Giobbe 6

LA SACRA BIBBIA	GREEK BIBLE
1 Allora Giobbe prese la parola e disse:	1 Ο δε Ιωβ απεκριθη και ειπεν?
2 "Oh, se si potesse pesare il mio cruccio e si mettesse sulla bilancia la mia sventura,	2 Ειθε να εζυγιζετο τωοντι η λυπη μου, και η συμφορα μου να ετιθετο ολη ομου εν τη πλαστιγγι.
3 certamente sarebbe più pesante della rena del mare! Per questo le mie parole sono confuse.	3 Επειδη τωρα ηθελεν εισθαι βαρυτερα υπερ την αμμον της θαλασσης? δια τουτο οι λογοι μου καταπινονται.
4 Sì, le frecce dell'Onnipotente mi stanno infitte, il mio spirito ne succhia il veleno e i terrori di Dio mi si schierano contro.	4 Διοτι τα βελη του Παντοδυναμου ειναι εντος μου, των οποιων το φαρμακιον εκπινει το πνευμα μου? οι τρομοι του Θεου παραταττονται εναντιον μου.
5 Raglia forse l'asino selvatico di fronte all'erba o muggisce il bue innanzi al foraggio?	5 Ογκαται ο αγριος ονος παρα τη χλοη; η μυκαται ο βους παρα τη φατνη αυτου;
6 Si mangia forse senza sale cibo insipido, o che gusto c'è nella chiara d'uovo?	6 Τρωγεται το ανοστον χωρις αλατος; η υπαρχει γευσις εν τω λευκωματι του ωου;
7 Ciò che mi rifiutavo di toccare è ora il mio cibo nauseante.	7 Τα πραγματα, τα οποια η ψυχη μου απεστρεφετο να εγγιση, εγειναν ως το αηδες φαγητον μου.
8 Oh, se si realizzasse il mio desiderio, e Dio mi concedesse ciò che spero!	8 Ειθε να απελαμβανον την αιτησιν μου, και να μοι εδιδεν ο Θεος την Επιθυμιαν μου.
9 Volesse Iddio schiacciarmi, stendere la sua mano e sopprimermi!	9 Και να ηθελεν ευδοκησει ο Θεος να με αφανιση? να απολυση την χειρα αυτου και να με κοψη.
10 Sarebbe per me un conforto, salterei di gioia nell'angoscia senza pietà, per non aver rinnegato le sentenze del Santo.	10 Και θελει εισθαι ετι η παρηγορια μου, οτι, και αν καταναλωθω εν τη θλιψει και αυτος δεν με λυπηθη, εγω δεν εκρυψα τους λογους του Αγιου.
11 Qual è la mia forza per poter resistere? O qual è la mia fine per prolungare la mia vita?	11 Ποια η δυναμις μου, ωστε να εγκαρτερω; και ποιον το τελος μου, ωστε να υποφερη η ψυχη μου;
12 E' forse la mia forza quella delle pietre, e la mia carne è forse di bronzo?	12 Μηπως η δυναμις μου ειναι δυναμις λιθων; η η σαρξ μου χαλκος;
13 Non è forse vero che non incontro aiuto per me, e ogni soccorso mi è precluso?	13 Μηπως δεν εξελιπεν εν εμοι η βοηθεια μου και απεμακρυνθη απ' εμου η σωτηρια;
14 L'uomo disfatto ha diritto alla pietà del suo prossimo, anche se avesse abbandonato il timore dell'Onnipotente.	14 Εις τον τεθλιμμενον ελεος πρεπει παρα του φιλου αυτου? αλλ' αυτος εγκατελιπε τον φοβον του Παντοδυναμου.
15 I miei fratelli mi hanno tradito come un torrente, come l'alveo dei rivi che scompaiono.	15 Οι αδελφοι μου εφερθησαν απατηλως ως χειμαρρος, ως ρευμα χειμαρρων παρηλθον?
16 Erano gonfi allo sciogliersi del ghiaccio, quando su di essi fondevano le nevi,	16 οιτινες θολονονται εκ του παγου, εις τους οποιους διαλυεται η χιων?
17 ma al tempo della siccità svaniscono e con l'arsura scompaiono dai loro letti.	17 οταν θερμανθωσιν, εκλειπουσιν? οταν γεινη θερμοτης, εξαλειφονται απο του τοπου αυτων.
18 Le carovane dèviano dalle loro piste, avanzano nel deserto e si perdono.	18 Τα ιχνη της πορειας αυτων συστρεφονται? καταντωσιν εις το μηδεν και χανονται?
19 Le carovane di Teman fissano attente (il loro corso), i convogli di Seba contano sui torrenti;	19 τα πληθη της Θαιμα εθεωρουν, οι συνοδοιποροι της Σεβα περιεμενον αυτους?
20 però rimangono delusi per aver sperato, e quando arrivano rimangono confusi.	20 Εψευσθησαν της ελπιδος αυτων? ηλθον εκει και ενετραπησαν.
21 Ebbene, così siete ora voi per me: vedete che faccio orrore e avete paura.	21 Τωρα και σεις εισθε ως αυτοι? ειδετε την πληγην μου και ετρομαξατε.
22 Vi ho forse detto: "Datemi qualche cosa" o "dei vostri beni fatemi un regalo"	22 Μηπως εγω ειπα, Φερετε προς εμε; η, Δοτε δωρον εις εμε απο της περιουσιας υμων;
23 o "liberatemi dalle mani del nemico" o "riscattatemi dal potere dei violenti"?	23 η, Ελευθερωσατε με εκ της χειρος του εχθρου; η, Λυτρωσατε με εκ της χειρος των ισχυρων;
24 Istruitemi e starò in silenzio, fatemi conoscere in che cosa ho sbagliato.	24 Διδαξατε με, και εγω θελω σιωπησει? και δειξατε μοι κατα τι εσφαλα.
25 Sarebbero forse offensive le parole giuste? Ma che cosa provano i vostri argomenti?	25 Ποσον ισχυροι ειναι οι ορθοι λογοι? αλλ' ο ελεγχος σας, τι αποδεικνυει;
26 Pensate forse voi di criticare parole, un discorso che un disperato ha disperso al vento?	26 Φανταζεσθε να ελεγξητε λογους, ενω αι ομιλιαι του απηλπισμενου ειναι ως ανεμος;
27 Giungereste fino a tirare a sorte un orfano e mettere in vendita il vostro amico.	27 Τωοντι, σεις επιπιπτετε επι τον ορφανον, και σκαπτετε λακκον εις τον φιλον σας.
28 Ed ora, degnatevi di volgervi verso di me; certo, non vi mentirò in faccia.	28 Τωρα λοιπον ευαρεστηθητε να εμβλεψητε εις εμε, διοτι εμπροσθεν υμων κειται αν εγω ψευδωμαι.
29 Ripensateci, di grazia, non si faccia ingiustizia! Ricordatevi ancora; è in causa la mia innocenza.	29 Επιστρεψατε, παρακαλω? ας μη γεινη αδικια? ναι, επιστρεψατε παλιν? η δικαιοσυνη μου ειναι εν τουτω.
30 C'è forse iniquità sulle mie labbra? O il mio palato non distingue più le sventure?	30 Υπαρχει αδικια εν τη γλωσση μου; δεν δυναται ο ουρανισκος μου να διακρινη τα διεφθαρμενα;