ΙΩΒ - Giobbe - Job 6

GREEK BIBLE	JERUSALEM
1 Ο δε Ιωβ απεκριθη και ειπεν?	1 Job prit la parole et dit:
2 Ειθε να εζυγιζετο τωοντι η λυπη μου, και η συμφορα μου να ετιθετο ολη ομου εν τη πλαστιγγι.	2 Oh! Si l'on pouvait peser mon affliction, mettre sur une balance tous mes maux ensemble!
3 Επειδη τωρα ηθελεν εισθαι βαρυτερα υπερ την αμμον της θαλασσης? δια τουτο οι λογοι μου καταπινονται.	3 Mais c'est plus lourd que le sable des mers: aussi mes propos sont-ils irréfléchis.
4 Διοτι τα βελη του Παντοδυναμου ειναι εντος μου, των οποιων το φαρμακιον εκπινει το πνευμα μου? οι τρομοι του Θεου παραταττονται εναντιον μου.	4 Les flèches de Shaddaï en moi sont plantées, mon humeur boit leur venin et les terreurs de Dieu sont enligne contre moi.
5 Ογκαται ο αγριος ονος παρα τη χλοη; η μυκαται ο βους παρα τη φατνη αυτου;	5 Voit-on braire l'onagre auprès de l'herbe tendre, le boeuf mugir à portée du fourrage?
6 Τρωγεται το ανοστον χωρις αλατος; η υπαρχει γευσις εν τω λευκωματι του ωου;	6 Un aliment fade se mange-t-il sans sel, le blanc de l'oeuf a-t-il quelque saveur?
7 Τα πραγματα, τα οποια η ψυχη μου απεστρεφετο να εγγιση, εγειναν ως το αηδες φαγητον μου.	7 Or ce que mon appétit se refuse à toucher, c'est là ma nourriture de malade.
8 Ειθε να απελαμβανον την αιτησιν μου, και να μοι εδιδεν ο Θεος την Επιθυμιαν μου.	8 Oh! que se réalise donc ma prière, que Dieu réponde à mon attente!
9 Και να ηθελεν ευδοκησει ο Θεος να με αφανιση? να απολυση την χειρα αυτου και να με κοψη.	9 Que Lui consente à m'écraser, qu'il dégage sa main et me supprime!
10 Και θελει εισθαι ετι η παρηγορια μου, οτι, και αν καταναλωθω εν τη θλιψει και αυτος δεν με λυπηθη, εγω δεν εκρυψα τους λογους του Αγιου.	10 J'aurai du moins cette consolation, ce sursaut de joie en de cruelles souffrances, de n'avoir pas renié lesdécrets du Saint.
11 Ποια η δυναμις μου, ωστε να εγκαρτερω; και ποιον το τελος μου, ωστε να υποφερη η ψυχη μου;	11 Ai-je donc assez de force pour attendre? Voué à une telle fin, à quoi bon patienter?
12 Μηπως η δυναμις μου ειναι δυναμις λιθων; η η σαρξ μου χαλκος;	12 Ma force est-elle celle du roc, ma chair est-elle de bronze?
13 Μηπως δεν εξελιπεν εν εμοι η βοηθεια μου και απεμακρυνθη απ' εμου η σωτηρια;	13 Aurai-je pour appui le néant et tout secours n'a-t-il pas fui loin de moi?
14 Εις τον τεθλιμμενον ελεος πρεπει παρα του φιλου αυτου? αλλ' αυτος εγκατελιπε τον φοβον του Παντοδυναμου.	14 Refuser la pitié à son prochain, c'est rejeter la crainte de Shaddaï.
15 Οι αδελφοι μου εφερθησαν απατηλως ως χειμαρρος, ως ρευμα χειμαρρων παρηλθον?	15 Mes frères ont été décevants comme un torrent, comme le cours des torrents passagers.
16 οιτινες θολονονται εκ του παγου, εις τους οποιους διαλυεται η χιων?	16 La glace assombrit leurs eaux, au-dessus d'eux fond la neige,
17 οταν θερμανθωσιν, εκλειπουσιν? οταν γεινη θερμοτης, εξαλειφονται απο του τοπου αυτων.	17 mais, dès la saison brûlante, ils tarissent, ils s'évanouissent sous l'ardeur du soleil.
18 Τα ιχνη της πορειας αυτων συστρεφονται? καταντωσιν εις το μηδεν και χανονται?	18 Pour eux, les caravanes quittent les pistes, s'enfoncent dans le désert et s'y perdent.
19 τα πληθη της Θαιμα εθεωρουν, οι συνοδοιποροι της Σεβα περιεμενον αυτους?	19 Les caravanes de Téma les fixent des yeux, en eux espèrent les convois de Saba.
20 Εψευσθησαν της ελπιδος αυτων? ηλθον εκει και ενετραπησαν.	20 Leur confiance se voit déçue; arrivés près d'eux, ils restent confondus.
21 Τωρα και σεις εισθε ως αυτοι? ειδετε την πληγην μου και ετρομαξατε.	21 Tels vous êtes pour moi à cette heure: à ma vue, saisis d'effroi, vous prenez peur.
22 Μηπως εγω ειπα, Φερετε προς εμε; η, Δοτε δωρον εις εμε απο της περιουσιας υμων;	22 Vous ai-je donc dit: "Faites-moi tel don, offrez tel présent pour moi sur vos biens;
23 η, Ελευθερωσατε με εκ της χειρος του εχθρου; η, Λυτρωσατε με εκ της χειρος των ισχυρων;	23 arrachez-moi à l'étreinte d'un oppresseur, délivrez-moi des mains d'un violent?"
24 Διδαξατε με, και εγω θελω σιωπησει? και δειξατε μοι κατα τι εσφαλα.	24 Instruisez-moi, alors je me tairai; montrez-moi en quoi j'ai pu errer.
25 Ποσον ισχυροι ειναι οι ορθοι λογοι? αλλ' ο ελεγχος σας, τι αποδεικνυει;	25 On supporte sans peine des discours équitables, mais vos critiques, que visent-elles?
26 Φανταζεσθε να ελεγξητε λογους, ενω αι ομιλιαι του απηλπισμενου ειναι ως ανεμος;	26 Prétendez-vous censurer des paroles, propos de désespoir qu'emporte le vent?
27 Τωοντι, σεις επιπιπτετε επι τον ορφανον, και σκαπτετε λακκον εις τον φιλον σας.	27 Vous iriez jusqu'à tirer au sort un orphelin, à faire bon marché de votre ami!
28 Τωρα λοιπον ευαρεστηθητε να εμβλεψητε εις εμε, διοτι εμπροσθεν υμων κειται αν εγω ψευδωμαι.	28 Allons, je vous en prie, regardez-moi! En face, je ne mentirai point.
29 Επιστρεψατε, παρακαλω? ας μη γεινη αδικια? ναι, επιστρεψατε παλιν? η δικαιοσυνη μου ειναι εν τουτω.	29 Revenez, pas d'injustice; revenez, car je reste dans mon droit.
30 Υπαρχει αδικια εν τη γλωσση μου; δεν δυναται ο ουρανισκος μου να διακρινη τα διεφθαρμενα;	30 Y a-t-il du mal sur mes lèvres? Mon palais ne sait-il plus discerner l'infortune?