Salmi 89
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
DIODATI | NOVA VULGATA |
---|---|
1 Maschil di Etan Ezarahita IO canterò in perpetuo le benignità del Signore; Io renderò colla mia bocca nota la tua verità per ogni età. | 1 Maskil. Ethan Ezrahitae. |
2 Perciocchè io ho detto: La tua benignità sarà stabile in eterno; Tu hai fermata la tua verità ne’ cieli. | 2 Misericordias Domini in aeternum cantabo; in generationem et generationem annuntiabo veritatem tuam in ore meo. |
3 Io ho fatto, dice il Signore, patto col mio eletto; Io ho giurato a Davide, mio servitore, dicendo: | 3 Quoniam dixisti: “ In aeternum misericordia aedificabitur ”, in caelis firmabitur veritas tua. |
4 Io fonderò la tua progenie in eterno, Ed edificherò il tuo trono per ogni età. Sela | 4 “ Disposui testamentum electo meo, iuravi David servo meo: |
5 I cieli parimente celebreranno le tue maraviglie, o Signore; La tua verità eziandio sarà celebrata nella raunanza de’ santi. | 5 Usque in aeternum confirmabo semen tuum et aedificabo in generationem et generationem sedem tuam ”. |
6 Perciocchè, chi è nel cielo che pareggi il Signore; E che possa essere assomigliato al Signore, fra i figliuoli de’ possenti? | 6 Confitebuntur caeli mirabilia tua, Domine, etenim veritatem tuam in ecclesia sanctorum. |
7 Iddio è grandemente spaventevole nel consiglio de’ santi, E tremendo sopra tutti quelli che sono d’intorno a lui. | 7 Quoniam quis in nubibus aequabitur Domino, similis erit Domino in filiis Dei? |
8 O Signore Iddio degli eserciti, chi è potente Signore come sei tu? Tu hai, oltre a ciò, intorno a te la tua verità. | 8 Deus, metuendus in consilio sanctorum, magnus et terribilis super omnes, qui in circuitu eius sunt. |
9 Tu signoreggi sopra l’alterezza del mare; Quando le sue onde s’innalzano, tu l’acqueti. | 9 Domine, Deus virtutum, quis similis tibi? Potens es, Domine, et veritas tua in circuitu tuo. |
10 Tu hai fiaccato Rahab, a guisa d’uomo ferito a morte; Tu hai, col tuo possente braccio, dispersi i tuoi nemici. | 10 Tu dominaris superbiae maris, elationes fluctuum eius tu mitigas. |
11 I cieli son tuoi, tua eziandio è la terra; Tu hai fondato il mondo, e tutto ciò ch’è in esso. | 11 Tu conculcasti sicut vulneratum Rahab, in brachio virtutis tuae dispersisti inimicos tuos. |
12 Tu hai creato il Settentrione ed il Mezzodì; Tabor ed Hermon trionfano nel tuo Nome. | 12 Tui sunt caeli, et tua est terra, orbem terrae et plenitudinem eius tu fundasti; |
13 Tu hai un braccio forte; La tua mano è potente, la tua destra è esaltata. | 13 Aquilonem et austrum tu creasti, Thabor et Hermon in nomine tuo exsultabunt. |
14 Giustizia e giudicio son la ferma base del tuo trono; Benignità e verità vanno davanti alla tua faccia | 14 Tibi brachium cum potentia; firma est manus tua, et exaltata dextera tua. |
15 Beato il popolo che sa che cosa è il giubilare; O Signore, essi cammineranno alla chiarezza della tua faccia; | 15 Iustitia et iudicium firmamentum sedis tuae. Misericordia et veritas praecedent faciem tuam. |
16 Festeggeranno tuttodì nel tuo nome, E si esalteranno nella tua giustizia. | 16 Beatus populus, qui scit iubilationem. Domine, in lumine vultus tui ambulabunt |
17 Perchè tu sei la gloria della lor forza; E il nostro corno è alzato per lo tuo favore. | 17 et in nomine tuo exsultabunt tota die et in iustitia tua exaltabuntur, |
18 Perciocchè lo scudo nostro è del Signore; E il Re nostro è del Santo d’Israele | 18 quoniam decor virtutis eorum tu es, et in beneplacito tuo exaltabitur cornu nostrum. |
19 Tu parlasti già in visione intorno al tuo Santo, E dicesti: Io ho posto l’aiuto intorno al possente; Io ho innalzato l’eletto d’infra il popolo. | 19 Quia Domini est scutum nostrum, et Sancti Israel rex noster. |
20 Io ho trovato Davide, mio servitore; E l’ho unto coll’olio mio santo; | 20 Tunc locutus es in visione sanctis tuis et dixisti: “ Posui adiutorium in potente et exaltavi electum de plebe. |
21 Col quale la mia mano sarà ferma; Il mio braccio eziandio lo fortificherà. | 21 Inveni David servum meum; oleo sancto meo unxi eum. |
22 Il nemico non l’oppresserà; Ed il perverso non l’affliggerà. | 22 Manus enim mea firma erit cum eo, et brachium meum confortabit eum. |
23 Anzi io fiaccherò i suoi nemici, cacciandoli d’innanzi a lui; E sconfiggerò quelli che l’odieranno. | 23 Nihil proficiet inimicus in eo, et filius iniquitatis non opprimet eum. |
24 E la mia verità, e la mia benignità, saranno con lui; Ed il suo corno sarà alzato nel mio nome; | 24 Et concidam a facie ipsius inimicos eius et odientes eum percutiam. |
25 E metterò la sua mano sopra il mare, E la sua destra sopra i fiumi. | 25 Et veritas mea et misericordia mea cum ipso, et in nomine meo exaltabitur cornu eius. |
