza del Signore, ma l'uomo astuto Dio lo condanna.
3 Δεν θελει στερεωθη ανθρωπος δια της ανομιας? η ριζα δε των δικαιων θελει μενει ασαλευτος.	3 Non si consolida un uomo con l'empietà, ma la radice dei giusti non sarà mai smossa.
4 Η εναρετος γυνη ειναι στεφανος εις τον ανδρα αυτης? η δε προξενουσα αισχυνην ειναι ως σαπρια εις τα οστα αυτου.	4 Una buona moglie è la corona di suo marito, ma come carie nell'ossa è la disonorata.
5 Οι λογισμοι των δικαιων ειναι ευθυτης? αι δε βουλαι των ασεβων δολος.	5 I pensieri dei giusti sono equità, ma le trame degli empi sono inganno.
6 Οι λογοι των ασεβων ενεδρευουσιν αιμα? το δε στομα των ευθεων θελει ελευθερωσει αυτους.	6 Le parole degli empi sono insidie mortali, ma la bocca degli uomini retti li libera.
7 Οι ασεβεις καταστρεφονται και δεν υπαρχουσιν? ο οικος δε των δικαιων θελει διαμενει.	7 Gli empi precipitano e non tornano più, la casa dei retti rimane per sempre.
8 Ο ανθρωπος εγκωμιαζεται κατα την συνεσιν αυτου? ο δε διεστραμμενος την καρδιαν θελει εισθαι εις καταφρονησιν.	8 Per la propria prudenza uno viene lodato, l'uomo perverso invece è disprezzato.
9 Καλητερος ο ανθρωπος ο μη τιμωμενος και επαρκων εις εαυτον, παρα ο κενοδοξων και στερουμενος αρτου.	9 Val più un uomo da poco che ha solo un servo, di un uomo onorato, ma privo di pane.
10 Ο δικαιος επιμελειται την ζωην του κτηνους αυτου? τα δε σπλαγχνα των ασεβων ειναι ανελεημονα.	10 Il giusto conosce ognuno dei suoi animali, ma le viscere degli empi sono crudeli.
11 Ο εργαζομενος την γην αυτου θελει χορτασθη αρτον? ο δε ακολουθων τους ματαιοφρονας ειναι ενδεης φρενων.	11 Chi lavora il suo suolo si sazia di pane, ma chi va dietro a chimere è privo di senno.
12 Ο ασεβης ζητει την υπερασπισιν των κακων? αλλ' η ριζα του δικαιου αναδιδει.	12 L'empio brama la rete dei cattivi, ma la radice dei giusti produce.
13 Δι' αμαρτιαν χειλεων παγιδευεται ο ασεβης? ο δε δικαιος εξερχεται εκ στενοχωριας.	13 Nel peccato delle labbra è preso il malvagio, il giusto invece sfugge al loro morso.
14 Εκ των καρπων του στοματος αυτου ο ανθρωπος θελει εμπλησθη αγαθων? και η αμοιβη των χειρων του ανθρωπου θελει επιστρεψει εις αυτον.	14 Dal frutto della bocca l'uomo si sazia di beni e il frutto delle sue mani gli appartiene.
15 Η οδος του αφρονος ειναι ορθη εις τους οφθαλμους αυτου? ο δε ακουων συμβουλας ειναι σοφος.	15 La via dell'empio è retta ai suoi occhi, ma chi ascolta il consiglio è saggio.
16 Ο αφρων φανερονει ευθυς την οργην αυτου? ο δε φρονιμος σκεπαζει το ονειδος αυτου.	16 Lo stolto subito fa vedere il suo dispetto, ma il sapiente nasconde l'oltraggio.
17 Ο λαλων αληθειαν αναγγελλει το δικαιον? ο δε ψευδομαρτυς δολον.	17 Chi ama la verità annunzia la giustizia, ma testimonianza dei bugiardi è la falsità.
18 Ο φλυαρος ειναι ως τραυματα μαχαιρας? η δε γλωσσα των σοφων, ιασις.	18 C'è chi parla come a colpi di spada, ma la lingua dei saggi guarisce.
19 Τα χειλη της αληθειας θελουσιν εισθαι σταθερα διαπαντος? η δε ψευδης γλωσσα μονον στιγμιαια.	19 Una lingua verace rimane in eterno, una lingua bugiarda solo un batter d'occhio.
20 Δολος ειναι εν τη καρδια των μηχανευομενων κακα? ευφροσυνη δε εις τους βουλευομενους ειρηνην.	20 Delusione nel cuore di chi trama il male, gioia per chi consiglia la pace.
21 Ουδεμια βλαβη θελει συμβη εις τον δικαιον? οι δε ασεβεις θελουσιν εμπλησθη κακων.	21 Non giunge al giusto alcun malanno, gli empi invece son pieni di mali.
22 Ψευδη χειλη βδελυγμα εις τον Κυριον? οι δε ποιουντες αληθειαν ειναι δεκτοι εις αυτον.	22 Il Signore detesta una lingua bugiarda, di chi fa la verità invece si compiace.
23 Ο φρονιμος ανθρωπος καλυπτει γνωσιν? η δε καρδια των αφρονων διακηρυττει μωριαν.	23 L'uomo prudente nasconde la scienza, ma il cuore degli empi proclama stoltezza.
24 Η χειρ των επιμελων θελει εξουσιαζει? οι δε οκνηροι θελουσιν εισθαι υποτελεις.	24 La mano dell'uomo solerte sarà sopra tutti, ma l'uomo indolente diventerà schiavo.
25 Η λυπη εν τη καρδια του ανθρωπου ταπεινονει αυτην? ο δε καλος λογος ευφραινει αυτην.	25 Basta un affanno del cuore e l'uomo ha la febbre, ma una buona parola lo riempie di gioia.
26 Ο δικαιος υπερεχει του πλησιον αυτου? η δε οδος των ασεβων πλανα αυτους.	26 Trova il suo pascolo il giusto, ma la via degli empi li svia.
27 Ο οκνηρος δεν επιτυγχανει του θηραματος αυτου? τα δε υπαρχοντα του επιμελους ανθρωπου ειναι πολυτιμα.	27 Non arrostisce l'indolenza la sua preda, ma è ricchezza dell'uomo una preziosa diligenza.
28 Εν τη οδω της δικαιοσυνης ειναι ζωη? και η πορεια της οδου αυτης δεν φερει εις θανατον.	28 Sul sentiero della giustizia, la vita, la sua strada non va mai alla morte.