Salmos 87

EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS	LXX
1 De los hijos de Coré. Salmo. Canto. ¡Esta es la ciudad que fundó el Señor sobre las santas Montañas!	1 ωδη ψαλμου τοις υιοις κορε εις το τελος υπερ μαελεθ του αποκριθηναι συνεσεως αιμαν τω ισραηλιτη
2 El ama las puertas de Sión más que a todas las moradas de Jacob.	2 κυριε ο θεος της σωτηριας μου ημερας εκεκραξα και εν νυκτι εναντιον σου
3 Cosas admirables se dicen de ti, Ciudad de Dios:	3 εισελθατω ενωπιον σου η προσευχη μου κλινον το ους σου εις την δεησιν μου κυριε
4 «Contaré a Egipto y a Babilonia entre aquellos que me conocen; filisteos, tirios y etíopes han nacido en ella».	4 οτι επλησθη κακων η ψυχη μου και η ζωη μου τω αδη ηγγισεν
5 Así se hablará de Sión: «Este, y también aquél, han nacido en ella, y el Altísimo en persona la ha fundado».	5 προσελογισθην μετα των καταβαινοντων εις λακκον εγενηθην ως ανθρωπος αβοηθητος εν νεκροις ελευθερος
6 Al registrar a los pueblos, el Señor escribirá: «Este ha nacido en ella».	6 ωσει τραυματιαι ερριμμενοι καθευδοντες εν ταφω ων ουκ εμνησθης ετι και αυτοι εκ της χειρος σου απωσθησαν
7 Y todos cantarán, mientras danzan: «Todas mis fuentes de vida están en ti».	7 εθεντο με εν λακκω κατωτατω εν σκοτεινοις και εν σκια θανατου
	8 επ' εμε επεστηριχθη ο θυμος σου και παντας τους μετεωρισμους σου επ' εμε επηγαγες διαψαλμα
	9 εμακρυνας τους γνωστους μου απ' εμου εθεντο με βδελυγμα εαυτοις παρεδοθην και ουκ εξεπορευομην
	10 οι οφθαλμοι μου ησθενησαν απο πτωχειας εκεκραξα προς σε κυριε ολην την ημεραν διεπετασα προς σε τας χειρας μου
	11 μη τοις νεκροις ποιησεις θαυμασια η ιατροι αναστησουσιν και εξομολογησονται σοι
	12 μη διηγησεται τις εν ταφω το ελεος σου και την αληθειαν σου εν τη απωλεια
	13 μη γνωσθησεται εν τω σκοτει τα θαυμασια σου και η δικαιοσυνη σου εν γη επιλελησμενη
	14 καγω προς σε κυριε εκεκραξα και το πρωι η προσευχη μου προφθασει σε
	15 ινα τι κυριε απωθεις την ψυχην μου αποστρεφεις το προσωπον σου απ' εμου
	16 πτωχος ειμι εγω και εν κοποις εκ νεοτητος μου υψωθεις δε εταπεινωθην και εξηπορηθην
	17 επ' εμε διηλθον αι οργαι σου και οι φοβερισμοι σου εξεταραξαν με
	18 εκυκλωσαν με ως υδωρ ολην την ημεραν περιεσχον με αμα
	19 εμακρυνας απ' εμου φιλον και πλησιον και τους γνωστους μου απο ταλαιπωριας