Księga Psalmów 31

¹ Kierownikowi chóru. Psalm. Dawidowy.

² Panie, do Ciebie się uciekam, niech nigdy nie doznam zawodu; wybaw mnie w Twojej sprawiedliwości!

³ Skłoń ku mnie ucho, pośpiesz, aby mnie ocalić. Bądź dla mnie skałą mocną, warownią, aby mnie ocalić.

⁴ Ty bowiem jesteś dla mnie skałą i twierdzą; przez wzgląd na imię Twoje kieruj mną i prowadź mnie!

⁵ Wydobądź mnie z sieci zastawionej na mnie, bo Ty jesteś moją ucieczką.

⁶ W ręce Twoje powierzam ducha mojego: Ty mnie wybawiłeś, Panie, Boże wierny!

⁷ Nienawidzisz tych, którzy czczą marne bóstwa, ja natomiast pokładam ufność w Panu.

⁸ Weselę się i cieszę z Twojej łaski, boś wejrzał na moją nędzę, uznałeś udręki mej duszy

⁹ i nie oddałeś mnie w ręce nieprzyjaciela, postawiłeś me stopy na miejscu przestronnym.

¹⁰ Zmiłuj się nade mną, Panie, bo jestem w ucisku, od smutku słabnie me oko, a także moja siła i wnętrzności.

¹¹ Bo zgryzota trawi me życie, a wzdychanie - moje lata. Siłę moją zachwiał ucisk i kości moje osłabły.

¹² Stałem się znakiem hańby dla wszystkich mych wrogów, dla moich sąsiadów przedmiotem odrazy, dla moich znajomych - postrachem; kto mnie ujrzy na ulicy, ucieka ode mnie.

¹³ Zapomniano w sercach o mnie jak o zmarłym: stałem się jak sprzęt wyrzucony.

¹⁴ Słyszę bowiem złorzeczenia wielu: Trwoga dokoła, gdy przeciw mnie się zbierają, zamyślają odebrać mi życie.

¹⁵ Ja zaś pokładam ufność w Tobie, Panie, mówię: Ty jesteś moim Bogiem.

¹⁶ W Twoim ręku są moje losy: wyrwij mnie z ręki mych wrogów i prześladowców!

¹⁷ Niech zajaśnieje Twoje oblicze nad Twym sługą: wybaw mnie w swej łaskawości!

¹⁸ Panie, niech nie doznam zawodu, skoro Cię wzywam; niech się zawiodą występni, niech zamilkną w Szeolu!

¹⁹ Niech zaniemówią wargi kłamliwe, co zuchwale wygadują na sprawiedliwego z pychą i ze wzgardą.

²⁰ Jakże jest wielka, o Panie, Twoja dobroć, którą zachowujesz dla tych, co się boją Ciebie, i okazujesz tym, co w Tobie szukają ucieczki na oczach synów ludzkich.

²¹ Ukrywasz ich pod osłoną Twojej obecności od spisku mężów, w swoim namiocie ich kryjesz przed sporem języków.

²² Błogosławiony niech będzie Pan, który okazał cuda swoje i łaski w mieście warownym.

²³ Ja zaś powiedziałem przerażony: Odcięty jestem od Twoich oczu, lecz Tyś wysłuchał głos mego błagania, gdy do Ciebie wołałem.

²⁴ Miłujcie Pana, wszyscy, co Go czcicie! Pan zachowuje wiernych, a odpłaca z nawiązką tym, którzy wyniośle postępują.

²⁵ Bądźcie mocni i mężnego serca, wszyscy, którzy pokładacie ufność w Panu!