ΙΩΒ - Giobbe - Job 23

GREEK BIBLE	VULGATA
1 Και απεκριθη ο Ιωβ και ειπε?	1 Respondens autem Job, ait :
2 Και την σημερον το παραπονον μου ειναι πικρον? η πληγη μου ειναι βαρυτερα του στεναγμου μου.	2 Nunc quoque in amaritudine est sermo meus, et manus plagæ meæ aggravata est super gemitum meum.
3 Ειθε να ηξευρον που να ευρω αυτον? ηθελον υπαγει εως του θρονου αυτου?	3 Quis mihi tribuat ut cognoscam et inveniam illum, et veniam usque ad solium ejus ?
4 ηθελον εκθεσει κρισιν ενωπιον αυτου, και ηθελον εμπλησει το στομα μου αποδειξεων?	4 Ponam coram eo judicium, et os meum replebo increpationibus :
5 ηθελον γνωρισει τους λογους τους οποιους ηθελε μοι αποκριθη, και ηθελον νοησει τι ηθελε μοι ειπει.	5 ut sciam verba quæ mihi respondeat, et intelligam quid loquatur mihi.
6 Μη εν πληθει δυναμεως θελει διαμαχεσθαι μετ' εμου; ουχι? αλλ' ηθελε βαλει εις εμε προσοχην.	6 Nolo multa fortitudine contendat mecum, nec magnitudinis suæ mole me premat.
7 Τοτε ηδυνατο ο δικαιος να διαλεχθη μετ' αυτου? και ηθελον ελευθερωθη διαπαντος απο του κριτου μου.	7 Proponat æquitatem contra me, et perveniat ad victoriam judicium meum.
8 Ιδου, υπαγω εμπρος, αλλα δεν ειναι? και οπισω, αλλα δεν βλεπω αυτον?	8 Si ad orientem iero, non apparet ; si ad occidentem, non intelligam eum.
9 εις τα αριστερα, οταν εργαζηται, αλλα δεν δυναμαι να ιδω αυτον. Κρυπτεται εις τα δεξια, και δεν βλεπω αυτον.	9 Si ad sinistram, quid agam ? non apprehendam eum ; si me vertam ad dexteram, non videbo illum.
10 Γνωριζει ομως την οδον μου? με εδοκιμασε? θελω εξελθει ως χρυσιον.	10 Ipse vero scit viam meam, et probavit me quasi aurum quod per ignem transit.
11 Ο πους μου ενεμεινεν εις τα βηματα αυτου? εφυλαξα την οδον αυτου και δεν εξεκλινα?	11 Vestigia ejus secutus est pes meus : viam ejus custodivi, et non declinavi ex ea.
12 την εντολην των χειλεων αυτου, και δεν ωπισθοδρομησα? διετηρησα τους λογους του στοματος αυτου, μαλλον παρα την αναγκαιαν μου τροφην.	12 A mandatis labiorum ejus non recessi, et in sinu meo abscondi verba oris ejus.
13 Διοτι αυτος ειναι εν μια βουλη? και τις δυναται να αποστρεψη αυτον; και ο, τι επιθυμει η ψυχη αυτου, καμνει.	13 Ipse enim solus est, et nemo avertere potest cogitationem ejus : et anima ejus quodcumque voluit, hoc fecit.
14 Διοτι εκτελει το ορισθεν εις εμε? και πολλα τοιαυτα ειναι μετ' αυτου.	14 Cum expleverit in me voluntatem suam, et alia multa similia præsto sunt ei.
15 Δια τουτο καταπληττομαι απο προσωπου αυτου? συλλογιζομαι και φριττω απ' αυτου?	15 Et idcirco a facie ejus turbatus sum, et considerans eum, timore sollicitor.
16 διοτι ο Θεος εμαλακωσε την καρδιαν μου, και ο Παντοδυναμος με κατεπληξεν?	16 Deus mollivit cor meum, et Omnipotens conturbavit me.
17 επειδη δεν απεκοπην προ του σκοτους, και δεν εκρυψε τον γνοφον απο του προσωπου μου.	17 Non enim perii propter imminentes tenebras, nec faciem meam operuit caligo.