Salmi (مزامير) 105

SMITH VAN DYKE	STUTTGARTENSIA-DELITZSCH
1 احمدوا الرب ادعوا باسمه. عرفوا بين الامم باعماله‎.	1 הֹודוּ לַיהוָה קִרְאוּ בִּשְׁמֹו הֹודִיעוּ בָעַמִּים עֲלִילֹותָיו
2 ‎غنوا له رنموا له. انشدوا بكل عجائبه‎.	2 שִׁירוּ־לֹו זַמְּרוּ־לֹו יחוּ בְּכָל־נִפְלְאֹותָיו
3 ‎افتخروا باسمه القدوس. لتفرح قلوب الذين يلتمسون الرب	3 הִתְהַלְלוּ בְּשֵׁם קָדְשֹׁו יִשְׂמַח לֵב ׀ מְבַקְשֵׁי יְהוָה
4 اطلبوا الرب وقدرته. التمسوا وجهه دائما‎.	4 דִּרְשׁוּ יְהוָה וְעֻזֹּו בַּקְּשׁוּ פָנָיו תָּמִיד
5 ‎اذكروا عجائبه التي صنع. آياته واحكام فيه	5 זִכְרוּ נִפְלְאֹותָיו אֲשֶׁר־עָשָׂה מֹפְתָיו וּמִשְׁפְּטֵי־פִיו
6 يا ذرية ابراهيم عبده يا بني يعقوب مختاريه‎.	6 זֶרַע אַבְרָהָם עַבְדֹּו בְּנֵי יַעֲקֹב בְּחִירָיו
7 ‎هو الرب الهنا في كل الارض احكامه‎.	7 הוּא יְהוָה אֱלֹהֵינוּ בְּכָל־הָאָרֶץ מִשְׁפָּטָיו
8 ‎ذكر الى الدهر عهده كلاما اوصى به الى الف دور	8 זָכַר לְעֹולָם בְּרִיתֹו דָּבָר צִוָּה לְאֶלֶף דֹּור
9 الذي عاهد به ابراهيم وقسمه لاسحق	9 אֲשֶׁר כָּרַת אֶת־אַבְרָהָם וּשְׁבוּעָתֹו לְיִשְׂחָק
10 فثبته ليعقوب فريضة ولاسرائيل عهدا ابديا	10 וַיַּעֲמִידֶהָ לְיַעֲקֹב לְחֹק לְיִשְׂרָאֵל בְּרִית עֹולָם
11 قائلا لك اعطي ارض كنعان حبل ميراثكم‎.	11 לֵאמֹר לְךָ אֶתֵּן אֶת־אֶרֶץ־כְּנָעַן חֶבֶל נַחֲלַתְכֶם
12 ‎اذ كانوا عددا يحصى قليلين وغرباء فيها‎.	12 בִּהְיֹותָם מְתֵי מִסְפָּר כִּמְעַט וְגָרִים בָּהּ
13 ‎ذهبوا من امة الى امة من مملكة الى شعب آخر‎.	13 וַיִּתְהַלְּכוּ מִגֹּוי אֶל־גֹּוי מִמַּמְלָכָה אֶל־עַם אַחֵר
14 ‎فلم يدع انسانا يظلمهم. بل وبخ ملوكا من اجلهم‎.	14 לֹא־הִנִּיחַ אָדָם לְעָשְׁקָם וַיֹּוכַח עֲלֵיהֶם מְלָכִים
15 ‎قائلا لا تمسوا مسحائي ولا تسيئوا الى انبيائي‎.	15 אַל־תִּגְּעוּ בִמְשִׁיחָי וְלִנְבִיאַי אַל־תָּרֵעוּ
16 ‎دعا بالجوع على الارض كسر قوام الخبز كله‎.	16 וַיִּקְרָא רָעָב עַל־הָאָרֶץ כָּל־מַטֵּה־לֶחֶם שָׁבָר
17 ‎ارسل امامهم رجلا. بيع يوسف عبدا‎.	17 שָׁלַח לִפְנֵיהֶם אִישׁ לְעֶבֶד נִמְכַּר יֹוסֵף
18 ‎آذوا بالقيد رجليه. في الحديد دخلت نفسه	18 עִנּוּ בַכֶּבֶל [רַגְלָיו כ] (רַגְלֹו ק) בַּרְזֶל בָּאָה נַפְשֹׁו
19 الى وقت مجيء كلمته. قول الرب امتحنه‎.	19 עַד־עֵת בֹּא־דְבָרֹו אִמְרַת יְהוָה צְרָפָתְהוּ
20 ‎ارسل الملك فحله. ارسل سلطان الشعب فاطلقه‎.	20 שָׁלַח מֶלֶךְ וַיַתִּירֵהוּ מֹשֵׁל עַמִּים וַיְפַתְּחֵהוּ
21 ‎اقامه سيدا على بيته ومسلطا على كل ملكه	21 שָׂמֹו אָדֹון לְבֵיתֹו וּמֹשֵׁל בְּכָל־קִנְיָנֹו
22 ليأسر رؤساءه حسب ارادته ويعلم مشايخه حكمة‎.	22 לֶאְסֹר שָׂרָיו בְּנַפְשֹׁו וּזְקֵנָיו יְחַכֵּם
