1 Και απεκριθη Ελιφας ο Θαιμανιτης και ειπε? | 1 Then Eliphaz the Temanite answered and said: |
2 Δυναται ανθρωπος να ωφεληση τον Θεον, διοτι φρονιμος ων δυναται να ωφελη εαυτον; | 2 Can a man be profitable to God? Though to himself a wise man be profitable! |
3 Ειναι ευχαριστησις εις τον Παντοδυναμον, εαν ησαι δικαιος; η κερδος, εαν καθιστας αμεμπτους τας οδους σου; | 3 Is it of advantage to the Almighty if you are just? Or is it a gain to him if you make your ways perfect? |
4 Μηπως φοβουμενος σε θελει σε ελεγξει και θελει ελθει εις κρισιν μετα σου; | 4 Is it because of your piety that he reproves you-- that he enters with you into judgment? |
5 Η κακια σου δεν ειναι μεγαλη; και αι ανομιαι σου απειροι; | 5 Is not your wickedness manifold? Are not your iniquities endless? |
6 Διοτι ελαβες ενεχυρον παρα του αδελφου σου αναιτιως και εστερησας τους γυμνους απο του ενδυματος αυτων. | 6 You have unjustly kept your kinsmen's goods in pawn, left them stripped naked of their clothing. |
7 Δεν εποτισας υδωρ τον διψωντα, και ηρνηθης αρτον εις τον πεινωντα. | 7 To the thirsty you have given no water to drink, and from the hungry you have withheld bread; |
8 Ο δε ισχυρος ανθρωπος απελαμβανε την γην? και ο περιβλεπτος κατωκει εν αυτη. | 8 As if the land belonged to the man of might, and only the privileged were to dwell in it. |
9 Χηρας απεβαλες αβοηθητους, και οι βραχιονες των ορφανων συνετριβησαν υπο σου. | 9 You have sent widows away empty-handed, and the resources of orphans you have destroyed. |
10 Δια τουτο παγιδες σε περιεκυκλωσαν, και φοβος αιφνιδιος σε ταραττει? | 10 Therefore snares are round about you, and a sudden terror causes you dismay, |
11 και σκοτος, ωστε δεν βλεπεις? και πλημμυρα υδατων σε σκεπαζει. | 11 Or darkness, in which you cannot see; a deluge of waters covers you. |
12 Δεν ειναι ο Θεος εν τοις υψηλοις του ουρανου; και θεωρησον το υψος των αστρων, ποσον υψηλα ειναι | 12 Does not God, in the heights of the heavens, behold the stars, high though they are? |
13 Και συ λεγεις, Τι γνωριζει ο Θεος; δυναται να κρινη δια του γνοφου; | 13 Yet you say, "What does God know? Can he judge through the thick darkness? |
14 Νεφη αποκρυπτουσιν αυτον, και δεν βλεπει, και τον γυρον του ουρανου διαπορευεται. | 14 Clouds hide him so that he cannot see; he walks upon the vault of the heavens!" |
15 Μηπως θελεις φυλαξει την παντοτεινην οδον, την οποιαν επατησαν οι ανομοι; | 15 Do you indeed keep to the ancient way trodden by worthless men, |
16 Οιτινες αφηρπασθησαν αωρως, και το θεμελιον αυτων κατεποντισε χειμαρρος? | 16 Who were snatched away before their time; whose foundations a flood swept away? |
17 οιτινες ειπον προς τον Θεον, αποστηθι αφ' ημων? και τι θελει καμει ο Παντοδυναμος εις αυτους; | 17 These men said to God, "Depart from us!" and, "What can the Almighty do to us?" |
18 Αλλ' αυτος ενεπλησεν αγαθων τους οικους αυτων? πλην μακραν απ' εμου η βουλη των ασεβων. | 18 (Yet he had filled their houses with good things! But far be from me the mind of the impious!) |
19 Οι δικαιοι βλεπουσι και αγαλλονται? και οι αθωοι μυκτηριζουσιν αυτους. | 19 The just look on and are gladdened, and the innocent deride them: |
20 Η μεν περιουσια ημων δεν ηφανισθη, το υπολοιπον ομως αυτων κατατρωγει πυρ. | 20 "Truly these have been destroyed where they stood, and such as were left, fire has consumed!" |
21 Οικειωθητι λοιπον μετ' αυτου και εσο εν ειρηνη? ουτω θελει ελθει καλον εις σε. | 21 Come to terms with him to be at peace. In this shall good come to you: |
22 Δεχθητι λοιπον τον νομον εκ του στοματος αυτου, και βαλε τους λογους αυτου εν τη καρδια σου. | 22 Receive instruction from his mouth, and lay up his words in your heart. |
23 Εαν επιστρεψης προς τον Παντοδυναμου, θελεις ανοικοδομηθη, εκδιωξας την ανομιαν μακραν απο των σκηνων σου. | 23 If you return to the Almighty, you will be restored; if you put iniquity far from your tent, |
24 Και θελεις επισωρευσει το χρυσιον ως χωμα και το χρυσιον του Οφειρ ως τας πετρας των χειμαρρων. | 24 And treat raw gold like dust, and the fine gold of Ophir as pebbles from the brook, |
25 Και ο Παντοδυναμος θελει εισθαι ο υπερασπιστης σου, και θελεις εχει πληθος αργυριου. | 25 Then the Almighty himself shall be your gold and your sparkling silver. |
26 Διοτι τοτε θελεις ευφραινεσθε εις τον Παντοδυναμον, και θελεις υψωσει το προσωπον σου προς τον Θεον. | 26 For then you shall delight in the Almighty and you shall lift up your face toward God. |
27 Θελεις δεηθη αυτου, και θελει σου εισακουσει, και θελεις αποδωσει τας ευχας σου. | 27 You shall entreat him and he will hear you, and your vows you shall fulfill. |
28 Και ο, τι αποφασισης, θελει κατορθουσθαι εις σε? και το φως θελει φεγγει επι τας οδους σου. | 28 When you make a decision, it shall succeed for you, and upon your ways the light shall shine. |
29 Οταν ταπεινωθη τις, τοτε θελεις ειπει, Ειναι υψωσις? διοτι θελει σωσει τον κεκυφοτα τους οφθαλμους. | 29 For he brings down the pride of the haughty, but the man of humble mien he saves. |
30 Θελει σωσει και τον μη αθωον? ναι, δια της καθαροτητος των χειρων σου θελει σωθη. | 30 God delivers him who is innocent; you shall be delivered through cleanness of hands. |