Księga Psalmów 45

Biblia Tysiąclecia	VULGATA
1 Kierownikowi chóru. Na melodię: Lilie... Synów Koracha. Pieśń pouczająca. Pieśń miłosna.	1 In finem, filiis Core, pro arcanis. Psalmus.
2 Z mego serca tryska piękne słowo: utwór mój głoszę dla króla; mój język jest jak rylec biegłego pisarza.	2 Deus noster refugium et virtus ; adjutor in tribulationibus quæ invenerunt nos nimis.
3 Tyś najpiękniejszy z synów ludzkich, wdzięk rozlał się na twoich wargach: przeto pobłogosławił tobie Bóg na wieki.	3 Propterea non timebimus dum turbabitur terra, et transferentur montes in cor maris.
4 Bohaterze, przypasz do biodra swój miecz, swą chlubę i ozdobę!	4 Sonuerunt, et turbatæ sunt aquæ eorum ; conturbati sunt montes in fortitudine ejus.
5 Szczęśliwie wstąp na rydwan w obronie wiary, pokory i sprawiedliwości, a prawica twoja niech ci wskaże wielkie czyny!	5 Fluminis impetus lætificat civitatem Dei : sanctificavit tabernaculum suum Altissimus.
6 Strzały twoje są ostre - ludy poddają się tobie - trafiają w serce wrogów króla.	6 Deus in medio ejus, non commovebitur ; adjuvabit eam Deus mane diluculo.
7 Tron Twój, o Boże, trwa wiecznie, berło Twego królestwa - berło sprawiedliwe.	7 Conturbatæ sunt gentes, et inclinata sunt regna : dedit vocem suam, mota est terra.
8 Miłujesz sprawiedliwość, wstrętna ci nieprawość, dlatego Bóg, twój Bóg, namaścił ciebie olejkiem radości hojniej niż równych ci losem;	8 Dominus virtutum nobiscum ; susceptor noster Deus Jacob.
9 wszystkie twoje szaty pachną mirrą, aloesem; płynący z pałaców z kości słoniowej dźwięk lutni raduje ciebie.	9 Venite, et videte opera Domini, quæ posuit prodigia super terram,
10 Córki królewskie wychodzą ci na spotkanie, królowa w złocie z Ofiru stoi po twojej prawicy.	10 auferens bella usque ad finem terræ. Arcum conteret, et confringet arma, et scuta comburet igni.
11 Posłuchaj, córko, spójrz i nakłoń ucha, zapomnij o twym narodzie, o domu twego ojca!	11 Vacate, et videte quoniam ego sum Deus ; exaltabor in gentibus, et exaltabor in terra.
12 Król pragnie twojej piękności: on jest twym panem; oddaj mu pokłon!	12 Dominus virtutum nobiscum ; susceptor noster Deus Jacob.
13 I córa Tyru nadchodzi z darami; możni narodów szukają twych względów.
14 Cała pełna chwały wchodzi córa królewska; złotogłów jej odzieniem.
15 W szacie wzorzystej wiodą ją do króla; za nią dziewice, jej druhny, wprowadzają do ciebie.
16 Przywodzą je z radością i z uniesieniem, przyprowadzają do pałacu króla.
17 Niech twoi synowie zajmą miejsce twych ojców; ustanów ich książętami po całej ziemi!
18 Przez wszystkie pokolenia upamiętnię twe imię; dlatego po wiek wieków sławić cię będą narody.