Salmi (مزامير) 104

SMITH VAN DYKE	LXX
1 باركي يا نفسي الرب. يا رب الهي قد عظمت جدا مجدا وجلالا لبست.	1 αλληλουια εξομολογεισθε τω κυριω και επικαλεισθε το ονομα αυτου απαγγειλατε εν τοις εθνεσιν τα εργα αυτου
2 اللابس النور كثوب الباسط السموات كشقّة‎.	2 ασατε αυτω και ψαλατε αυτω διηγησασθε παντα τα θαυμασια αυτου
3 ‎المسقف علاليه بالمياه الجاعل السحاب مركبته الماشي على اجنحة الريح	3 επαινεισθε εν τω ονοματι τω αγιω αυτου ευφρανθητω καρδια ζητουντων τον κυριον
4 الصانع ملائكته رياحا وخدامه نارا ملتهبة	4 ζητησατε τον κυριον και κραταιωθητε ζητησατε το προσωπον αυτου δια παντος
5 المؤسس الارض على قواعدها فلا تتزعزع الى الدهر والابد‎.	5 μνησθητε των θαυμασιων αυτου ων εποιησεν τα τερατα αυτου και τα κριματα του στοματος αυτου
6 ‎كسوتها الغمر كثوب. فوق الجبال تقف المياه‎.	6 σπερμα αβρααμ δουλοι αυτου υιοι ιακωβ εκλεκτοι αυτου
7 ‎من انتهارك تهرب من صوت رعدك تفر‎.	7 αυτος κυριος ο θεος ημων εν παση τη γη τα κριματα αυτου
8 ‎تصعد الى الجبال. تنزل الى البقاع الى الموضع الذي اسسته لها.	8 εμνησθη εις τον αιωνα διαθηκης αυτου λογου ου ενετειλατο εις χιλιας γενεας
9 وضعت لها تخما لا تتعداه. لا ترجع لتغطي الارض	9 ον διεθετο τω αβρααμ και του ορκου αυτου τω ισαακ
10 المفجر عيونا في الاودية. بين الجبال تجري‎.	10 και εστησεν αυτην τω ιακωβ εις προσταγμα και τω ισραηλ διαθηκην αιωνιον
11 ‎تسقي كل حيوان البر. تكسر الفراء ظمأها‎.	11 λεγων σοι δωσω την γην χανααν σχοινισμα κληρονομιας υμων
12 ‎فوقها طيور السماء تسكن. من بين الاغصان تسمع صوتا‎.	12 εν τω ειναι αυτους αριθμω βραχεις ολιγοστους και παροικους εν αυτη
13 ‎الساقي الجبال من علاليه. من ثمر اعمالك تشبع الارض‎.	13 και διηλθον εξ εθνους εις εθνος εκ βασιλειας εις λαον ετερον
14 ‎المنبت عشبا للبهائم وخضرة لخدمة الانسان لاخراج خبز من الارض	14 ουκ αφηκεν ανθρωπον αδικησαι αυτους και ηλεγξεν υπερ αυτων βασιλεις
15 وخمر تفرح قلب الانسان لإلماع وجهه اكثر من الزيت وخبز يسند قلب الانسان‎.	15 μη απτεσθε των χριστων μου και εν τοις προφηταις μου μη πονηρευεσθε
16 ‎تشبع اشجار الرب ارز لبنان الذي نصبه‎.	16 και εκαλεσεν λιμον επι την γην παν στηριγμα αρτου συνετριψεν
17 ‎حيث تعشش هناك العصافير اما اللقلق فالسرو بيته‎.	17 απεστειλεν εμπροσθεν αυτων ανθρωπον εις δουλον επραθη ιωσηφ
18 ‎الجبال العالية للوعول الصخور ملجأ للوبار	18 εταπεινωσαν εν πεδαις τους ποδας αυτου σιδηρον διηλθεν η ψυχη αυτου
19 صنع القمر للمواقيت الشمس تعرف مغربها‎.	19 μεχρι του ελθειν τον λογον αυτου το λογιον κυριου επυρωσεν αυτον
20 ‎تجعل ظلمة فيصير ليل. فيه يدبّ كل حيوان الوعر‎.	20 απεστειλεν βασιλευς και ελυσεν αυτον αρχων λαων και αφηκεν αυτον
21 ‎الاشبال تزمجر لتخطف ولتلتمس من الله طعامها‎.	21 κατεστησεν αυτον κυριον του οικου αυτου και αρχοντα πασης της κτησεως αυτου
