1 Allora il Signore rispose a Giobbe di mezzo al turbine così: | 1 μετα δε το παυσασθαι ελιουν της λεξεως ειπεν ο κυριος τω ιωβ δια λαιλαπος και νεφων |
2 "Chi è colui che denigra la provvidenza con parole insensate? | 2 τις ουτος ο κρυπτων με βουλην συνεχων δε ρηματα εν καρδια εμε δε οιεται κρυπτειν |
3 Cingiti i fianchi come un prode: ti interrogherò e tu mi istruirai. | 3 ζωσαι ωσπερ ανηρ την οσφυν σου ερωτησω δε σε συ δε μοι αποκριθητι |
4 Dov'eri quando io mettevo le basi della terra? Dillo, se hai tanta sapienza! | 4 που ης εν τω θεμελιουν με την γην απαγγειλον δε μοι ει επιστη συνεσιν |
5 Chi fissò le sue proporzioni, se lo sai, e chi tracciò per essa la linea? | 5 τις εθετο τα μετρα αυτης ει οιδας η τις ο επαγαγων σπαρτιον επ' αυτης |
6 Dove affondano i suoi pilastri, o chi pose la sua pietra angolare, | 6 επι τινος οι κρικοι αυτης πεπηγασιν τις δε εστιν ο βαλων λιθον γωνιαιον επ' αυτης |
7 mentre le stelle del mattino giubilavano unite, e plaudivano tutti i figli di Dio? | 7 οτε εγενηθησαν αστρα ηνεσαν με φωνη μεγαλη παντες αγγελοι μου |
8 Chi racchiuse tra due battenti il mare, quando uscì impetuoso dal seno materno, | 8 εφραξα δε θαλασσαν πυλαις οτε εμαιμασσεν εκ κοιλιας μητρος αυτης εκπορευομενη |
9 quando gli diedi le nubi per vestirsi e la foschia per fasciarsi? | 9 εθεμην δε αυτη νεφος αμφιασιν ομιχλη δε αυτην εσπαργανωσα |
10 Poi gli imposi un limite, fissando catenacci e porte. | 10 εθεμην δε αυτη ορια περιθεις κλειθρα και πυλας |
11 E gli ingiunsi: "Fin qui arriverai e non oltre, qui si arresterà la superbia delle tue onde!". | 11 ειπα δε αυτη μεχρι τουτου ελευση και ουχ υπερβηση αλλ' εν σεαυτη συντριβησεται σου τα κυματα |
12 Hai tu un solo dei tuoi giorni comandato al mattino e assegnato all'aurora il suo posto, | 12 η επι σου συντεταχα φεγγος πρωινον εωσφορος δε ειδεν την εαυτου ταξιν |
13 perché afferri la terra ai suoi angoli e ne scuota i malvagi? | 13 επιλαβεσθαι πτερυγων γης εκτιναξαι ασεβεις εξ αυτης |
14 Allora la terra si trasforma come creta sotto il sigillo, e si tinge come un vestito. | 14 η συ λαβων γην πηλον επλασας ζωον και λαλητον αυτον εθου επι γης |
15 Allora è negata al malvagio la luce di essa ed è spezzato il braccio altero. | 15 αφειλας δε απο ασεβων το φως βραχιονα δε υπερηφανων συνετριψας |
16 Sei mai giunto alle sorgenti del mare, o hai passeggiato sul fondo dell'abisso? | 16 ηλθες δε επι πηγην θαλασσης εν δε ιχνεσιν αβυσσου περιεπατησας |
17 Ti sono state indicate le porte della morte e hai visto i portali dell'ombra funerea? | 17 ανοιγονται δε σοι φοβω πυλαι θανατου πυλωροι δε αδου ιδοντες σε επτηξαν |
18 Ti sei reso conto dell'ampiezza della terra? Dillo, se sai tutto questo! | 18 νενουθετησαι δε το ευρος της υπ' ουρανον αναγγειλον δη μοι ποση τις εστιν |
19 Per quale via si va dove abita la luce? e le tenebre dove hanno dimora? | 19 ποια δε γη αυλιζεται το φως σκοτους δε ποιος ο τοπος |
20 Potresti tu condurle al loro posto, dato che conosci il sentiero delle loro case? | 20 ει αγαγοις με εις ορια αυτων ει δε και επιστασαι τριβους αυτων |
