ΙΩΒ - Giobbe - Job 39

GREEK BIBLE	BIBBIA CEI 2008
1 Γνωριζεις τον καιρον του τοκετου των αγριων αιγων του βραχου; δυνασαι να σημειωσης ποτε γεννωσιν αι ελαφοι;	1 Sai tu quando figliano i camosci o assisti alle doglie delle cerve?
2 Δυνασαι να αριθμησης τους μηνας τους οποιους πληρουσιν; η γνωριζεις τον καιρον του τοκετου αυτων;	2 Conti tu i mesi della loro gravidanza e sai tu quando devono partorire?
3 Αυται συγκαμπτονται, γεννωσι τα παιδια αυτων, ελευθερονονται απο των ωδινων αυτων.	3 Si curvano e si sgravano dei loro parti, espellono i loro feti.
4 Τα τεκνα αυτων ενδυναμουνται, αυξανουσιν εν τη πεδιαδι? εξερχονται και δεν επιστρεφουσι πλεον εις αυτας.	4 Robusti sono i loro figli, crescono all’aperto, se ne vanno e non tornano più da esse.
5 Τις εξαπεστειλεν ελευθερον τον αγριον ονον; η τις ελυσε τους δεσμους αυτου;	5 Chi lascia libero l’asino selvatico e chi ne scioglie i legami?
6 του οποιου οικιαν εκαμον την ερημον, και την αλμυριδα κατοικιαν αυτου.	6 Io gli ho dato come casa il deserto e per dimora la terra salmastra.
7 Καταγελα του θορυβου της πολεως? δεν ακουει την κραυγην του εργοδιωκτου.	7 Dei rumori della città se ne ride e non ode le urla dei guardiani.
8 Κατασκοπευει τα ορη δια βοσκην αυτου, και υπαγει ζητων κατοπιν παντος ειδους χλοης.	8 Gira per le montagne, sua pastura, e va in cerca di quanto è verde.
9 Θελει ευχαριστηθη ο μονοκερως να σε δουλευη, η θελει διανυκτερευσει εν τη φατνη σου;	9 Forse il bufalo acconsente a servirti o a passare la notte presso la tua greppia?
10 Δυνασαι να δεσης τον μονοκερων με τον δεσμον αυτου προς αροτριασιν; η θελει ομαλιζει τας πεδιαδας οπισω σου;	10 Puoi forse legare il bufalo al solco con le corde, o fargli arare le valli dietro a te?
11 Θελεις βαλει το θαρρος σου εις αυτον, διοτι η δυναμις αυτου ειναι μεγαλη; η θελεις αφησει την εργασιαν σου επ' αυτον;	11 Ti puoi fidare di lui, perché la sua forza è grande, e puoi scaricare su di lui le tue fatiche?
12 Θελεις εμπιστευθη εις αυτον να σοι φερη τον σπορον σου και να συναξη αυτον εν τω αλωνιω σου;	12 Conteresti su di lui, perché torni e raduni la tua messe sull’aia?
13 Εδωκας συ τας ωραιας πτερυγας εις τους ταωνας; η πτερυγας και πτερα εις την στρουθοκαμηλον;	13 Lo struzzo batte festosamente le ali, come se fossero penne di cicogna e di falco.
14 ητις αφινει τα ωα αυτης εις την γην και θαλπει αυτα επι του χωματος,	14 Depone infatti sulla terra le uova e nella sabbia le lascia riscaldare.
15 και λησμονει οτι ο πους ενδεχεται να συντριψη αυτα, η το θηριον του αγρου να καταπατηση αυτα?	15 Non pensa che un piede può schiacciarle, una bestia selvatica calpestarle.
16 σκληρυνεται κατα των τεκνων αυτης, ως να μη ησαν αυτης? ματαιως εκοπιασε, μη φοβουμενη?	16 Tratta duramente i figli, come se non fossero suoi, della sua inutile fatica non si preoccupa,
17 διοτι ο Θεος εστερησεν αυτην απο σοφιας και δεν εμοιρασεν εις αυτην συνεσιν?	17 perché Dio gli ha negato la saggezza e non gli ha dato in sorte l’intelligenza.
18 οσακις σηκονεται ορθιος, καταγελα του ιππου και του αναβατου αυτου.	18 Ma quando balza in alto, si beffa del cavallo e del suo cavaliere.
19 Συ εδωκας δυναμιν εις τον ιππον; περιενεδυσας τον τραχηλον αυτου με βροντην;	19 Puoi dare la forza al cavallo e rivestire di criniera il suo collo?
20 συ καμνεις αυτον να πηδα ως ακρις; το γαυριαμα των μυκτηρων αυτου ειναι τρομερον?	20 Puoi farlo saltare come una cavalletta, con il suo nitrito maestoso e terrificante?
21 ανασκαπτει εν τη κοιλαδι και αγαλλεται εις την δυναμιν αυτου? εξερχεται εις απαντησιν των οπλων?	21 Scalpita nella valle baldanzoso e con impeto va incontro alle armi.
22 καταγελα του φοβου και δεν τρομαζει? ουδε στρεφει απο προσωπου ρομφαιας?	22 Sprezza la paura, non teme, né retrocede davanti alla spada.
23 η φαρετρα κροταλιζει κατ' αυτου, η εξαστραπτουσα λογχη και το δορυ.	23 Su di lui tintinna la faretra, luccica la lancia e il giavellotto.
24 Καταπινει την γην εν αγριοτητι και μανια? και δεν πιστευει οτι ηχει σαλπιγξ?	24 Con eccitazione e furore divora lo spazio e al suono del corno più non si tiene.
25 αμα δε τη φωνη της σαλπιγγος, λεγει, Α, α και μακροθεν οσφραινεται την μαχην, την κραυγην των στρατηγων και τον αλαλαγμον.	25 Al primo suono nitrisce: “Ah!” e da lontano fiuta la battaglia, gli urli dei capi e il grido di guerra.
26 Δια της σοφιας σου πετα ο ιεραξ και απλονει τας πτερυγας αυτου προς νοτον;	26 È forse per il tuo ingegno che spicca il volo lo sparviero e distende le ali verso il meridione?
27 Εις την προσταγην σου ανυψουται ο αετος και καμνει την φωλεαν αυτου εν τοις υψηλοις;	27 O al tuo comando l’aquila s’innalza e costruisce il suo nido sulle alture?
28 Κατοικει επι βραχου και διατριβει, επι αποτομου βραχου και επι αβατων τοπων?	28 Vive e passa la notte fra le rocce, sugli spuntoni delle rocce o sui picchi.
29 εκειθεν αναζητει τροφην? οι οφθαλμοι αυτου σκοπευουσι μακροθεν?	29 Di lassù spia la preda e da lontano la scorgono i suoi occhi.
30 και οι νεοσσοι αυτου αιμα πινουσι? και οπου πτωματα, εκει και αυτος.	30 I suoi piccoli succhiano il sangue e dove sono cadaveri, là essa si trova».