Livre d'Isaïe 35

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Que le désert et la terre aride se réjouissent, que la steppe dise sa joie avec des fleurs; comme le narcisse,	1 ευφρανθητι ερημος διψωσα αγαλλιασθω ερημος και ανθειτω ως κρινον
2 qu’elle se couvre de fleurs, qu’elle pousse des cris de joie, des acclamations! À elle de recevoir la gloire du Liban, la splendeur du Carmel et de Saron; à eux de voir la Gloire de Yahvé, la splendeur de notre Dieu.	2 και εξανθησει και αγαλλιασεται τα ερημα του ιορδανου και η δοξα του λιβανου εδοθη αυτη και η τιμη του καρμηλου και ο λαος μου οψεται την δοξαν κυριου και το υψος του θεου
3 Fortifiez les mains qui tombent, affermissez les genoux qui tremblent,	3 ισχυσατε χειρες ανειμεναι και γονατα παραλελυμενα
4 dites aux craintifs: “Courage, ne craignez pas! Voici votre Dieu qui vient pour sa revanche, il leur rendra ce qu’ils ont mérité; lui-même vient pour nous sauver.”	4 παρακαλεσατε οι ολιγοψυχοι τη διανοια ισχυσατε μη φοβεισθε ιδου ο θεος ημων κρισιν ανταποδιδωσιν και ανταποδωσει αυτος ηξει και σωσει ημας
5 Alors les yeux des aveugles verront, les oreilles des sourds entendront,	5 τοτε ανοιχθησονται οφθαλμοι τυφλων και ωτα κωφων ακουσονται
6 le boiteux sautera comme un cerf et la langue du muet chantera sa joie, car des eaux jailliront dans le désert, et des torrents dans la steppe.	6 τοτε αλειται ως ελαφος ο χωλος και τρανη εσται γλωσσα μογιλαλων οτι ερραγη εν τη ερημω υδωρ και φαραγξ εν γη διψωση
7 La terre brûlante se changera en étang, et le pays de la soif en eaux débordantes. Dans le repaire où les chacals étaient chez eux, l’herbe poussera comme les roseaux et les joncs.	7 και η ανυδρος εσται εις ελη και εις την διψωσαν γην πηγη υδατος εσται εκει ευφροσυνη ορνεων επαυλις καλαμου και ελη
8 Il y aura un chemin, une route, qu’on appellera la voie sacrée; l’impur n’y passera pas, car le Seigneur lui-même ouvrira la route et l’homme sans conscience ne s’y aventurera pas.	8 εκει εσται οδος καθαρα και οδος αγια κληθησεται και ου μη παρελθη εκει ακαθαρτος ουδε εσται εκει οδος ακαθαρτος οι δε διεσπαρμενοι πορευσονται επ' αυτης και ου μη πλανηθωσιν
9 On n’y verra jamais le lion, les bêtes sauvages n’y monteront pas; on n’en rencontrera pas sur cette route, mais les rachetés y marcheront.	9 και ουκ εσται εκει λεων ουδε των θηριων των πονηρων ου μη αναβη επ' αυτην ουδε μη ευρεθη εκει αλλα πορευσονται εν αυτη λελυτρωμενοι
10 Ceux que Yahvé a rachetés reviendront, ils arriveront à Sion tout en fête, on lira sur leur visage la joie qui ne passe pas. Ils déborderont de bonheur et de joie: pleurs et douleurs auront pris fin.	10 και συνηγμενοι δια κυριον αποστραφησονται και ηξουσιν εις σιων μετ' ευφροσυνης και ευφροσυνη αιωνιος υπερ κεφαλης αυτων επι γαρ κεφαλης αυτων αινεσις και αγαλλιαμα και ευφροσυνη καταλημψεται αυτους απεδρα οδυνη και λυπη και στεναγμος