1 E incontanente la mattina li sommi sacerdoti e li Scribi e li antiqui del popolo e l'universo consiglio deliberorono di legare Iesù, e menoronlo e detterlo a Pilato. | 1 Et confestim mane consilium facientes summi sacerdotes cum senioribus, et scribis, et universo concilio, vincientes Jesum, duxerunt, et tradiderunt Pilato. |
2 E Pilato il domandò: se' tu re de' Iudei? Ed egli rispose, e disse: tu l' hai detto. | 2 Et interrogavit eum Pilatus : Tu es rex Judæorum ? At ille respondens, ait illi : Tu dicis. |
3 E li sommi sacerdoti accusavanlo di molte cose. | 3 Et accusabant eum summi sacerdotes in multis. |
4 E Pilato anche lo dimandò, e disse: non rispondi tu? Non odi tu, di quante cose costoro ti accusano? | 4 Pilatus autem rursum interrogavit eum, dicens : Non respondes quidquam ? vide in quantis te accusant. |
5 E Iesù più nulla rispondeva; onde Pilato meravigliavasi. | 5 Jesus autem amplius nihil respondit, ita ut miraretur Pilatus. |
6 Era di consuetudine, che per lo giorno della (pasqua che era la loro) festa solevasi lasciare uno. prigione, qualunque domandavano. | 6 Per diem autem festum solebat dimittere illis unum ex vinctis, quemcumque petissent. |
7 Era in prigione uno uomo, che avea uome Barabba, il quale era preso per traditore; imperò che con tradimento avea fatto omicidio (nella città). | 7 Erat autem qui dicebatur Barrabas, qui cum seditiosis erat vinctus, qui in seditione fecerat homicidium. |
8 E sapendo questo la turba, pregorono Pilato, che così faceva per lo giorno solenne di lasciare uno prigione, ne lasciasse loro uno. | 8 Et cum ascendisset turba, cœpit rogare, sicut semper faciebat illis. |
9 Disse a loro Pilato: volete ch' io vi lasci il re de' Iudei? | 9 Pilatus autem respondit eis, et dixit : Vultis dimittam vobis regem Judæorum ? |
10 Questo disse, perchè sapeva bene che i sommi sacerdoti per invidia l' aveano accusato. | 10 Sciebat enim quod per invidiam tradidissent eum summi sacerdotes. |
11 Ma li pontefici indussero la turba, che addomandasseno Barabba. | 11 Pontifices autem concitaverunt turbam, ut magis Barabbam dimitteret eis. |
12 Pilato un' altra volta disse a loro: che volete ch' io faccia del re de' Iudei? | 12 Pilatus autem iterum respondens, ait illis : Quid ergo vultis faciam regi Judæorum ? |
13 E quelli un' altra volta gridorono: crucifiggilo. | 13 At illi iterum clamaverunt : Crucifige eum. |
14 E Pilato disse loro: or che male ha fatto costui? Ed ellino maggiormente gridarono: che sia crucifisso. | 14 Pilatus vero dicebat illis : Quid enim mali fecit ? At illi magis clamabant : Crucifige eum. |
15 E volendo Pilato satisfare al popolo, lasciò Barabba, e dètte a loro Iesù flagellato, sì che il potessero crucifiggere. | 15 Pilatus autem volens populo satisfacere, dimisit illis Barabbam, et tradidit Jesum flagellis cæsum, ut crucifigeretur.
|
16 Allora li cavalieri (presero Iesù e) menoronlo nella sala dove davansi le sentenze, e (insieme con loro) radunorono tutta la corte. | 16 Milites autem duxerunt eum in atrium prætorii, et convocant totam cohortem, |
17 E vestironlo di porpora, e puosergli in capo una corona di spine. | 17 et induunt eum purpura, et imponunt ei plectentes spineam coronam. |
18 E cominciorono a salutarlo, e dire: Dio ti salvi, re de' Iudei. | 18 Et cœperunt salutare eum : Ave rex Judæorum. |
19 E percotevangli lo capo con una canna, e sputavangli addosso; e inginocchiavansi a lui, e adoravanlo. | 19 Et percutiebant caput ejus arundine : et conspuebant eum, et ponentes genua, adorabant eum. |
20 E poi che l' ebbero così schernito, trassongli la porpora, e remisongli le sue vestimenta; e menoroulo a crucifiggerlo. | 20 Et postquam illuserunt ei, exuerunt illum purpura, et induerunt eum vestimentis suis : et educunt illum ut crucifigerent eum.
