Giobbe 15

BIBBIA RICCIOTTI	Biblia Tysiąclecia
1 - Prese allora a parlare Elifaz il Temanita e disse:	1 Elifaz z Temanu głos zabrał i rzekł:
2 «Parla forse il sapiente quasi ragionando in aria, e riempiendo di [vento] infocato il suo petto?	2 Czy mowa mędrca to wicher? Czy pierś mu wypełnia wiatr wschodni?
3 Tu discuti a parole con chi non è pari a te, e proferisci ciò che non ti giova.	3 Czy gani zbędnymi słowami, słowami, co na nic się zdadzą?
4 Per conto tuo, tu abbandonasti il timor [di Dio], e togliesti via la devozione innanzi a Dio;	4 Ty nawet niszczysz pobożność, osłabiasz modlitwę do Boga.
5 la tua bocca infatti fu ammaestrata dall'iniquità, e tu hai imitato il linguaggio dei bestemmiatori:	5 Twoja nieprawość uczy cię mówić, używasz języka bluźnierców.
6 la tua bocca stessa ti condanna, e non io, e le tue labbra ti rispondono contro.	6 Nie ja - twoje usta cię potępią, twoje wargi są świadkami przeciw tobie.
7 Forse sei tu nato primo fra gli uomini, e avanti ai colli fosti tu formato?	7 Czyś pierwszym człowiekiem na ziemi, wcześniej niż góry stworzonym?
8 Sei forse stato a udire il consiglio di Dio? e inferiore a te sarà la sua sapienza?	8 Czy z tobą to Bóg przyjaźnie rozmawiał i zagarnąłeś całą mądrość?
9 Che cosa sai tu, che noi non sappiamo? che cosa intendi, che noi non conosciamo?	9 Czy może lepiej coś od nas pojąłeś? I jasne ci rzeczy nam nieznane?
10 Anche i vecchi, anche i seniori sono fra noialtri, e molto più anziani essi sono dei tuoi antenati.	10 I u nas są mędrcy, sędziwi, starsi od ojca twojego.
11 Sarebbe forse cosa straordinaria che Dio ti consolasse? ma le tue cattive parole impediscono ciò.	11 Czy nieważne u ciebie Boże pociechy i łagodne z tobą rozmowy?
12 Perchè mai la tua mente ti fa insuperbire, ed hai gli occhi stravolti come uno che sta in grandi pensieri?	12 Czemu masz serce wzburzone, oczami swymi tak mrugasz,
13 Perchè si rigonfia contro Dio il tuo spirito, sì da pronunciar con la tua bocca tali discorsi?	13 gdy duch twój się na Boga porywa i słowa z ust swoich miotasz?
14 Che cos'è l'uomo perchè sia senza macchia, e perchè appaia giusto chi è nato da donna?	14 Czyż mógłby człowiek żyć w święcie lub syn człowieczy bez zmazy,
15 Ecco, fra i santi di Lui nessuno è immutabile, e i cieli non sono puri agli occhi suoi:	15 gdy On nie ufa swym świętym, niebiosa nie dość dlań czyste?
16 quanto più l'abominevole e l'inutile,- l'uomo - che beve com'acqua l'iniquità!	16 Tym bardziej wstrętny Mu grzesznik, co pije nieprawość jak wodę.
17 Ti spiegherò, tu ascoltami, ciò che ho visto ti racconterò;	17 Wyjaśnię, ty mnie posłuchaj, a to wypowiem, com widział.
18 [ti comunicherò ciò che] i sapienti annunziano, non celando [gl'insegnamenti dei] loro padri:	18 Naukę mędrców wyłożę, co ojców mądrości nie kryli.
19 a cui soli fu data la regione, nè lo straniero era penetrato in mezzo a loro.	19 Im samym ziemię oddano, bo obcych wśród nich nie było.
20 In tutti i suoi giorni l'empio è in angoscia, ed è incerto il numero d'anni della sua tirannia;	20 Nieprawy jest zawsze w strachu, zliczone są lata tyrana,
21 grido di spavento è sempre nelle sue orecchie, e mentre è pace, egli sempre sospetta insidie:	21 głos wrogów brzmi w jego uszach, że w szczęściu napadnie niszczyciel.
22 non ha fiducia di potersi ritrarre dalle tenebre alla luce, vede ovunque attorno a sè delle spade.	22 Nie wierzy, iż ujdzie mroku, los mu pod miecz wyznaczono,
23 Quand'ei si muove a ricercare il pane, sa ch'è pronto a suo fianco il dì della tenebra;	23 rzucą go sępom na pokarm, rozumie, że zguba dlań pewna.
24 la sventura, lo sbigottisce, l'affanno lo circondacome re che si prepara alla battaglia.	24 Czarny dzień go przeraża, strach go przygniata jak mara, niby król gotowy do boju.
25 Egli infatti stese contro Dio il suo pugno, e contro l'Onnipotente fece mostra di forza:	25 Prawicę swą podniósł na Boga, do walki wyzwał Wszechmocnego,
26 corse contro di lui a collo eretto, e s'armò rafforzando la sua cervice;	26 biegł z wyciągniętą szyją pod grubych tarcz ochroną.
27 ricoprì il suo volto di adipe, e dai suoi fianchi pende la pinguedine;	27 Twarz swoją ukrył w tłuszczu, a lędźwie mu utyły;
28 abitò in città diroccateche furon destinate a macerie.	28 mieszkać chce w miastach zburzonych, w domach, gdzie ludzi już nie ma, którym pisana ruina.
29 Egli non sarà ricco, nè si manterrà la sua fortuna, non metterà radici nella regione.	29 Nie dojdzie do trwałej fortuny, ani do mroku zejdą bogactwa.
30 Non si dipartirà dalla tenebra: una vampa disseccherà i suoi rami, sarà rapito dal vento il suo fiore;	30 Nie zdoła uniknąć ciemności: słońce spali mu zieleń, z oddechem i mowę utraci.
31 nè avrà fiducia - ingannato vanamente da errore -che qualche prezzo valga a redimerlo.	31 Niech złudą wiedziony nie ufa, bo złuda będzie jego zapłatą.
32 Prima che i suoi dì si compiano, ei perirà, e i suoi rami si seccheranno:	32 Latorośl uwiędnie przed czasem, gałązki się nie zazielenią.
33 sarà mozzato qual di vigna fiorente il suo grappolo, e qual d'olivo che getta via il suo fiore.	33 Wyrzucą go jak kwaśne grona, oderwą jak liście oliwki;
34 Poichè la setta degli empii sarà sterile, e un fuoco divorerà le dimore della gente venale:	34 potomstwo niewiernym się nie rodzi, ogień strawi namiot przekupcy.
35 concepisce dolore e partorisce iniquità, e il ventre loro prepara gl'inganni!»	35 Kto krzywdę pocznie, ten rodzi nieszczęście, gdyż wnętrze gotuje mu zawód.