1 Οστις αγαπα παιδειαν, αγαπα γνωσιν? αλλ' οστις μισει ελεγχον, ειναι αφρων. | 1 El que ama la corrección, ama la ciencia, y el que detesta la reprensión se embrutece. |
2 Ο καλος ευρισκει χαριν παρα Κυριου? τον δε μηχανευομενον κακα θελει καταδικασει. | 2 El hombre de bien obtiene el favor del Señor, pero el Señor condena al malicioso. |
3 Δεν θελει στερεωθη ανθρωπος δια της ανομιας? η ριζα δε των δικαιων θελει μενει ασαλευτος. | 3 Nadie se afianza por medio de la maldad, pero la raíz de los justos será inconmovible. |
4 Η εναρετος γυνη ειναι στεφανος εις τον ανδρα αυτης? η δε προξενουσα αισχυνην ειναι ως σαπρια εις τα οστα αυτου. | 4 Una mujer perfecta es la corona de su marido, la desvergonzada es como caries en sus huesos. |
5 Οι λογισμοι των δικαιων ειναι ευθυτης? αι δε βουλαι των ασεβων δολος. | 5 Los proyectos de los justos son rectos, las maquinaciones de los malvados no son más que engaño. |
6 Οι λογοι των ασεβων ενεδρευουσιν αιμα? το δε στομα των ευθεων θελει ελευθερωσει αυτους. | 6 Las palabras de los malvados son emboscadas sangrientas, pero a los hombres rectos los libra su propia boca. |
7 Οι ασεβεις καταστρεφονται και δεν υπαρχουσιν? ο οικος δε των δικαιων θελει διαμενει. | 7 Apenas derribados, los malvados no existen más, pero la casa de los justos se mantiene en pie. |
8 Ο ανθρωπος εγκωμιαζεται κατα την συνεσιν αυτου? ο δε διεστραμμενος την καρδιαν θελει εισθαι εις καταφρονησιν. | 8 A un hombre se lo alaba por su buen juicio, pero el de corazón falso cae en la ignominia. |
9 Καλητερος ο ανθρωπος ο μη τιμωμενος και επαρκων εις εαυτον, παρα ο κενοδοξων και στερουμενος αρτου. | 9 Más vale hombre sencillo que se basta a sí mismo, que jactancioso al que le falta el pan. |
10 Ο δικαιος επιμελειται την ζωην του κτηνους αυτου? τα δε σπλαγχνα των ασεβων ειναι ανελεημονα. | 10 El justo provee a las necesidades de su ganado, pero las entrañas de los malvados son crueles. |
11 Ο εργαζομενος την γην αυτου θελει χορτασθη αρτον? ο δε ακολουθων τους ματαιοφρονας ειναι ενδεης φρενων. | 11 El que cultiva su tierra se saciará de pan, pero el que persigue quimeras es un insensato. |
12 Ο ασεβης ζητει την υπερασπισιν των κακων? αλλ' η ριζα του δικαιου αναδιδει. | 12 El malvado codicia la presa de los impíos, pero la raíz de los justos está bien afianzada. |
13 Δι' αμαρτιαν χειλεων παγιδευεται ο ασεβης? ο δε δικαιος εξερχεται εκ στενοχωριας. | 13 En el pecado de los labios hay una trampa funesta, pero el justo escapa del peligro. |
14 Εκ των καρπων του στοματος αυτου ο ανθρωπος θελει εμπλησθη αγαθων? και η αμοιβη των χειρων του ανθρωπου θελει επιστρεψει εις αυτον. | 14 El hombre se sacia con el fruto de sus palabras, y cada uno recibe el salario de su trabajo. |
15 Η οδος του αφρονος ειναι ορθη εις τους οφθαλμους αυτου? ο δε ακουων συμβουλας ειναι σοφος. | 15 Al necio le parece que su camino es recto, pero el sabio escucha un consejo. |
16 Ο αφρων φανερονει ευθυς την οργην αυτου? ο δε φρονιμος σκεπαζει το ονειδος αυτου. | 16 El necio manifiesta en seguida su disgusto pero el hombre prudente disimula una afrenta. |
17 Ο λαλων αληθειαν αναγγελλει το δικαιον? ο δε ψευδομαρτυς δολον. | 17 El que dice la verdad declara lo que es justo, pero el testigo falso es un impostor. |
18 Ο φλυαρος ειναι ως τραυματα μαχαιρας? η δε γλωσσα των σοφων, ιασις. | 18 El charlatán corta como una espada, pero la lengua de los sabios es un remedio. |
19 Τα χειλη της αληθειας θελουσιν εισθαι σταθερα διαπαντος? η δε ψευδης γλωσσα μονον στιγμιαια. | 19 Los labios veraces permanecen para siempre, pero la lengua mentirosa, sólo por un instante. |
20 Δολος ειναι εν τη καρδια των μηχανευομενων κακα? ευφροσυνη δε εις τους βουλευομενους ειρηνην. | 20 Hay engaño en el corazón de los que traman el mal, y alegría para los que dan consejos saludables. |
21 Ουδεμια βλαβη θελει συμβη εις τον δικαιον? οι δε ασεβεις θελουσιν εμπλησθη κακων. | 21 Al justo no le pasará nada malo, pero los malvados están llenos de desgracias. |
22 Ψευδη χειλη βδελυγμα εις τον Κυριον? οι δε ποιουντες αληθειαν ειναι δεκτοι εις αυτον. | 22 Los labios mentirosos son abominables para el Señor, pero los que practican la verdad gozan de su favor. |
23 Ο φρονιμος ανθρωπος καλυπτει γνωσιν? η δε καρδια των αφρονων διακηρυττει μωριαν. | 23 El hombre prudente disimula lo que sabe, pero el corazón de los necios proclama su insensatez. |
24 Η χειρ των επιμελων θελει εξουσιαζει? οι δε οκνηροι θελουσιν εισθαι υποτελεις. | 24 La mano laboriosa dominará, la indolente pagará tributo. |
25 Η λυπη εν τη καρδια του ανθρωπου ταπεινονει αυτην? ο δε καλος λογος ευφραινει αυτην. | 25 La inquietud deprime el corazón del hombre, pero una buena palabra lo reconforta. |
26 Ο δικαιος υπερεχει του πλησιον αυτου? η δε οδος των ασεβων πλανα αυτους. | 26 El justo aventaja a los demás, pero a los malvados los extravía su conducta. |
27 Ο οκνηρος δεν επιτυγχανει του θηραματος αυτου? τα δε υπαρχοντα του επιμελους ανθρωπου ειναι πολυτιμα. | 27 El indolente no tiene presa de caza para asar, y el bien más preciado es un hombre laborioso. |
28 Εν τη οδω της δικαιοσυνης ειναι ζωη? και η πορεια της οδου αυτης δεν φερει εις θανατον. | 28 En el sendero de la justicia está la vida, y el camino que ella sigue no lleva a la muerte. |