1 وقال لتلاميذه لا يمكن الا ان تأتي العثرات. ولكن ويل للذي تأتي بواسطته. | 1 Et ait ad discipulos suos : Impossibile est ut non veniant scandala : væ autem illi per quem veniunt. |
2 خير له لو طوق عنقه بحجر رحى وطرح في البحر من ان يعثر احد هؤلاء الصغار. | 2 Utilius est illi si lapis molaris imponatur circa collum ejus, et projiciatur in mare quam ut scandalizet unum de pusillis istis. |
3 احترزوا لانفسكم. وان اخطأ اليك اخوك فوبخه. وان تاب فاغفر له. | 3 Attendite vobis : Si peccaverit in te frater tuus, increpa illum : et si pœnitentiam egerit, dimitte illi. |
4 وان اخطأ اليك سبع مرات في اليوم ورجع اليك سبع مرات في اليوم قائلا انا تائب فاغفر له. | 4 Et si septies in die peccaverit in te, et septies in die conversus fuerit ad te, dicens : Pœnitet me, dimitte illi. |
5 فقال الرسل للرب زد ايماننا. | 5 Et dixerunt apostoli Domino : Adauge nobis fidem. |
6 فقال الرب لو كان لكم ايمان مثل حبة خردل لكنتم تقولون لهذه الجميزة انقلعي وانغرسي في البحر فتطيعكم | 6 Dixit autem Dominus : Si habueritis fidem sicut granum sinapis, dicetis huic arbori moro : Eradicare, et transplantare in mare, et obediet vobis. |
7 ومن منكم له عبد يحرث او يرعى يقول له اذا دخل من الحقل تقدم سريعا واتكئ. | 7 Quis autem vestrum habens servum arantem aut pascentem, qui regresso de agro dicat illi : Statim transi, recumbe : |
8 بل ألا يقول له اعدد ما اتعشى به وتمنطق واخدمني حتى آكل واشرب وبعد ذلك تأكل وتشرب انت. | 8 et non dicat ei : Para quod cœnem, et præcinge te, et ministra mihi donec manducem, et bibam, et post hæc tu manducabis, et bibes ? |
9 فهل لذلك العبد فضل لانه فعل ما امر به لا اظن. | 9 Numquid gratiam habet servo illi, quia fecit quæ ei imperaverat ? |
10 كذلك انتم ايضا متى فعلتم كل ما أمرتم به فقولوا اننا عبيد بطالون. لاننا انما عملنا ما كان يجب علينا | 10 non puto. Sic et vos cum feceritis omnia quæ præcepta sunt vobis, dicite : Servi inutiles sumus : quod debuimus facere, fecimus.
|
11 وفي ذهابه الى اورشليم اجتاز في وسط السامرة والجليل. | 11 Et factum est, dum iret in Jerusalem, transibat per mediam Samariam et Galilæam. |
12 وفيما هو داخل الى قرية استقبله عشرة رجال برص فوقفوا من بعيد. | 12 Et cum ingrederetur quoddam castellum, occurrerunt ei decem viri leprosi, qui steterunt a longe : |
13 ورفعوا صوتا قائلين يا يسوع يا معلّم ارحمنا. | 13 et levaverunt vocem, dicentes : Jesu præceptor, miserere nostri. |
14 فنظر وقال لهم اذهبوا وأروا انفسكم للكهنة. وفيما هم منطلقون طهروا. | 14 Quos ut vidit, dixit : Ite, ostendite vos sacerdotibus. Et factum est, dum irent, mundati sunt. |
15 فواحد منهم لما رأى انه شفي رجع يمجد الله بصوت عظيم. | 15 Unus autem ex illis, ut vidit quia mundatus est, regressus est, cum magna voce magnificans Deum, |
16 وخرّ على وجهه عند رجليه شاكرا له. وكان سامريا. | 16 et cecidit in faciem ante pedes ejus, gratias agens : et hic erat Samaritanus. |
17 فاجاب يسوع وقال أليس العشرة قد طهروا. فاين التسعة. | 17 Respondens autem Jesus, dixit : Nonne decem mundati sunt ? et novem ubi sunt ? |
18 ألم يوجد من يرجع ليعطي مجدا للّه غير هذا الغريب الجنس. | 18 Non est inventus qui rediret, et daret gloriam Deo, nisi hic alienigena. |
19 ثم قال له قم وامض. ايمانك خلصك | 19 Et ait illi : Surge, vade : quia fides tua te salvum fecit.
