1 Ο δε Ιωβ απεκριθη και ειπε? | 1 וַיַּעַן אִיֹּוב וַיֹּאמַר |
2 σεις εισθε αληθως οι ανθρωποι, και με σας θελει τελευτησει η σοφια. | 2 אָמְנָם כִּי אַתֶּם־עָם וְעִמָּכֶם תָּמוּת חָכְמָה |
3 Και εγω εχω συνεσιν ως και υμεις? δεν ειμαι κατωτερος υμων? και τις δεν γνωριζει τοιαυτα πραγματα; | 3 גַּם־לִי לֵבָב ׀ כְּמֹוכֶם לֹא־נֹפֵל אָנֹכִי מִכֶּם וְאֶת־מִי־אֵין כְּמֹו־אֵלֶּה |
4 Εγεινα χλευη εις τον πλησιον μου, οστις επικαλουμαι τον Θεον, και μοι αποκρινεται. Ο δικαιος και αμεμπτος περιγελαται. | 4 שְׂחֹק לְרֵעֵהוּ ׀ אֶהְיֶה קֹרֵא לֶאֱלֹוהַּ וַיַּעֲנֵהוּ חֹוק צַדִּיק תָּמִים |
5 Ο κινδυνευων να ολισθηση με τους ποδας ειναι εις τον στοχασμον του ευτυχουντος ως λυχνος καταπεφρονημενος. | 5 לַפִּיד בּוּז לְעַשְׁתּוּת שַׁאֲנָן נָכֹון לְמֹועֲדֵי רָגֶל |
6 Αι σκηναι των ληστων ευτυχουσι, και οι παροργιζοντες τον Θεον ειναι εν ασφαλεια, εις τας χειρας των οποιων ο Θεος φερει αφθονιαν. | 6 יִשְׁלָיוּ אֹהָלִים ׀ לְשֹׁדְדִים וּבַטֻּחֹות לְמַרְגִּיזֵי אֵל לַאֲשֶׁר הֵבִיא אֱלֹוהַּ בְּיָדֹו |
7 Αλλ' ερωτησον τωρα τα ζωα, και θελουσι σε διδαξει? και τα πετεινα του ουρανου, και θελουσι σοι απαγγειλει? | 7 וְאוּלָם שְׁאַל־נָא בְהֵמֹות וְתֹרֶךָּ וְעֹוף הַשָּׁמַיִם וְיַגֶּד־לָךְ |
8 η λαλησον προς την γην, και θελει σε διδαξει? και οι ιχθυες της θαλασσης θελουσι σοι διηγηθη. | 8 אֹו שִׂיחַ לָאָרֶץ וְתֹרֶךָּ וִיסַפְּרוּ לְךָ דְּגֵי הַיָּם |
9 Τις εκ παντων τουτων δεν γνωριζει, οτι η χειρ του Κυριου εκαμε ταυτα; | 9 מִי לֹא־יָדַע בְּכָל־אֵלֶּה כִּי יַד־יְהוָה עָשְׂתָה זֹּאת |
10 Εν τη χειρι του οποιου ειναι ψυχη παντων των ζωντων και η πνοη πασης ανθρωπινης σαρκος. | 10 אֲשֶׁר בְּיָדֹו נֶפֶשׁ כָּל־חָי וְרוּחַ כָּל־בְּשַׂר־אִישׁ |
11 Το ωτιον δεν διακρινει τους λογους; και ο ουρανισκος λαμβανει γευσιν του φαγητου αυτου; | 11 הֲלֹא־אֹזֶן מִלִּין תִּבְחָן וְחֵךְ אֹכֶל יִטְעַם־לֹו |
12 Η σοφια ειναι μετα των γεροντων, και η συνεσις εν τη μακροτητι των ημερων. | 12 בִּישִׁישִׁים חָכְמָה וְאֹרֶךְ יָמִים תְּבוּנָה |
13 Εν αυτω ειναι η σοφια και η δυναμις? αυτος εχει βουλην και συνεσιν. | 13 עִמֹּו חָכְמָה וּגְבוּרָה לֹו עֵצָה וּתְבוּנָה |
14 Ιδου, καταστρεφει, και δεν ανοικοδομειται? κλειει κατα του ανθρωπου, και ουδεις ο ανοιγων. | 14 הֵן יַהֲרֹוס וְלֹא יִבָּנֶה יִסְגֹּר עַל־אִישׁ וְלֹא יִפָּתֵחַ |
15 Ιδου, κρατει τα υδατα, και ξηραινονται? παλιν εξαποστελλει αυτα, και καταστρεφουσι την γην. | 15 הֵן יַעְצֹר בַּמַּיִם וְיִבָשׁוּ וִישַׁלְּחֵם וְיַהַפְכוּ אָרֶץ |
16 Μετ' αυτου ειναι η δυναμις και η σοφια? αυτου ειναι ο απατωμενος και ο απατων. | 16 עִמֹּו עֹז וְתוּשִׁיָּה לֹו שֹׁגֵג וּמַשְׁגֶּה |
17 Παραδιδει λαφυρον τους βουλευτας και μωραινει τους κριτας. | 17 מֹולִיךְ יֹועֲצִים שֹׁולָל וְשֹׁפְטִים יְהֹולֵל |
18 Λυει την ζωνην των βασιλεων και περιζωνει την οσφυν αυτων με σχοινιον. | 18 מוּסַר מְלָכִים פִּתֵּחַ וַיֶּאְסֹר אֵזֹור בְּמָתְנֵיהֶם |
19 Παραδιδει λαφυρον τους αρχοντας και καταστρεφει τους ισχυρους. | 19 מֹולִיךְ כֹּהֲנִים שֹׁולָל וְאֵתָנִים יְסַלֵּף |
20 Αφαιρει τον λογον των δεινων ρητορων, και σηκονει την συνεσιν απο των πρεσβυτερων. | 20 מֵסִיר פָה לְנֶאֱמָנִים וְטַעַם זְקֵנִים יִקָּח |
21 Εκχεει καταφρονησιν επι τους αρχοντας, και λυει την ζωνην των ισχυρων. | 21 שֹׁופֵךְ בּוּז עַל־נְדִיבִים וּמְזִיחַ אֲפִיקִים רִפָּה |
22 Αποκαλυπτει εκ του σκοτους βαθεα πραγματα, και εξαγει εις φως την σκιαν του θανατου. | 22 מְגַלֶּה עֲמֻקֹות מִנִּי־חֹשֶׁךְ וַיֹּצֵא לָאֹור צַלְמָוֶת |
23 Μεγαλυνει τα εθνη και αφανιζει αυτα? πλατυνει τα εθνη και συστελλει αυτα. | 23 מַשְׂגִּיא לַגֹּויִם וַיְאַבְּדֵם שֹׁטֵחַ לַגֹּויִם וַיַּנְחֵם |
24 Αφαιρει την καρδιαν απο των αρχηγων των λαων της γης, και καμνει αυτους να περιπλανωνται εν ερημω αβατω? | 24 מֵסִיר לֵב רָאשֵׁי עַם־הָאָרֶץ וַיַּתְעֵם בְּתֹהוּ לֹא־דָרֶךְ |
25 ψηλαφωσιν εν σκοτει χωρις φωτος, και καμνει αυτους να παραφερωνται ως ο μεθυων. | 25 יְמַשְׁשׁוּ־חֹשֶׁךְ וְלֹא־אֹור וַיַּתְעֵם כַּשִּׁכֹּור |