|
21 E constrinsero uno uomo che veniva di villa, il quale avea nome Simone Cireneo, padre di Alessandro e di Rufo, che portasse la croce di Iesù. | 21 Et angariaverunt prætereuntem quempiam, Simonem Cyrenæum venientem de villa, patrem Alexandri et Rufi, ut tolleret crucem ejus. |
22 E menorono Iesù nel luogo di Golgota, che è interpretato luogo di Calvario. | 22 Et perducunt illum in Golgotha locum : quod est interpretatum Calvariæ locus. |
23 E davangli a bevere vino mescolato con mirra; e non volse bevere. | 23 Et dabant ei bibere myrrhatum vinum : et non accepit. |
24 E quelli che il crucifissero, divisero infra loro le sue vestimenta, e sopra esse posero la sorte. | 24 Et crucifigentes eum, diviserunt vestimenta ejus, mittentes sortem super eis, quis quid tolleret. |
25 Era già l'ora di terza, quando il crucifissero. | 25 Erat autem hora tertia : et crucifixerunt eum. |
26 Era la cagione e il titolo suo scritto (sopra il capo suo): QUESTO È IL RE DE' IUDEI. | 26 Et erat titulus causæ ejus inscriptus : Rex Judæorum. |
27 E con lui crucifissero due latroni, l'uno dal lato manco, e l' altro dal diritto. | 27 Et cum eo crucifigunt duos latrones : unum a dextris, et alium a sinistris ejus. |
28 Ed è adempiuta la Scrittura che dice: e con li empii è deputato. | 28 Et impleta est Scriptura, quæ dicit : Et cum iniquis reputatus est. |
29 E quelli che passavano per la via biastemiavanlo, e moveano li capi loro, e dicevano: va, che dovevi disfare il tempio di Dio, e in tre giorni lo dovevi rifare, | 29 Et prætereuntes blasphemabant eum, moventes capita sua, et dicentes : Vah ! qui destruis templum Dei, et in tribus diebus reædificas, |
30 salva ora te medesimo, e discendi dalla croce. | 30 salvum fac temetipsum descendens de cruce. |
31 Simigliantemente schernivanlo li sommi sacerdoii e li Scribi, e dicevano: gli altri ha fatto salvi, e sè medesimo non può salvare. | 31 Similiter et summi sacerdotes illudentes, ad alterutrum cum scribis dicebant : Alios salvos fecit ; seipsum non potest salvum facere. |
32 E s' egli è Cristo, re d' Israel, discenda dalla croce, che noi il vediamo, e crederemogli. E quelli che erano crucifissi con lui, dicevanli villania. | 32 Christus rex Israël descendat nunc de cruce, ut videamus, et credamus. Et qui cum eo crucifixi erant, convitiabantur ei.
|
33 Ed essendo l'ora di sesta, fatte sono le tenebre per tutta la terra insino all'ora nona. | 33 Et facta hora sexta, tenebræ factæ sunt per totam terram usque in horam nonam. |
34 E nell' ora di nona gridò Tesù ad alta voce, e disse: ELOI, ELOI, LAMMA SABACTANI? ch' è interpretato: Dio mio, Dio mio, perchè mi hai abbandonato? | 34 Et hora nona exclamavit Jesus voce magna, dicens : Eloi, eloi, lamma sabacthani ? quod est interpretatum : Deus meus, Deus meus, ut quid dereliquisti me ? |
35 E alquanti di quelli che stavano ivi, dicevano: ecco che chiama Elia. | 35 Et quidam de circumstantibus audientes, dicebant : Ecce Eliam vocat. |
36 E allora andò uno, ed empiette una sponga di aceto, e puosela sopra una asta per darli da bevere, e diceva: aspettiamo, e vediamo se Elia viene per liberarlo. | 36 Currens autem unus, et implens spongiam aceto, circumponensque calamo, potum dabat ei, dicens : Sinite, videamus si veniat Elias ad deponendum eum. |
37 Allora Iesù mise una grande voce, e spirò. | 37 Jesus autem emissa voce magna expiravit.
|
38 E il velo del tempio si divise in due parti, dal capo al piede. | 38 Et velum templi scissum est in duo, a summo usque deorsum. |
39 E vedendo questo, [i] centurione il quale li stava da lato, quando egli gridò e spirò, disse: veramente costui era Figliuolo di Dio. | 39 Videns autem centurio, qui ex adverso stabat, quia sic clamans expirasset, ait : Vere hic homo Filius Dei erat.
|
40 E quivi erano femine che stavano a vedere da lungi, fra quali era Maria Maddalena, e Maria di Iacobo minore, e la madre di Iosef, e (Maria) Salome; | 40 Erant autem et mulieres de longe aspicientes : inter quas erat Maria Magdalene, et Maria Jacobi minoris, et Joseph mater, et Salome : |
41 che mentre che Iesù era in Galilea, il seguitavano e servivanlo; e anche altre donne assai, le quali erano venute insieme con lui in Ierusalem. | 41 et cum esset in Galilæa, sequebantur eum, et ministrabant ei, et aliæ multæ, quæ simul cum eo ascenderant Jerosolymam. |
42 Ed essendo già fatto sera; era pasqua il sabbato; | 42 Et cum jam sero esset factum (quia erat parasceve, quod est ante sabbatum), |
43 venne Iosef d' Arimatea, il quale era nobile e decurione, il quale aspettava il regno di Dio; questo arditamente andò a Pilato, e domando'li il corpo di Iesù. | 43 venit Joseph ab Arimathæa nobilis decurio, qui et ipse erat exspectans regnum Dei, et audacter introivit ad Pilatum, et petiit corpus Jesu. |
44 E Pilato meravigliandosi che così tosto fosse morto, domandò a Centurione, s' egli era già morto. | 44 Pilatus autem mirabatur si jam obiisset. Et accersito centurione, interrogavit eum si jam mortuus esset. |
45 E saputo che l' ebbe, donò il corpo di Iesù a Iosef. | 45 Et cum cognovisset a centurione, donavit corpus Joseph. |
46 Allora Iosef comprò uno lenzuolo, e levò Iesù dalla croce, e involselo in quello lenzuolo, e puoselo in uno monumento (nuovo) ch' era tagliato in una pietra, e puoseli uno (grande) sasso all'uscio del monumento. | 46 Joseph autem mercatus sindonem, et deponens eum involvit sindone, et posuit eum in monumento quod erat excisum de petra, et advolvit lapidem ad ostium monumenti. |
47 Maria Maddalena, e Maria di Iosef, guardavano dove venia posto. | 47 Maria autem Magdalene et Maria Joseph aspiciebant ubi poneretur. |