Scrutatio

Mercoledi, 15 maggio 2024 - Sant'Isidoro agricoltore ( Letture di oggi)

Salmos 88


font
EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOSNOVA VULGATA
1 Canto. Salmo de los hijos de Coré. Del maestro de coro, Para la enfermedad. Para la aflicción. Poema de Hernán, el aborigen.

1 Canticum. Psalmus. Filiorum Core. Magistro chori.
Secundum " Mahalat ". Ad cantandum. Maskil. Heman Ezrahitae
.
2 ¡Señor, mi Dios y mi salvador,

día y noche estoy clamando ante ti:

2 Domine, Deus salutis meae,
in die clamavi et nocte coram te.
3 que mi plegaria llegue a tu presencia;

inclina tu oído a mi clamor!

3 Intret in conspectu tuo oratio mea;
inclina aurem tuam ad precem meam.
4 Porque estoy saturado de infortunios,

y mi vida está al borde del Abismo;

4 Quia repleta est malis anima mea,
et vita mea inferno appropinquavit.
5 me cuento entre los que bajaron a la tumba,

y soy como un hombre sin fuerzas.

5 Aestimatus sum cum descendentibus in lacum,
factus sum sicut homo sine adiutorio.
6 Yo tengo mi lecho entre los muertos,

como los caídos que yacen en el sepulcro,

como aquellos en los que tú ya ni piensas,

porque fueron arrancados de tu mano.

6 Inter mortuos liber,
sicut vulnerati dormientes in sepulcris;
quorum non es memor amplius,
et ipsi de manu tua abscissi sunt.
7 Me has puesto en lo más hondo de la fosa,

en las regiones oscuras y profundas;

7 Posuisti me in lacu inferiori,
in tenebrosis et in umbra mortis.
8 tu indignación pesa sobre mí,

y me estás ahogando con tu oleaje.

8 Super me gravatus est furor tuus,
et omnes fluctus tuos induxisti super me.
9 Apartaste de mí a mis conocidos,

me hiciste despreciable a sus ojos;

estoy prisionero, sin poder salir,

9 Longe fecisti notos meos a me,
posuisti me abominationem eis;
conclusus sum et non egrediar.
10 y mis ojos se debilitan por la aflicción.

Yo te invoco, Señor, todo el día,

con las manos tendidas hacia ti.

10 Oculi mei languerunt prae afflictione.
Clamavi ad te, Domine, tota die,
expandi ad te manus meas. -
11 ¿Acaso haces prodigios por los muertos,

o se alzan los difuntos para darte gracias?

11 Numquid mortuis facies mirabilia,
aut surgent umbrae et confitebuntur tibi?
12 ¿Se proclama tu amor en el sepulcro,

o tu fidelidad en el reino de la muerte?

12 Numquid narrabit aliquis in sepulcro misericordiam tuam
et veritatem tuam in loco perditionis?
13 ¿Se anuncian tus maravillas en las tinieblas,

o tu justicia en la tierra del olvido?

13 Numquid cognoscentur in tenebris mirabilia tua,
et iustitia tua in terra oblivionis?
14 Yo invoco tu ayuda, Señor,

desde temprano te llega mi plegaria:

14 Et ego ad te, Domine, clamavi,
et mane oratio mea praeveniet te.
15 ¿Por qué me rechazas, Señor?

¿Por qué me ocultas tu rostro?

15 Ut quid, Domine, repellis animam meam,
abscondis faciem tuam a me?
16 Estoy afligido y enfermo desde niño,

extenuado bajo el peso de tus desgracias;

16 Pauper sum ego et moriens a iuventute mea;
portavi pavores tuos et conturbatus sum.
17 tus enojos pasaron sobre mí,

me consumieron tus terribles aflicciones.

17 Super me transierunt irae tuae,
et terrores tui exciderunt me.
18 Me rodearon todo el día como una correntada,

me envuelven todos a la vez.

18 Circuierunt me sicut aqua tota die,
circumdederunt me simul.
19 Tú me separaste de mis parientes y amigos,

y las tinieblas son mis confidentes.
19 Elongasti a me amicum et proximum,
et noti mei sunt tenebrae.