21 Tu lo sai, perché allora eri già nato, ed il numero dei tuoi anni è assai grande. | 21 οιδα αρα οτι τοτε γεγεννησαι αριθμος δε ετων σου πολυς |
22 Sei mai entrato nei serbatoi della neve, hai potuto vedere i depositi della grandine, | 22 ηλθες δε επι θησαυρους χιονος θησαυρους δε χαλαζης εορακας |
23 che io tengo in serbo per il tempo della tribolazione, per il giorno di lotta e di battaglia? | 23 αποκειται δε σοι εις ωραν εχθρων εις ημεραν πολεμου και μαχης |
24 Da quale parte si diffonde la luce? Per dove lo scirocco invade la terra? | 24 ποθεν δε εκπορευεται παχνη η διασκεδαννυται νοτος εις την υπ' ουρανον |
25 Chi ha scavato il canale per le acque torrenziali, e una strada alla nube tonante, | 25 τις δε ητοιμασεν υετω λαβρω ρυσιν οδον δε κυδοιμων |
26 per far piovere su una terra disabitata, su un deserto, dove non c'è uomo, | 26 του υετισαι επι γην ου ουκ ανηρ ερημον ου ουχ υπαρχει ανθρωπος εν αυτη |
27 per saziare regioni desolate e squallide e far germogliare e spuntare l'erba? | 27 του χορτασαι αβατον και αοικητον και του εκβλαστησαι εξοδον χλοης |
28 La pioggia ha forse un padre? Chi genera le gocce di rugiada? | 28 τις εστιν υετου πατηρ τις δε εστιν ο τετοκως βωλους δροσου |
29 Da quale seno è nato il ghiaccio, e la brina del cielo chi l'ha generata? | 29 εκ γαστρος δε τινος εκπορευεται ο κρυσταλλος παχνην δε εν ουρανω τις τετοκεν |
30 Le acque si solidificano come pietra e la faccia dell'abisso si raggela. | 30 η καταβαινει ωσπερ υδωρ ρεον προσωπον δε αβυσσου τις επηξεν |
31 Puoi tu annodare i legami delle Pleiadi, o sciogliere i vincoli di Orione? | 31 συνηκας δε δεσμον πλειαδος και φραγμον ωριωνος ηνοιξας |
32 Fai tu spuntare la costellazione a suo tempo, e guidi tu l'Orsa con i suoi piccini? | 32 η διανοιξεις μαζουρωθ εν καιρω αυτου και εσπερον επι κομης αυτου αξεις αυτα |
33 Conosci forse le leggi del cielo e determini tu i loro influssi sulla terra? | 33 επιστασαι δε τροπας ουρανου η τα υπ' ουρανον ομοθυμαδον γινομενα |
34 Puoi tu dar ordini alle nubi, perché una massa d'acqua ti inondi? | 34 καλεσεις δε νεφος φωνη και τρομω υδατος λαβρω υπακουσεται σου |
35 Scagli tu i fulmini e partono dicendoti: "Eccoci"? | 35 αποστελεις δε κεραυνους και πορευσονται ερουσιν δε σοι τι εστιν |
36 Chi ha concesso all'ibis la sapienza, e chi ha dato al gallo intelligenza? | 36 τις δε εδωκεν γυναιξιν υφασματος σοφιαν η ποικιλτικην επιστημην |
37 Chi può contare le nubi con esattezza, e chi riversa gli otri del cielo, | 37 τις δε ο αριθμων νεφη σοφια ουρανον δε εις γην εκλινεν |
38 quando la polvere si fonde in una massa e le zolle si attaccano insieme? | 38 κεχυται δε ωσπερ γη κονια κεκολληκα δε αυτον ωσπερ λιθω κυβον |
39 Vai tu a caccia di preda per la leonessa e sazi la fame dei leoncelli, | 39 θηρευσεις δε λεουσιν βοραν ψυχας δε δρακοντων εμπλησεις |
40 quando sono accovacciati nelle tane, o stanno in agguato fra le macchie? | 40 δεδοικασιν γαρ εν κοιταις αυτων καθηνται δε εν υλαις ενεδρευοντες |
41 Chi procaccia il nutrimento al corvo, quando i suoi nati gridano verso Dio e si agitano per mancanza di cibo? | 41 τις δε ητοιμασεν κορακι βοραν νεοσσοι γαρ αυτου προς κυριον κεκραγασιν πλανωμενοι τα σιτα ζητουντες |