ΙΩΒ - Giobbe - Job 23

GREEK BIBLE	NOVA VULGATA
1 Και απεκριθη ο Ιωβ και ειπε?	1 Respondens autem Iob ait:
2 Και την σημερον το παραπονον μου ειναι πικρον? η πληγη μου ειναι βαρυτερα του στεναγμου μου.	2 “ Nunc quoque in amaritu tudine est querela mea, et manus eius aggravata est super gemitum meum.
3 Ειθε να ηξευρον που να ευρω αυτον? ηθελον υπαγει εως του θρονου αυτου?	3 Quis mihi tribuat, ut cognoscam et inveniam illum et veniam usque ad solium eius?
4 ηθελον εκθεσει κρισιν ενωπιον αυτου, και ηθελον εμπλησει το στομα μου αποδειξεων?	4 Ponam coram eo iudicium et os meum replebo increpationibus,
5 ηθελον γνωρισει τους λογους τους οποιους ηθελε μοι αποκριθη, και ηθελον νοησει τι ηθελε μοι ειπει.	5 ut sciam verba, quae mihi respondeat, et intellegam quid loquatur mihi.
6 Μη εν πληθει δυναμεως θελει διαμαχεσθαι μετ' εμου; ουχι? αλλ' ηθελε βαλει εις εμε προσοχην.	6 Num multa fortitudine contendet mecum? Non! Ipse tantum audiat!
7 Τοτε ηδυνατο ο δικαιος να διαλεχθη μετ' αυτου? και ηθελον ελευθερωθη διαπαντος απο του κριτου μου.	7 Tunc iustus disceptabit cum illo, et ego evaderem in perpetuo a iudice meo.
8 Ιδου, υπαγω εμπρος, αλλα δεν ειναι? και οπισω, αλλα δεν βλεπω αυτον?	8 Si ad orientem iero, non apparet; si ad occidentem, non intellegam eum.
9 εις τα αριστερα, οταν εργαζηται, αλλα δεν δυναμαι να ιδω αυτον. Κρυπτεται εις τα δεξια, και δεν βλεπω αυτον.	9 Si ad sinistram pergam, non apprehendam eum; si me vertam ad dexteram, non videbo illum.
10 Γνωριζει ομως την οδον μου? με εδοκιμασε? θελω εξελθει ως χρυσιον.	10 Ipse vero scit viam meam, et, si probaverit me, quasi aurum egrediar.
11 Ο πους μου ενεμεινεν εις τα βηματα αυτου? εφυλαξα την οδον αυτου και δεν εξεκλινα?	11 Vestigia eius secutus est pes meus, viam eius custodivi et non declinavi ex ea.
12 την εντολην των χειλεων αυτου, και δεν ωπισθοδρομησα? διετηρησα τους λογους του στοματος αυτου, μαλλον παρα την αναγκαιαν μου τροφην.	12 A mandatis labiorum eius non recessi et in sinu meo abscondi verba oris eius.
13 Διοτι αυτος ειναι εν μια βουλη? και τις δυναται να αποστρεψη αυτον; και ο, τι επιθυμει η ψυχη αυτου, καμνει.	13 Ipse enim solus est, et quis repellet eum? Et anima eius, quodcumque voluit, hoc fecit.
14 Διοτι εκτελει το ορισθεν εις εμε? και πολλα τοιαυτα ειναι μετ' αυτου.	14 Cum expleverit in me voluntatem suam, et alia multa similia praesto sunt ei;
15 Δια τουτο καταπληττομαι απο προσωπου αυτου? συλλογιζομαι και φριττω απ' αυτου?	15 et idcirco a facie eius turbatus sum et considerans eum timore sollicitor.
16 διοτι ο Θεος εμαλακωσε την καρδιαν μου, και ο Παντοδυναμος με κατεπληξεν?	16 Deus mollivit cor meum, et Omnipotens conturbavit me.
17 επειδη δεν απεκοπην προ του σκοτους, και δεν εκρυψε τον γνοφον απο του προσωπου μου.	17 Non enim perii propter imminentes tenebras, nec faciem meam operuit caligo.