Siracide 24

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Voici que la Sagesse fait son propre éloge, et qu’elle se rend gloire au milieu de son peuple.	1 η σοφια αινεσει ψυχην αυτης και εν μεσω λαου αυτης καυχησεται
2 Elle a pris la parole à l’Assemblée du Très-Haut, c’est devant le Tout-Puissant qu’elle se glorifie.	2 εν εκκλησια υψιστου στομα αυτης ανοιξει και εναντι δυναμεως αυτου καυχησεται
3 Je suis sortie, dit-elle, de la bouche du Très-Haut, et comme un brouillard j’ai recouvert la terre.	3 εγω απο στοματος υψιστου εξηλθον και ως ομιχλη κατεκαλυψα γην
4 Dans les hauteurs du ciel est ma demeure, mon trône est dans la colonne de nuée.	4 εγω εν υψηλοις κατεσκηνωσα και ο θρονος μου εν στυλω νεφελης
5 Moi seule ai fait le tour de la voûte du ciel et parcouru le fond des océans.	5 γυρον ουρανου εκυκλωσα μονη και εν βαθει αβυσσων περιεπατησα
6 J’ai pris possession des flots de la mer; à moi la terre, et tous les peuples et toutes les nations.	6 εν κυμασιν θαλασσης και εν παση τη γη και εν παντι λαω και εθνει εκτησαμην
7 Chez eux tous j’ai cherché un lieu où m’arrêter: chez qui, en quel domaine aurai-je un abri?	7 μετα τουτων παντων αναπαυσιν εζητησα και εν κληρονομια τινος αυλισθησομαι
8 Et le Créateur de toutes choses m’a donné un ordre, celui qui m’a créée m’a indiqué où dresser ma tente. Il m’a dit: “Installe-toi en Jacob, qu’Israël soit ton domaine!”	8 τοτε ενετειλατο μοι ο κτιστης απαντων και ο κτισας με κατεπαυσεν την σκηνην μου και ειπεν εν ιακωβ κατασκηνωσον και εν ισραηλ κατακληρονομηθητι
9 Dès le commencement le Seigneur m’avait créée, avant que n’existe le temps, et je ne passe pas avec le temps.	9 προ του αιωνος απ' αρχης εκτισεν με και εως αιωνος ου μη εκλιπω
10 Je célèbre en sa présence la liturgie de sa Sainte Demeure, et c’est pour cela même que je me suis fixée en Sion.	10 εν σκηνη αγια ενωπιον αυτου ελειτουργησα και ουτως εν σιων εστηριχθην
11 Il m’a fait reposer dans la ville bien-aimée, c’est de Jérusalem que j’exerce mon pouvoir.	11 εν πολει ηγαπημενη ομοιως με κατεπαυσεν και εν ιερουσαλημ η εξουσια μου
12 J’ai pris racines dans le peuple glorifié par le Seigneur, dans ce domaine qui est son héritage.	12 και ερριζωσα εν λαω δεδοξασμενω εν μεριδι κυριου κληρονομιας αυτου
13 Je me suis élevée comme un cèdre du Liban, comme les cyprès sur les pentes de l’Hermon.	13 ως κεδρος ανυψωθην εν τω λιβανω και ως κυπαρισσος εν ορεσιν αερμων
14 J’ai grandi comme les palmiers d’Engaddi, comme les lauriers-roses de Jéricho, comme un bel olivier dans la plaine.	14 ως φοινιξ ανυψωθην εν αιγγαδοις και ως φυτα ροδου εν ιεριχω ως ελαια ευπρεπης εν πεδιω και ανυψωθην ως πλατανος
15 Comme le cinnamome j’ai donné mon parfum, comme les plantes odoriférantes; comme les sèves aromatiques j’ai répandu ma senteur, comme le baume et la myrrhe de choix, comme les vapeurs de l’encens dans le sanctuaire.	15 ως κινναμωμον και ασπαλαθος αρωματων δεδωκα οσμην και ως σμυρνα εκλεκτη διεδωκα ευωδιαν ως χαλβανη και ονυξ και στακτη και ως λιβανου ατμις εν σκηνη