22 ‎تشرق الشمس فتجتمع وفي مآويها تربض‎.	22 του παιδευσαι τους αρχοντας αυτου ως εαυτον και τους πρεσβυτερους αυτου σοφισαι
23 ‎الانسان يخرج الى عمله والى شغله الى المساء‏	23 και εισηλθεν ισραηλ εις αιγυπτον και ιακωβ παρωκησεν εν γη χαμ
24 ما اعظم اعمالك يا رب. كلها بحكمة صنعت. ملآنة الارض من غناك.	24 και ηυξησεν τον λαον αυτου σφοδρα και εκραταιωσεν αυτον υπερ τους εχθρους αυτου
25 هذا البحر الكبير الواسع الاطراف. هناك دبابات بلا عدد. صغار حيوان مع كبار‎.	25 μετεστρεψεν την καρδιαν αυτων του μισησαι τον λαον αυτου του δολιουσθαι εν τοις δουλοις αυτου
26 ‎هناك تجري السفن. لوياثان هذا خلقته ليلعب فيه‎.	26 εξαπεστειλεν μωυσην τον δουλον αυτου ααρων ον εξελεξατο αυτον
27 ‎كلها اياك تترجى لترزقها قوتها في حينه‎.	27 εθετο εν αυτοις τους λογους των σημειων αυτου και των τερατων εν γη χαμ
28 ‎تعطيها فتلتقط. تفتح يدك فتشبع خيرا‎.	28 εξαπεστειλεν σκοτος και εσκοτασεν και παρεπικραναν τους λογους αυτου
29 ‎تحجب وجهك فترتاع. تنزع ارواحها فتموت والى ترابها تعود‎.	29 μετεστρεψεν τα υδατα αυτων εις αιμα και απεκτεινεν τους ιχθυας αυτων
30 ‎ترسل روحك فتخلق. وتجدد وجه الارض	30 εξηρψεν η γη αυτων βατραχους εν τοις ταμιειοις των βασιλεων αυτων
31 يكون مجد الرب الى الدهر. يفرح الرب باعماله‎.	31 ειπεν και ηλθεν κυνομυια και σκνιπες εν πασι τοις οριοις αυτων
32 ‎الناظر الى الارض فترتعد. يمسّ الجبال فتدخن‎.	32 εθετο τας βροχας αυτων χαλαζαν πυρ καταφλεγον εν τη γη αυτων
33 ‎اغني للرب في حياتي. ارنم لالهي ما دمت موجودا‎.	33 και επαταξεν τας αμπελους αυτων και τας συκας αυτων και συνετριψεν παν ξυλον οριου αυτων
34 ‎فيلذ له نشيدي وانا افرح بالرب‎.	34 ειπεν και ηλθεν ακρις και βρουχος ου ουκ ην αριθμος
35 ‎لتبد الخطاة من الارض والاشرار لا يكونوا بعد. باركي يا نفسي الرب. هللويا	35 και κατεφαγεν παντα τον χορτον εν τη γη αυτων και κατεφαγεν τον καρπον της γης αυτων
	36 και επαταξεν παν πρωτοτοκον εν τη γη αυτων απαρχην παντος πονου αυτων
	37 και εξηγαγεν αυτους εν αργυριω και χρυσιω και ουκ ην εν ταις φυλαις αυτων ασθενων
	38 ευφρανθη αιγυπτος εν τη εξοδω αυτων οτι επεπεσεν ο φοβος αυτων επ' αυτους
	39 διεπετασεν νεφελην εις σκεπην αυτοις και πυρ του φωτισαι αυτοις την νυκτα
	40 ητησαν και ηλθεν ορτυγομητρα και αρτον ουρανου ενεπλησεν αυτους
	41 διερρηξεν πετραν και ερρυησαν υδατα επορευθησαν εν ανυδροις ποταμοι
	42 οτι εμνησθη του λογου του αγιου αυτου του προς αβρααμ τον δουλον αυτου
	43 και εξηγαγεν τον λαον αυτου εν αγαλλιασει και τους εκλεκτους αυτου εν ευφροσυνη
	44 και εδωκεν αυτοις χωρας εθνων και πονους λαων εκληρονομησαν
	45 οπως αν φυλαξωσιν τα δικαιωματα αυτου και τον νομον αυτου εκζητησωσιν