|
20 ولما سأله الفريسيون متى يأتي ملكوت الله اجابهم وقال لا يأتي ملكوت الله بمراقبة. | 20 Interrogatus autem a pharisæis : Quando venit regnum Dei ? respondens eis, dixit : Non venit regnum Dei cum observatione : |
21 ولا يقولون هوذا ههنا او هوذا هناك لان ها ملكوت الله داخلكم | 21 neque dicent : Ecce hic, aut ecce illic. Ecce enim regnum Dei intra vos est. |
22 وقال للتلاميذ ستأتي ايام فيها تشتهون ان تروا يوما واحدا من ايام ابن الانسان ولا ترون. | 22 Et ait ad discipulos suos : Venient dies quando desideretis videre unum diem Filii hominis, et non videbitis. |
23 ويقولون لكم هوذا ههنا او هوذا هناك. لا تذهبوا ولا تتبعوا. | 23 Et dicent vobis : Ecce hic, et ecce illic. Nolite ire, neque sectemini : |
24 لانه كما ان البرق الذي يبرق من ناحية تحت السماء يضيء الى ناحية تحت السماء كذلك يكون ايضا ابن الانسان في يومه. | 24 nam, sicut fulgur coruscans de sub cælo in ea quæ sub cælo sunt, fulget : ita erit Filius hominis in die sua. |
25 ولكن ينبغي اولا ان يتألم كثيرا ويرفض من هذا الجيل. | 25 Primum autem oportet illum multa pati, et reprobari a generatione hac. |
26 وكما كان في ايام نوح كذلك يكون ايضا في ايام ابن الانسان. | 26 Et sicut factum est in diebus Noë, ita erit et in diebus Filii hominis : |
27 كانوا يأكلون ويشربون ويزوجون ويتزوجون الى اليوم الذي فيه دخل نوح الفلك وجاء الطوفان واهلك الجميع. | 27 edebant et bibebant : uxores ducebant et dabantur ad nuptias, usque in diem, qua intravit Noë in arcam : et venit diluvium, et perdidit omnes. |
28 كذلك ايضا كما كان في ايام لوط كانوا يأكلون ويشربون ويشترون ويبيعون ويغرسون ويبنون. | 28 Similiter sicut factum est in diebus Lot : edebant et bibebant, emebant et vendebant, plantabant et ædificabant : |
29 ولكن اليوم الذي فيه خرج لوط من سدوم امطر نارا وكبريتا من السماء فاهلك الجميع. | 29 qua die autem exiit Lot a Sodomis, pluit ignem et sulphur de cælo, et omnes perdidit : |
30 هكذا يكون في اليوم الذي فيه يظهر ابن الانسان | 30 secundum hæc erit qua die Filius hominis revelabitur. |
31 في ذلك اليوم من كان على السطح وامتعته في البيت فلا ينزل ليأخذها. والذي في الحقل كذلك لا يرجع الى الوراء. | 31 In illa hora, qui fuerit in tecto, et vasa ejus in domo, ne descendat tollere illa : et qui in agro, similiter non redeat retro. |
32 اذكروا امرأة لوط. | 32 Memores estote uxoris Lot. |
33 من طلب ان يخلّص نفسه يهلكها ومن اهلكها يحييها. | 33 Quicumque quæsierit animam suam salvam facere, perdet illam : et quicumque perdiderit illam, vivificabit eam. |
34 اقول لكم انه في تلك الليلة يكون اثنان على فراش واحد فيؤخذ الواحد ويترك الآخر. | 34 Dico vobis : In illa nocte erunt duo in lecto uno : unus assumetur, et alter relinquetur : |
35 تكون اثنتان تطحنان معا فتؤخذ الواحدة وتترك الاخرى. | 35 duæ erunt molentes in unum : una assumetur, et altera relinquetur : duo in agro : unus assumetur, et alter relinquetur. |
36 يكون اثنان في الحقل فيؤخذ الواحد ويترك الآخر. | 36 Respondentes dicunt illi : Ubi Domine ? |
37 فاجابوا وقالوا له اين يا رب. فقال لهم حيث تكون الجثّة هناك تجتمع النسور | 37 Qui dixit illis : Ubicumque fuerit corpus, illuc congregabuntur et aquilæ. |