16 Comme le pin parasol j’ai étendu mes branches: elles s’appellent Gloire et Grâce.	16 εγω ως τερεμινθος εξετεινα κλαδους μου και οι κλαδοι μου κλαδοι δοξης και χαριτος
17 Comme une vigne j’ai fleuri, avec des fleurs belles à voir qui ont donné des fruits de gloire et de richesse.	17 εγω ως αμπελος εβλαστησα χαριν και τα ανθη μου καρπος δοξης και πλουτου
18 NO TEXT	18 -
19 Venez à moi, vous qui me désirez, et rassasiez-vous de mes fruits.	19 προσελθετε προς με οι επιθυμουντες μου και απο των γενηματων μου εμπλησθητε
20 Le souvenir qu’on garde de moi est plus doux que le miel, me posséder est plus suave qu’un rayon de miel.	20 το γαρ μνημοσυνον μου υπερ το μελι γλυκυ και η κληρονομια μου υπερ μελιτος κηριον
21 Ceux qui me mangent auront encore faim, et ceux qui me boivent auront encore soif.	21 οι εσθιοντες με ετι πεινασουσιν και οι πινοντες με ετι διψησουσιν
22 Celui qui m’écoute ne s’en repentira pas, ceux qui me cultivent ne pécheront pas.	22 ο υπακουων μου ουκ αισχυνθησεται και οι εργαζομενοι εν εμοι ουχ αμαρτησουσιν
23 Tout cela n’est pas autre chose que le Livre de l’Alliance du Dieu Très-Haut, c’est la Loi que Moïse nous a prescrite et qui est le trésor des assemblées de Jacob.	23 ταυτα παντα βιβλος διαθηκης θεου υψιστου νομον ον ενετειλατο ημιν μωυσης κληρονομιαν συναγωγαις ιακωβ
24 NO TEXT	24 -
25 De cette Loi jaillissent les eaux de la sagesse, semblables à celles du Pichon, ou à celles du Tigre au temps des fruits nouveaux.	25 ο πιμπλων ως φισων σοφιαν και ως τιγρις εν ημεραις νεων
26 D’elle déborde le savoir comme une crue de l’Euphrate ou du Jourdain aux jours de la moisson,	26 ο αναπληρων ως ευφρατης συνεσιν και ως ιορδανης εν ημεραις θερισμου
27 d’elle s’échappent les eaux de l’instruction comme les flots du Nil, comme le Guihon aux jours de la vendange.	27 ο εκφαινων ως φως παιδειαν ως γηων εν ημεραις τρυγητου
28 Le premier qui l’a trouvée n’en verra pas la fin, le dernier arrivé ne l’épuisera pas;	28 ου συνετελεσεν ο πρωτος γνωναι αυτην και ουτως ο εσχατος ουκ εξιχνιασεν αυτην
29 car ses pensées sont plus vastes que la mer et ses projets embrassent plus que le grand océan.	29 απο γαρ θαλασσης επληθυνθη διανοημα αυτης και η βουλη αυτης απο αβυσσου μεγαλης
30 Pour ma part je n’étais qu’un petit chenal du fleuve, le ruisseau qu’on dérive vers un jardin.	30 καγω ως διωρυξ απο ποταμου και ως υδραγωγος εξηλθον εις παραδεισον
31 Mais j’ai pensé: “Je vais irriguer mon jardin, je veux arroser mes parterres.” Et voici que mon ruisseau est devenu un fleuve, et mon fleuve, une mer!	31 ειπα ποτιω μου τον κηπον και μεθυσω μου την πρασιαν και ιδου εγενετο μοι η διωρυξ εις ποταμον και ο ποταμος μου εγενετο εις θαλασσαν
32 Que ma doctrine brille comme l’aurore, et que s’étende au loin sa lumière!	32 ετι παιδειαν ως ορθρον φωτιω και εκφανω αυτα εως εις μακραν
33 Que mes leçons se propagent comme paroles prophétiques: car je veux la laisser aux générations futures.	33 ετι διδασκαλιαν ως προφητειαν εκχεω και καταλειψω αυτην εις γενεας αιωνων
34 Voyez: je n’ai pas peiné pour moi seul, mais pour tous ceux qui cherchent la sagesse.	34 ιδετε οτι ουκ εμοι μονω εκοπιασα αλλ' απασιν τοις εκζητουσιν αυτην