26 Egli m’invocherà, dicendo: Tu sei mio Padre, Il mio Dio, e la Rocca della mia salute. | 26 Et ponam super mare manum eius et super flumina dexteram eius. |
27 Io altresì lo costituirò il primogenito, Il più eccelso dei re della terra. | 27 Ipse invocabit me: “Pater meus es tu, Deus meus et refugium salutis meae”. |
28 Io gli osserverò la mia benignità in perpetuo, Ed il mio patto sarà leale inverso lui. | 28 Et ego primogenitum ponam illum, excelsum prae regibus terrae. |
29 E renderò la sua progenie eterna, Ed il suo trono simile a’ giorni del cielo. | 29 In aeternum servabo illi misericordiam meam; et testamentum meum fidele ipsi. |
30 Se i suoi figliuoli abbandonano la mia Legge, E non camminano ne’ miei ordinamenti; | 30 Et ponam in saeculum saeculi semen eius; et thronum eius sicut dies caeli. |
31 Se violano i miei statuti, E non osservano i miei comandamenti; | 31 Si autem dereliquerint filii eius legem meam et in iudiciis meis non ambulaverint, |
32 Io visiterò il lor misfatto con verga, E la loro iniquità con battiture; | 32 si iustificationes meas profanaverint et mandata mea non custodierint, |
33 Ma non annullerò la mia benignità inverso lui, E non mentirò contro alla mia verità. | 33 visitabo in virga delictum eorum et in verberibus iniquitatem eorum. |
34 Io non violerò il mio patto, E non muterò quello che è uscito dalle mie labbra. | 34 Misericordiam autem meam non avertam ab eo neque mentiar in veritate mea. |
35 Io ho giurato una volta per la mia santità: Se io mento a Davide; | 35 Non profanabo testamentum meum et, quae procedunt de labiis meis, non faciamirrita. |
36 Che la sua progenie sarà in eterno, E che il suo trono sarà come il sole nel mio cospetto; | 36 Semel iuravi in sancto meo: David non mentiar. |
37 Che sarà stabile in perpetuo, come la luna; E di ciò vi è il testimonio fedele nel cielo. Sela | 37 Semen eius in aeternum manebit, et thronus eius sicut sol in conspectu meo |
38 E pur tu l’hai cacciato lungi da te, e l’hai disdegnato; Tu ti sei gravemente adirato contro al tuo unto. | 38 et sicut luna firmus stabit in aeternum et testis in caelo fidelis ”. |
39 Tu hai annullato il patto fatto col tuo servitore; Tu hai contaminata la sua benda reale, gettandola per terra. | 39 Tu vero reppulisti et reiecisti, iratus es contra christum tuum; |
40 Tu hai rotte tutte le sue chiusure; Tu hai messe in ruina le sue fortezze. | 40 evertisti testamentum servi tui, profanasti in terram diadema eius. |
41 Tutti i passanti l’hanno predato; Egli è stato in vituperio a’ suoi vicini. | 41 Destruxisti omnes muros eius, posuisti munitiones eius in ruinas. |
42 Tu hai alzata la destra de’ suoi avversari; Tu hai rallegrati tutti i suoi nemici. | 42 Diripuerunt eum omnes transeuntes viam, factus est opprobrium vicinis suis. |
43 Tu hai eziandio rintuzzato il taglio della sua spada, E non l’hai fatto star fermo in piè nella battaglia. | 43 Exaltasti dexteram deprimentium eum, laetificasti omnes inimicos eius. |
44 Tu l’hai spogliato del suo splendore, Ed hai traboccato in terra il suo trono. | 44 Avertisti aciem gladii eius et non es auxiliatus ei in bello. |
45 Tu hai scorciati i giorni della sua giovanezza; Tu l’hai coperto di vergogna. Sela. | 45 Finem posuisti splendori eius et sedem eius in terram collisisti. |
46 Infino a quando, o Signore, ti nasconderai tu? Ed arderà l’ira tua come un fuoco, in perpetuo? | 46 Minorasti dies iuventutis eius, perfudisti eum confusione. |
47 Ricordati quanto poco tempo io ho da vivere nel mondo; Perchè avresti tu creati in vano tutti i figliuoli degli uomini? | 47 Usquequo, Domine, absconderis in finem, exardescet sicut ignis ira tua? |
48 Chi è l’uomo che viva, senza veder mai la morte? Che scampi la sua vita di man del sepolcro? Sela. | 48 Memorare, quam brevis mea substantia. Ad quam vanitatem creasti omnes filios hominum? |
49 Ove sono, o Signore, le tue benignità antiche, Le quali tu giurasti a Davide per la tua verità? | 49 Quis est homo, qui vivet et non videbit mortem, eruet animam suam de manu inferi? |
50 Ricordati, o Signore, del vituperio fatto a’ tuoi servitori, Di quello che io porto in seno; Del vituperio fattoci da tutti i grandi popoli. | 50 Ubi sunt misericordiae tuae antiquae, Domine, sicut iurasti David in veritate tua? |
51 Conciossiachè i tuoi nemici abbiano vituperate, o Signore, Abbiano vituperate le vestigia del tuo unto. | 51 Memor esto, Domine, opprobrii servorum tuorum, quod continui in sinu meo, multarum gentium, |
52 Benedetto sia il Signore in eterno. Amen, Amen | 52 quo exprobraverunt inimici tui, Domine, quo exprobraverunt vestigia christi tui. |
53 Benedictus Dominus in aeternum. Fiat, fiat. |