23 ‎فجاء اسرائيل الى مصر ويعقوب تغرب في ارض حام	23 וַיָּבֹא יִשְׂרָאֵל מִצְרָיִם וְיַעֲקֹב גָּר בְּאֶרֶץ־חָם
24 جعل شعبه مثمرا جدا واعزه على اعدائه	24 וַיֶּפֶר אֶת־עַמֹּו מְאֹד וַיַּעֲצִמֵהוּ מִצָּרָיו
25 حول قلوبهم ليبغضوا شعبه ليحتالوا على عبيده‎.	25 הָפַךְ לִבָּם לִשְׂנֹא עַמֹּו לְהִתְנַכֵּל בַּעֲבָדָיו
26 ‎ارسل موسى عبده وهرون الذي اختاره‎.	26 לַח מֹשֶׁה עַבְדֹּו אַהֲרֹן אֲשֶׁר בָּחַר־בֹּו
27 ‎اقاما بينهم كلام آياته وعجائب في ارض حام‎.	27 שָׂמוּ־בָם דִּבְרֵי אֹתֹותָיו וּמֹפְתִים בְּאֶרֶץ חָם
28 ‎ارسل ظلمة فاظلمت ولم يعصوا كلامه‎.	28 שָׁלַח חֹשֶׁךְ וַיַּחְשִׁךְ וְלֹא־מָרוּ אֶת־ [דְּבָרָוו כ] (דְּבָרֹו׃ ק)
29 ‎حول مياههم الى دم وقتل اسماكهم‎.	29 הָפַךְ אֶת־מֵימֵיהֶם לְדָם וַיָּמֶת אֶת־דְּגָתָם
30 ‎افاضت ارضهم ضفادع. حتى في مخادع ملوكهم‎.	30 שָׁרַץ אַרְצָם צְפַרְדְּעִים בְּחַדְרֵי מַלְכֵיהֶם
31 ‎أمر فجاء الذبان والبعوض في كل تخومهم‎.	31 אָמַר וַיָּבֹא עָרֹב כִּנִּים בְּכָל־גְּבוּלָם
32 ‎جعل امطارهم بردا ونارا ملتهبة في ارضهم‎.	32 נָתַן גִּשְׁמֵיהֶם בָּרָד אֵשׁ לֶהָבֹות בְּאַרְצָם
33 ‎ضرب كرومهم وتينهم وكسر كل اشجار تخومهم‎.	33 וַיַּךְ גַּפְנָם וּתְאֵנָתָם וַיְשַׁבֵּר עֵץ גְּבוּלָם
34 ‎امر فجاء الجراد وغوغاء بلا عدد	34 אָמַר וַיָּבֹא אַרְבֶּה וְיֶלֶק וְאֵין מִסְפָּר
35 فأكل كل عشب في بلادهم. وأكل اثمار ارضهم‎.	35 וַיֹּאכַל כָּל־עֵשֶׂב בְּאַרְצָם וַיֹּאכַל פְּרִי אַדְמָתָם
36 ‎قتل كل بكر في ارضهم. اوائل كل قوتهم‎.	36 וַיַּךְ כָּל־בְּכֹור בְּאַרְצָם רֵאשִׁית לְכָל־אֹונָם
37 ‎فاخرجهم بفضة وذهب ولم يكن في اسباطهم عاثر‎.	37 וַיֹּוצִיאֵם בְּכֶסֶף וְזָהָב וְאֵין בִּשְׁבָטָיו כֹּושֵׁל
38 ‎فرحت مصر بخروجهم لان رعبهم سقط عليهم	38 שָׂמַח מִצְרַיִם בְּצֵאתָם כִּי־נָפַל פַּחְדָּם עֲלֵיהֶם
39 بسط سحابا سجفا ونارا لتضيء الليل‎.	39 פָּרַשׂ עָנָן לְמָסָךְ וְאֵשׁ לְהָאִיר לָיְלָה
40 ‎سألوا فاتاهم بالسلوى وخبز السماء اشبعهم‎.	40 שָׁאַל וַיָּבֵא שְׂלָו וְלֶחֶם מַיִם יַשְׂבִּיעֵם
41 ‎شق الصخرة فانفجرت المياه. جرت في اليابسة نهرا‎.	41 פָּתַח צוּר וַיָּזוּבוּ מָיִם הָלְכוּ בַּצִּיֹּות נָהָר
42 ‎لانه ذكر كلمة قدسه مع ابراهيم عبده	42 כִּי־זָכַר אֶת־דְּבַר קָדְשֹׁו אֶת־אַבְרָהָם עַבְדֹּו
43 فاخرج شعبه بابتهاج ومختاريه بترنم‎.	43 וַיֹּוצִא עַמֹּו בְשָׂשֹׂון בְּרִנָּה אֶת־בְּחִירָיו
44 ‎واعطاهم اراضي الامم. وتعب الشعوب ورثوه‎.	44 וַיִּתֵּן לָהֶם אַרְצֹות גֹּויִם וַעֲמַל לְאֻמִּים יִירָשׁוּ
45 ‎لكي يحفظوا فرائضه ويطيعوا شرائعه. هللويا	45 בַּעֲבוּר ׀ יִשְׁמְרוּ חֻקָּיו וְתֹורֹתָיו יִנְצֹרוּ הַלְלוּ־יָהּ